ATLANTIS

[ ⭑ 20 ] :: Eve Gidebiliriz

─「 The Champion: ATLANTIS 」─

― ― ― ― ―

♪ # Hidden Citizens, Shots Fired
♪ # Hidden Citizens, Built In Our Bones

― ― ― ― ―

「 XXVI 」
Eve Gidebiliriz

― ― ― ― ―

Mayıs 2015
Kuzey Amerika Hava Sahası

― ― ―

Bir çift yeşil, bir çift kahverengi ve iki çift mavi göz boşluğu seyrediyordu.

Steve Rogers, kafasında bir süre önce olup bitenlerin etkisinden çıkamıyordu. Tıpkı Natasha Romanoff ve Thor gibi. Tüm o patlayan flaşlar, kırkların eğlenceleri, on yıllardır görmediği eski dostları ve silâh arkadaşları, hepsinden öte, Peggy...

Kadının güzel gözlerini aklından atamıyordu.

"Savaş bitti, Steve."

Bitmiş miydi gerçekten? Mâdem Peggy haklıydı, o zaman Steve hangi sebepten ötürü o anlarda yirmi yedi bin feette seyreden bir jette bilinmezliğe doğru uçuyordu? Peggy, eve gidebileceklerini söylemişti.

O anda kadının sesi çınladı kulaklarında. "Eve gidebiliriz."

Gerçekten gidebilirler miydi? Hayır, Yüzbaşı Rogers eve gidemeyeceğinden son derece emindi. Tüm bu pisliği temizlemeden olmazdı.

Hem, eve gidebilse bile orada kalabilecek miydi? Her şey o kadar değişmişti ki... Bir kızı vardı, yıllarca HYDRA'nın elinde esir kalmış ve iyi durumda olmayan bir kızı. Onun için savaşmaya devam etmeliydi, Diana'yı alıp Brooklyn'de ufak bir eve yerleşmek ne Steve'in paranoyalarına, ne de Diana'nın pamuk ipliğine bağlı akıl sağlığına iyi gelirdi.

Bir anda içi ürperdi. Yoksa Ultron haklı mıydı? Gerçekten savaş olmadan yaşayamaz mıydı?

Emin olamadı. Zihni karmakarışıktı, Peggy'yi ne zaman anımsasa içi darmaduman oluveriyordu. Ve bu dağınık hâl, savaşın olmaması gibi durumları düşünmek için pek de uygun değildi. Parmaklarını sarı saçlarının arasından geçirip düzenli parçaları dağıttı, ardından gözlerini kapatıp derince iç geçirerek başını arkaya yasladı.

Bir diğer köşede, Astrea elindeki tablet aracılığıyla Ultron'un izini sürüyordu. Sakin görünüyordu, fazla sakin. Dalgınlık mıydı? Steve bilemiyordu. Sanki düşüncelerinin arasına gömülmüştü.

Kulede Tony'nin söylediklerini hatırladı bir anda. O kararlılığı anımsadı. İçi ürpermişti.

"Eğer kızıma bir şey olursa korumaya çalıştığım bu gezegeni bizzat ben ateşe veririm."

Tony ve Astrea. Eşi bulunmayacak bir baba kız ilişkileri olduğunu görmek zor değildi, birbirlerine çok bağlılardı. Derinden, yürekten bir bağ ile. Astrea'nın oldukça zor bir çocukluk geçirdiğini biliyordu Steve. Tony'nin ailesini kaybetmesi ardından bir bebeğin sorumluluğunu almayı kabullenmesi oldukça büyük bir cesaretti, belki de risk. Yalnızlıktan çok sıkıldığı ya da bıktığı ve yorulduğu için o bebeğin sorumluluğunu üstlenmek cesaretten çok riskmiş gibi geliyordu süper askere.