32. Bölüm

180 152 0
                                    

telefonum çaldı heyecanla açtım telefonu çok şükür arayan Yağmurdu.

Sesi biraz ürkek geliyor du korkmuş gibi.

Hemen ne olduğunu sordum ses tonunu öyle duyunca içimden kızmak bile gelmedi.

Sakine sordum.

__ Neden sana ulaşmadım ben neden

__anlatacam Yusuf biraz bekler sen

Ben o sıra sakinliğimi korumaya çalışıyor. Geçerli biç ses söyliceğni biliyorum

İlk başta latı biraz gebeledi
bende kızdım hadi dedim hadi diye bağırdım ilk ona

Sonra direk dedi - beni istemeye geldiler annem de o gün telefonu alıp kontrol etmek istedi ben ne yapacağımızı bilemediğim için telefonu kapatıp sakladım.

Tabi yağmur öyle anlatınca beni istediler falan gözlerim doldu boğazım düğüm düğüm oldu ne diceğimi bilemedim o an düşündüm gözlerim de yaşla onu başkasıyla benim sevdiğim kızı başkasıyla

İçime deli bi korku hakim oldu elim ayağım boşaldı kaybetme korkusu olsa gerek onca aydır benimsediğin kişiyi alıştığın sevdiğin kişiyi başkasıyla olma korkusu

Ölüm gibi baya kanıma dokundu o sıra yağmur telefonda beni teselli etmeye çalışıyor.

Korkuyor da her an patlıcak gibiyim çünkü.

Hiç bişe diyemedim sadece telefonu kapattım odama geçtim.

Sonra bi kaç kez aradı açmadım konuşacak diyecek bişe bulamadım

Sonra mesaj attı.

"istemedim reddettim, kovdum ben senden başkasını istemiyorum olmıcak ta işler biraz daha yoluna girsin söylicem aileme diye"

O an biraz daha içim huzurlandı
Ama öfkem geçmedi aradım onu istemeye gelen kişinin kim olduğu nu sordum öğrenip anasından emdiği sütü burnundan getirecem taktım kafaya ısrarla bi kaç kez sordum ama cevap uzatıp olayı büyütmek istemedim

Sırf onun hatrı için.

Yani böyle sıkıntılı bi durumdaydı artık ilişki bir an önce adını koymak gerekiyor du

Bunu ona söyledim güzel Bi şekilde o da bana zamanı gelince olsun şuan erken diyerek geçiştidi.

Bişe diyemedim yürek işte sevince dili lal olurmuş tutulurmuş dedikleri bu olsa gerek.

İlişkimiz böyle ilerleye dursun bende o sıra kitaplarıma döndüm güzel gidiyor du bi umutla kaleme aldığım şeyler hayatımın en önemli parçası olmuştu.

Hayatım resmen Yağmur ve Kitaplardan ibaret olmuştu.

Ben hayatımdan memnun bi şekilde ömür boyu böyle devam edebilir dim.

Ama içimde yine de ister istemez bi sıkıtnı düşüyordu

Ya birgün benden giderse

Dilara Gibi oda beni yarı yolda bıraksa diye

İçime dert olmaya başladı bu Yağmura güvenim sonsuzdu ama işte şeytan vesvese veriyor insanı korkuyor du.

ZEMHER-İ AYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin