ვერანდა (დასრულებულია)

თავი 43

- ბექჰიონ? შენი მხარი რა მოხდა?
მოულოდნელად სამზარეულოდან ლევი გამოვიდა, რომელსაც ორი კრუშკა ეკავა ხელში.
- დავიჯერო ტელევიზორს არ უყურებთ?
- ჰაა? ანუ ის ბიჭი შენ ხარ?
- არა ბაბუაჩემი იყო!
ლევიმ ძალიან გაღიზიანებული სახით გახედა ორივე უფროსს ბიჭსს, რომლებიც ბექს უყურებდნენ, ცოტა ჩაეცინა თავისივე ხუმრობაზე და თავის უფროს გვერდით მიუჯდა, კრუშკა გაუწოდა. შემდეგ ორ გაოგნებულ ბიჭს ახედა.
- რა ჯანდაბას აკეთებთ! თქვენ სულ გაგიჟდით?!
ბექჰიონმა ვეღარ მოითმინა და მთელ ხმაზე დაიწყო ღრიალი.
- და რას ვაკეთებთ?
- ასე უბრალიდ ადექით და წახვედით მაფიოზების შესახვედრად როცა ჩვენთან თანამშრობლა შემოგთავაზეთ!
- სერ ფრთხილად ემოციებისგან ჭრილობა არ გაგეჭრათ!
უფროსებმა ლევის გახედეს, რომელმაც ორივეს ცინიკურად გაუღიმა.
- ჯანდაბა! ქაი მე გაგაფრთხილე რომ თუ არ დაგვთანხმდები დაგიჭერთ! რატომ არ მისმენთ როგორ გაბედეთ როგორ იქ წასვლა!
ბექჰიონი თავის სიბრაზეს ვერ იკავებდა, სურდა ორივესთვის სახეში გაერტყა, მაგრამ ამას თავს უფლებას ვერ მისცემდა ასე რომ სიბრაზისგაბ ხელი მაგიდას დაარტყა, გაშლილი ხელი გაუწითკდა. უფროსები უმცროსისგან ასეთ რეაქციას არ ელოდნენ.
- ასე გძულს შენი ოჯახი?
- ა?
- ასე გძულს ისინი?
- კი! მთელი არსებით მეზიზღებიან!
- და ჩვენც? თუ მათ მხარეს ავირჩევ ჩვენც შეგვი...
- შეგიძულებთ!
ქაი უმცროსისგან ამ პასუხს ელოდა, იცოდა რომ ბექჰიონი წარსულს ვერ დაივიწყებდა, მაგრამ მისი მოქმედებით მას უკვე კარგავდა... ორივე კარგავდნენ უმცროსს ბიჭს, რომელსაც ქაიც და ჩანიც თავდავიწყებით უყვარს. მათ გამო ტყვიასაც არ შეუშინდება, მაგრამ არსებობს ზღვარი, რომელსაც ვერ გადააბიჯებს.
- ბექჰიონ!
- ვერ გიტანთ! ასე რომ იქცევით ვერ გიტანთ!
ბიჭი მთელ ხმაზე ღრიალებდა და არცერთს არ უსმენდა, ლევიც კი ცდილობდა მის დაწყნარებას, მაგრამ ამაოდ.
- თანახმა ვარ!
- ჰაჰ?
- თანახმა ვარ შენთან ვითანამშრომლო!
- აჰ...
ბექჰიონს თვალები ცრემლებით აევსო, მაგრამ მალევე მოიწმინდა.
- მმმმ ბოდიში!
- არაუშავს!
- მართლა თანახმა ხარ?
- კი მაგრამ გარანტია მჭირდება, რომ ყველაფრის შემდეგ არ დამიჭერენ!
- მაგას ვერ დაგპირდები ქაი მაგრამ შევეცდებით რომ მოსამართლისგან მოწყალება მიიღო!
- მმმმ კარგი! ხელშეკრულება მინდა რომ თქვენს დაპირებას შეასრულებთ!
- კარგი.
ბექი ადგა და კარებისკენ დაიძრა, მოულოდნელად ჩანიმ შეაჩერა...
- ბექ გტკივა?
- ა? არც ისე უნდა წავიდე საბუთებს ხვალ მოვიტან, ლევი წამოდი!
- სერ ერთ კამერას შევასწორებ და წამოვალ!
- კარგი!
ბექჰიონი შენობას მოშორდა და ფურგონში ჩაჯდა,
ლევიმ ფეხი ფეხზე გადაიდო და ორ ბიჭს დაუწყო ყურება რომლებიც გაკვირვებით უყურებდნენ მის საქციელს.
- აჰჰჰჰ იცოდეთ თუ უღალატებთ! ან ისევ ატკენთ გულს უკან არ დავიხევ!
- რას გულისხმობ?
- აჰჰ ბექჰიონი იმ დღიდან მომწონს, როცა შევხვდი, ასე რომ ჩემს შანსს ხელიდან არ გავუშვებ! გირჩევთ კარგად დაფიქრდეთ თქვენს საქციელზე და იმაზე, რომ მას უყვარხართ!
ახლა კი წავალ თორემ ბოსი ტყავს გამაძრობს.
ლევიმ კარები გაიხურა და თვითონაც დაბრუნდა თეთრ ფურგონში...