─「 The Champion: ATLANTIS 」─
― ― ― ― ―
♪ # David Guidetta feat. Sia, She Wolf
― ― ― ― ―
「 XVI 」
Güvenimin Hakkını Vermek Zorundasın― ― ― ― ―
Mayıs 2015
Boston, Massachusetts― ― ―
Bir yıldızın doğması için, galaksideki bir bulutsu çökmek zorundadır.
Bu çöküş bulutsunun sonu olsa da, yıldızın başlangıcıdır. Büyük bir çöküş, evrende mucizevi güzelliğe sahip olacak bir yıldızın doğumuna sebep olacaktır. Tıpkı beş milyar yıldan uzun süre önce yaşamakta olan bir bulutsunun sonunun, gezegenimiz Dünya'nın başlangıcı olması gibi. O bulutsunun sıkışması ve patlaması sonucunda ortaya çıkan şey, evrende bizim bildiğimiz ilk yaşam formlarının oluşmasına ve hayat adı verilen mucizevi sürecin başlamasına sebep oldu.
Tıpkı, Tony Stark'ın deha kızı Astrea Stark'ın dünyaya gelişinde olduğu gibi. Ve yine, tıpkı Astrea Stark'ın uykusundan uyanışında olduğu gibi.
Büyüleyici güzelliğiyle evrendeki en özel bulutsuydu o, çökmeden ve yok olmadan önce. Bir Anka Kuşu gibi, düşüşünün ardından yeniden gözlerini aralamış ve bir yıldıza dönüşmüştü. Tüm kâinatta bulunan en özel yıldıza.
Gözbebeklerinde benliğindeki yıldızların parıltısını, harelerinde ise dünya yüzeyinin %71'ini kapsayan eşsiz ve dibi görülemeyen okyanusların rengini taşıyan Astrea Maren Stark, kulaklarında çalan Beastie Boys'dan Sabotage şarkısı ile parmaklarını önündeki hologram klavyede hızla hareket ettirdi.
Mayıs ayının sonunda gelmesiyle havalar sıcaklamaya başlamıştı ve sıcaktan hoşlanmayan Astrea şimdiden evindeki klimayı çalıştırmaya başlamıştı. Üzerinde gri, askılı bir bluz ve aynı tonda gri bir şort vardı, bileğindeki saatin titremesiyle kulaküstü kulaklıklarını boynuna indirdi, müziği aramanın alınmasıyla kesilmişti.
Saat ekranını, en yakınındaki hologramın yanına getirdi ve parmağıyla saat ekranındaki aramayı önündeki büyük ekrana taşıdı, ardından diğer eliyle aramayı yanıtladı. "Selam kızım."
Astrea gülümsedi koltuğunda geriye yaslanırken. "Selam baba."
"Kuleye gidiyorum, gelmeye ne dersin? Birlikte vakit geçiririz."
Kenarda duran kolaya uzanırken Astrea başını iki yana salladı. "Reddetmek zorundayım, oldukça meşgulüm."
Tony, inanamadığını gösteren bir ifade yaydı suratına. Gözlerini irileştirdi ve dudaklarını araladı. "Ben, dünyanın en mükemmel babası, az önce ret mi edildim?"
Genç kadın cevapsız bıraktı babasını, kolasını yudumlarken bıyık altından sırıtıyordu. Kızının güldüğünü gören Tony, aylar sonra ilk defa yüreğinin kuş gibi hafiflediğini hissetti. Bu huzur yüzüne yansıdı, tıpkı kızını kollarına ilk aldığı an olduğu gibi bir huzurdu bu. Sanki kapkara gökyüzüne güneş doğmuştu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATLANTIS
FanfictionKaranlık ve aydınlık birbirine hizmet eder, birlikte var olur. Bu yüzden aydınlık yok olduğunda beraberinde karanlık da yok olur, tıpkı karanlık yok olduğunda beraberinde aydınlığın da yok olacağı gibi. O, titanyumdu. İçinde aydınlığın da karanlığın...