─「 The Champion: ATLANTIS 」─
― ― ― ― ―
♪ # Three Days Grace, Fallen Angel
― ― ― ― ―
「 X 」
Hasarlı Çarklar― ― ― ― ―
Aralık 2014
Fairburn, Georgia― ― ―
Yeni yıl gittikçe yaklaşıyordu.
James Buchanan Barnes, saatlerdir aynı yerde oturduğunun nihayet farkına vararak ayağa kalktı. Etrafı, evin içini biraz keşfetmek iyi olurdu. Günlerdir zihniyle boğuşmaktan, bunu yapmak aklına gelmemişti adamın.
İlk başta, zemin katı dikkatle gezmeye başladı. Yavaş adımlar, her detayı zihnine kazıyan dikkatli çelikten bakışlar. Starklar'a ait olan bu ev, nâmlarının aksine ileri düzeyde teknolojiyle donatılmamıştı. Daha sakin, daha mütevazı, daha klasik ve nostaljik bir havaya sahipti.
Etrafta, bu evde hatırı sayılır derecede zaman geçirmiş bir kız çocuğunun, Astrea Stark'ın eşyaları vardı. Resimleri, kitapları, defterleri, fotoğrafları, oyuncakları, kıyafetleri.
Açıkça görülüyordu ki Astrea çok düzenli bir çocuk değildi.
Eline geçen bu veri ile, Bucky kendini kurtarıcısının çocukluğunu hayal etmekten alıkoyamadı. Büyük ihtimalle zapt edilemez, haylaz, şimdiki gibi çok zeki ve çok güzel bir çocuktu. Etrafa baktıkça okyanus gözlü bir kız çocuğunun yeni haylazlıklara atılmak üzere koştuğunu görür oluyordu asker.
Ev, sıcak bir aile evi tarzındaydı. Rahat ve güvenli görünüyordu. Göz gezdirdiği her yerde bir ailenin anıları varmış gibi hissediyordu. Kimdi peki bu ailenin üyeleri? Tony Stark, küçük kızı ve belki de küçük Astrea'nın annesi?
Ne kadar çabalasa da, Tony ve Astrea'dan oluşan aile resmine bir anne yerleştiremiyordu Bucky. Sanki o aile iki kişilikti, üçüncü kişi fazlalıktan farksızdı. Hiç aranmamış, istenmemiş, gerek duyulmamıştı sanki.
Gözüne çarpan kalın bir albümle kaşlarını çattı Kış Askeri. Metal eli albüme uzanırken, albümü aldığı yere bıraktı bedenini. Albümün siyah kapağında alt alta yazılmış üç kelime bulunuyordu. Tony'nin Noctua'sının Albümü.
Bucky, albümün ilk sayfasını açtı. Açtığı sayfada gözlerini kapatmış, huzurlu bir ifade ile uyumakta olan bir bebeğin resmi vardı. Beyaz örtüler ile sarılmış olan bu bebek, inanılmaz güzel bir bebekti.
Bir sonraki fotoğrafta aynı bebek vardı, hala gözleri kapalıydı. Ufacık eli ve küçük parmakları bir adamın elinin işaret parmağını sıkıca kavramıştı. Bebek Astrea, babası Tony'nin elini tutuyordu.
Devam eden sayfaları açıp sonraki fotoğrafa geçtiğinde, büyümüş olan bebeğin açılmış okyanus mavisi gözleri Bucky Barnes'ı karşıladı. İri, mavi gözler kocaman açıktı, kendine has bir parıltıyla kameranın objektifine bakıyordu.
Bucky albümdeki tüm resimlere baktı. Dikkatle, uzun uzun. Bu resimlerde onun dikkatini cezbeden, ilgisini çeken bir şeyler vardı. Astrea. Astrea'nın ta kendisi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATLANTIS
FanficKaranlık ve aydınlık birbirine hizmet eder, birlikte var olur. Bu yüzden aydınlık yok olduğunda beraberinde karanlık da yok olur, tıpkı karanlık yok olduğunda beraberinde aydınlığın da yok olacağı gibi. O, titanyumdu. İçinde aydınlığın da karanlığın...