Hartpijn

004

Souhail::

Sarah trekt aan mijn arm en laat me zitten op de plek waar ik met mijn rug richting Fadoua zit en Sarah komt tegenover mij zitten. Dit wordt een langeeeee avond.

21:00

Ik zit met Sarah aan tafel en we zijn aan het genieten van ons eten. Ik voel de ogen van Sarah gewoon branden op Fadoua die achter ons zit. Wat zal Fadoua nu wel niet denken? Pfff. Lijkt alsof ik het alleen maar erger maak. Op een gegeven moment zie ik de zusjes en broertje van Fadoua langs onze tafel naar de toiletten lopen. Na een paar seconden komt ook Fadoua van haar tafel af en loopt ze naar Mehmet (die gozer die ons kent) om te betalen. Ik wil opstaan en met haar praten om het haar allemaal uit te leggen maar Sarah duwt me terug mijn stoel in. Ik volg de hele scenario. Hoe Fadoua een babbeltje met Mehmet heeft en verlegen naar beneden kijkt op een gegeven moment. Ik wil haar zo graag in mijn armen nemen nu, niet normaal. 

Fadoua loopt bij Mehmet vandaan en staat in het midden van de hal te wachten op haar broertje en zusjes.  Sarah legt haar hand op de mijne, "Schat zal ik je die naaktfoto's en gesprekken laten zien?" Vraagt ze me. Ik knik. Ze handigt mij haar telefoon over en zegt dat ik vanaf een foto door moet swipen naar rechts tot alle foto's geweest zijn. Ik zie de gekste foto's en gekste gesprekken. De grap is, Fadoua typt niet zo en Fadoua's lichaam is niet zo opgespoten en nep. Ik geef haar telefoon terug. "Dit is Fadoua niet, wat probeer je precies?" Vraag ik Sarah. "Dat is zij wel, kifesh zij is dat niet?" Antwoord ze mij. Ik kijk naar Fadoua, want ik zie vanuit mijn ooghoeken dat haar broertje en zusjes uit de wc's zijn gekomen. Ze wenkt ze voor haar te lopen, en dan... dan kijkt ze mij aan. Ik zie aan haar ogen dat ze gebroken is. Ze schudt haar hoofd en loopt dan weg. En precies hoe zij het restaurant uitliep, droeg ze mijn hart met zich mee en verlaatte ze me beiden. 

Fadoua::

Ik bel mijn ouders dat ik onze stad ingereden ben en of ze nog op bezoek zijn. Mijn moeder zegt van wel. Ik zeg haar dat we daarheen komen en hang dan op. Ik maak mijn broertje en zusjes langzaam wakker en rij door. Als iedereen wakker is, bied ik mijn oprechte excuses aan. Ze zeggen dat het kan gebeuren en dat het niet erg is. Ik haal opgelucht adem en ik rij door. Souhail kan niet zo door blijven gaan en mij in zijn macht houden wollah. Misschien moet ik toch maar weer terug gaan naar wat ik jaren geleden deed. Misschien moet ik Anass bellen en hem vragen of ik weer klappers kan slaan. Ik weet het, drugsshit is niet iets wat een meisje hoort te doen. Maar het maakt je hard en zorgt ervoor dat je je gevoelens uitzet. Pfff, ik ga met mijn handen over mijn gezicht. 

Bij mijn tante aangekomen, lopen we naar binnen en groeten we iedereen. Mijn neef Yassine kijkt me aan, hij weet dat er wat is. Hij wenkt me om mee naar zijn kamer te gaan. Ik schud nee. Hij appt me.

Yassine ♥️: Bolle kom mee naar boven ik moet met je praten.

Ik kijk omhoog en hij schenkt me een glimlach. Hij loopt naar de trap en ik volg hem. Onze ouders vragen waar we heen gaan. "Fadoua zou me helpen met iets voor de bruiloft, aangezien ze best veel weet over de islaam dus wou even wat dingen zeker weten." Ze knikken allemaal en ik volg hem naar boven. We zijn met zijn allen opgegroeid als broer en zus, dus ze gaan niet raar denken. Althans, onze moeders wouden vroeger altijd dat ik met Yassine ging trouwen. Maar nu ik ouder ben, is hij verloofd en gaat hij binnenkort trouwen. Dus Yassine en ik gaan sowiesoooo niet trouwen haha. Bovendien heb ik mijn hart aan Souhail gegeven.

In zijn kamer aangekomen doet hij de deur op slot en wenkt me om te zitten op zijn bed. Ik doe wat hij zegt en hij loopt heen en weer in zijn kamer. "Wat is er Yassine?" Hij zucht en komt naast me zitten. Hij haalt zijn handen door zijn haar en gaat daarna door naar zijn gezicht. Ik schuif naar hem toe en leg mijn hand op zijn schouder. "Kijk me aan Yassine, wat is er?" Zijn handen blijven rusten op zijn gezicht. Hij schudt zijn hoofd. Ik word ook emotioneel en ik voel een warme traan naar beneden glijden. "Yassine praat met me." Hij kijkt me aan en ik zie dat hij huilt. Hij knuffelt me. Ik knuffel hem strak terug en samen huilen we. Hij om zijn pijn en ik om de mijne. Na een tijdje trek ik me los en neem ik zijn gezicht in mijn handen. Ik kijk hem glimlachend aan en veeg zijn tranen weg. Hij glimlacht ook en veegt mijn tranen weg. Ik hoor een ping geluid en pak mijn telefoon. Als ik kijk zie ik een appje.

💔: Bericht is verwijderd.

Yassine kijkt me aan. Ik leg mijn telefoon weg en ga met mijn handen door mijn haren. Hoeveel pijn kan een hart verdragen? Ik neem een diepe zucht en kijk Yassine aan. "Wat is er gebeurd Yass, praat met me." Hij neemt een diepe zucht en kijkt me dan aan. "Ze is vreemdgegaan. Ik heb haar vergeven, omdat ze er heel veel spijt van had. Maar ik kan die gevoelens die ik voor haar had niet meer opbrengen. Alsof het gewoon weg is en ik geen liefde meer voor haar voel." Ik knik en kijk hem begrijpend aan. "Kijk Yass, spreek morgen met haar af. Kus haar dan intens. Als je niks voelt tijdens die kus, dan kan je dit beter afblazen. Als je toch wel feelings hebt tijdens die kus, blijf dan doorzetten met dit huwelijk. Het is trouwen Yass, niks kleins." Hij knikt en knuffelt me. Hij kust mijn voorhoofd, "Wat moest ik toch zonder jou kleintje?" Ik lach en haal mijn schouders op. 

Het is een tijdje stil, totdat Yassine even kucht. "Fadoua?" "Hmm?" "Je bent verliefd op hem geworden he?" Ik blijf stil en ik slik de brok die zich in mijn keel gevormd heeft door. "Vanaf dag 1 wist ik al dat je van hem zou houden Fad, hij houdt ook van jou, dat weet ik zeker. Maar misschien moeten jullie elkaar loslaten. Jullie zijn elkaar tegengekomen op het verkeerde moment en het verkeerde tijdstip. Als jullie voor elkaar bestemd zijn komen jullie elkaar tegen op een ander moment terwijl jullie in een andere fase van jullie leven zijn." Ik knik. "Hoe diep gaat jouw liefde voor hem?" Ik haal mijn schouders op. "Ben je überhaupt ooit verliefd geweest?" Ik schud mijn hoofd. "Ik heb weleens een jongen leuk gevonden, maar als dit liefde is, dan heb ik nog nooit van iemand gehouden zoals van hem. Hij is anders Yass, hij heeft me gewoon in zijn macht. Het maakt me gek." Hij knikt begrijpelijk. "Ik weet zeker dat hij ook van jou houdt, maar wij mannen zijn koppig. Vooral als het om liefde gaat, als we ons hele leven MOB zijn geweest en er is ineens een meisje dat ons wel warm kan maken, dan weten we niet wat we moeten doen. We proberen dan van alles om onze gevoelens voor haar weer uit te zetten, het mag niet gebeuren dat een meisje ons in haar macht heeft, snapje?" Ik knik. "Yass, ik denk dat ik die shit weer in ga..." Hij kijkt me geschrokken aan. "Nee nee nee, geen sprake van. Je moet blij zijn dat Yassir van je hield en je liet gaan. Wesh denk je die drugs leven kan je in en uitstappen zoals je zelf wilt oulla? Dacht het niet kleintje. Je werkt in het ziekenhuis, genoeg." "Maar Yassine, ik wil dat mijn gevoelens weer uit gaan. Het doet teveel pijn dit." Hij schudt hevig met zijn hoofd. "Geen sprake van Fadoua." Ik uit een zucht. "Zucht maar, als ik van Anass of Yassir hoor dat je terug bent gegaan, breek ik je benen. Souhail zou ook niet willen dat je teruggaat in die shit." Ik zucht. "Waarom maakt het uit wat hij vindt? Ik zeg toch ook niks over zijn kech acties." Hij zucht. "Fadoua, doe niet zo koppig." Ik kijk naar beneden en voel een warme traan over mijn wang rollen. Fadoua, je houdt van hem, wat je ook doet, zijn naam staat in jouw hart gegraveerd.