Hartpijn

020

Korte mededeling:

In het vorige hoofdstuk sprak ik over Fadoua die rapte op het nummer van Lijpe, maar ik zei daarna dat ze een album had opgenomen bij 'die' rapper. Deze rapper is geen Lijpe, maar wel een bekende. Ik ga zijn naam niet publiceren, maar de verwarring ontstond dat ik bij Lijpe had opgenomen. Dat is niet het geval. Sorry voor de onduidelijkheid.

Fadoua::

Bij het ziekenhuis aangekomen stap ik uit en Mo ook. Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel, waarna hij mijn voorhoofd kust. Ik schenk hem een glimlach en loop naar mijn auto toe. Ik zwaai nog naar hem en rij dan door naar huis. 

Eenmaal thuis aangekomen, groet ik mijn hele gezin en ga dan naar mijn kamer om te studeren. Ik kijk op mijn planning voor aankomende week en zie dat ik voor maandag best wel wat huiswerk heb staan en vrijdag 2 deadlines. Okay Fadoua, niet stressen. Dit red je makkelijk. 

Ik pak mijn weekplanner en agenda erbij. Ik zet mijn werktijden er als eerst in, samen met mijn afspraken. Zo heb ik een overzicht over op welke momenten ik aan mijn schoolwerk kan zitten en nog wat vrije tijd kan hebben. Als ik alles in mijn agenda heb gezet qua deadlines, ga ik over naar mijn weekplanner en zet ik er alles in. 

Zo dat is allemaal gedaan. Ik kijk op de klok en zie dat het half 5 is. Mijn telefoon gaat af en ik zie dat ik word gebeld door Mourad. 

"Hey Mourad, wassup?"

"Hey kleintje, over zometeen he. Zie ik jou einde van onze straten? Dan lopen we samen?" 

"Ohja saff isgoed, gezelliggg!"

"Saff dan eh zine, dan zie ik je om 6."

"Isgoed moppie, tot straks."

"Ciaooo"

Ik hang op. Wat wilt hij bespreken eigenlijk? Ik haal mijn schouders nietwetend op en begin aan mijn schoolwerk voor maandag. Om 17:45 sta ik op en loop ik naar mijn kast. Ik verwissel mijn outfit. Ik pak een zwarte Daily Paper broek en een zwarte hoodie die ik aandoe. Ik heb geen zin om mijn hoofddoek op te doen, dus ik doe mijn haar in een strak knotje en vervolgens mijn capuchon over mijn hoofd. Ik trek de touwtjes wat strakker zodat mijn capuchon er niet af glijd. Ik doe mijn leren jasje aan en doe mijn AirPods in. Ik pak mijn telefoon nog snel en ren de trap af naar beneden. 

"Waar ga je naartoe? Het begint al donker te worden." Zegt mijn vader. Mijn moeder is niet thuis, dus dat scheelt. Zij zou hele vragenlijst op me afvuren hahah. "Ik ga even wandelen papa, even gedachtes legen. En daarna ga ik naar de winkel." Hij knikt, "Je bent uiterlijk 8 uur thuis he." Ik knik, "Isgoed." Ik doe mijn zwarte Valentino's aan en loop de deur uit. Ik zet het nummer Links of Rechts - Fatah aan en loop de straten door. 

Bij de afgesproken plek aangekomen zie ik Mourad al staan. Hij heeft toevallig ook dezelfde outfit als mij aan. Ik lach als ik hem zie en loop naar hem toe. "Hey bolletje, kapot lang niet gezien." Zegt hij, terwijl hij zijn armen opent om me een knuffel te geven. "Hey lange, jaa haha enhoeee." Ik doe mijn armen open en sla mijn armen om zijn nek terwijl hij zijn armen om mijn middel slaat. We knuffelen elkaar even strak en dan laten we elkaar los. "Yallah, kom even lopen en praten haha." Ik knik. "Wacht ik doe even mijn AirPods uit." 

"Ewa Fadoua, alles goed deze dagen?" Ik knik.

"Alhamdulilaah, we mogen niet klagen. Met jou dan?" Vraag ik. 

Hij knikt, "Gaat zijn gangetjes."

"Mooizo, hoe is het met Mounir dan? Mis hem kapot erg." 

"Haha gaat goed alhamdulilaah. Wistje dat we een grote schilderij van jou hebben opgehangen in het pand?"