17. Bölüm

259 242 0
                                    

Okula vardığım da ilk iki ders bitmiş üçüncü derse girmişler di
Bende dersi bölmemek için dışarı da bekledim. Okulun bahçesinde otururken okul kapısından içeri bahtiyar hoca girdi çok mutlu oldum onu gördüğüme sonra yanıma geldi. Neden derste olmadığımı sordu bende olanı anlattım o okuduğum kitabı okuduğunu söyledi ve oda benim gibi o kitaba hayran kalmış sonra hocam içeri girmeden önce okuldan sonra ki randevumuzu hatırlattı ve gitti içeri doğru izl çalınca da bende hızlıca içeri girdim.

Rüzgar bana sordu.

__neredesin Yusuf Bu saate kadar

__kitap okumaya dalmışım geç kaldım

__Aferim sana seneye üniversite sınavın var baya iyi gidiyor sun

deyip tavır gösterdi bana haklı olduğunu bildiğin için sesini çıkarmadım ona.

Yerime geçip sessizce akşam çıkış saatini bekledim.

Zaten sıkıla sıkıla giriyordum derslere baya başarılı ol la istiyordum ama başarmak için hiç Bi çaba göstermiyordum hep boşluyoruö dersleri ve hayatı

Bunu fark eden Rüzgar benim için üzülüyordu ama ne yapsa ben artık iyi olamıyordum sadece öyle gözüküyordum iyi gibi...

Akşam çıkış saati geldi okul kapısından çıkarken bahtiyar hoca bana eliyle aracını işaret etti.

Aracına doğru ilerlerken Rüzgar 'ı gördüm o esnada bana nereye gittiğimi sormuştu bende bahtiyar hocayla işim olduğumu söyledim ve ekledim anneme de söylemesini

Bahtiyar hoca yanıma gelip aracın kapısını açtı oturduğumuz yer zaten sahil şehri deniz kenarında Bi kafe ye oturduk iki çay söyledik başladık sohbet etmeye.

Bahtiyar hoca sordu bana.

__Aklından çıkmıyor demi Yusuf

İlk başta anlamamızlıktan gelip

__neyi hocam dedim

Tabi yılların edebiyatçısı yutar mı hiç

__bırak şimdi bu ayakları Yusuf çok net anladın neyi olduğunu

__evet Hocam Çıkmıyor her yerde Bi anısı her yerde Bi hatırası var nasıl çıkarım aklından

__yakıyor insanı yusuf çok iyi bilirim o acıyı ben

Belli ki Bahtiyar hocanında Bi acısı Bi yaşanmışlıpı vardı.

Ben konuyu kendim den çıkarıp ona getirdim.

__Sizin de yaranız var Galiba hocam

__olmaz mı be Yusuf herkesin yarası var tek biz mi aşık olduk bu fani dünya da

__haklısınız hocam şuan yok mu o kişi hatta siz evli misin yoksa hayatınızda kimse yok mu hocam.

__vardı benim hikayem biraz karışık ve uzun

__anlatın hocam ben dinlerim

Ve hocam başladı anlatmaya.

Bundan tam on yıl kadar önceydi daha o zaman üniversiteye yeni başlamışım. İlk yılarım heyecanlıyım istediğim bölüm istediğim hayat avucum içinde edebiyat okumak benim için hep Bi arzu tutku oldu.
İlk sınıfa adım attığımda gördüm onu kapı girişinde ilk sıra da oturyordu ilk o zaman göz göze geldik onla sonra ben sırama geçip oturdum ilk hafta böyle geçti ama bende o hafta boyunca hep gözüm onun üzerinde o da bunun farkında arada o da bakıyor çok tatlı bakışlar onlar hissediyordum günler böyle akıp gitti vizeler başladı bende Bi bahane bulup bunla konuşmak istiyordum en sonun da buldum yakın arkadaşına olanları anlattım ve ona söylememesi ni Tembih ettim.

Numarası aldım ve akşam olunca
Sınav bahanesiyle Bi kaç soru sordum ilk başta kim olduğumu numarasını merde bulduğumu sordu bende dürüstçe söyledim yani.

Oda anladı tabi Yusuf dedi cidden derdin sınavlar mı yok sa başka bişemi artık içimde tutmadım ilk gördüğüm andan itibaren ona karşı bişeler olduğunu dedim o da zaten benden böyle bişe bekliyormuş konuştuk baya sabaha kadar baya iyi oldu aradan Bi ay geçti sevgili olduk adı Zeynep ti.

Zeynep'le uzun süre öyle konuştuk aramız baya iyi üniversitenin son yılı istemeye gittik onu tabi o zamana kadar hayatımın en güzel anları yaşadım ilklerimdi o benim.

İşte dediğim gibi istemeye gittim ailesi onayladı yüzük taktık.

Bahtiyar hocam o zaman hikayesini anlatırken gözleri dolmuştu aradan uzun süre geçmesine rağmen devamını dinlemeden anlatmadan önce Bi bardak su istedi içtikten sonra mendille göz yaşını sildi hocamı böyle görünce hikayenin devamını daha çok merak edip evet hocam devam edin dedim.

ZEMHER-İ AYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin