37.Bölüm

173 127 1
                                    

Yemek yedikten sonra benim odaya geçtik ikimizde santraç oynamayı çok severdik takımı çıkardım saat daha erkendi bi kaç maç attıktan sonra film izledik Rüzgar 'la zaten yarın işe gitmicektik geç saate kadar takılıp vakit geçirecektik yarın da inşallah güzel olacaktı.

Akşam saat Geç olmuştu uykuda iyiden iyiye bastımıştı ben yatakları sererken Rüzgar' da dişini fırçaladk o geldikten sonra zaten uykuya dalmıştım ben o da uyudu herhalde.
Sabah güzel be mutlu bi şekil de uyandım.

Sonra Rüzgar'da uyandı beraber kahvaltı yaptıktan sonra hazırnalıp çıktık.

Yani daha önce de buluştuğumuz için pek heyecanlı değildim açıkcası Rüzgar bana göre biraz dahs heyecanlıydı çünkü Yağmur Kuzenini De yanında getireceğini
Bizle yaşıt olduğunu söyledim oda biraz umut etri işte

Boşa dememiş üstadar umut Fakirin ekmeğidir diye bizim ki de o mesele ben le rüzgar buluşma yerine geldik.

Buluşma saati de gelmiş ti ama Dilara ile kuzeni yok tu halen aradım Ulaşılamıyor du ben alışkındım bu duruma ama yine tedirgin oluyordum ister istemez

Biz Rüzgar la sohbete ediyor onların gelmesini bekliyorduk ama ne gelen var dı ne giden yani istemsiz bi şekilde içem bi kurt çöktü yalan değil.

Birden sıkıntıya girmeye Başaldım içimde büyük bi korku sanki bişe olacak gibi hissetim
Saar baya geç oldu ne gelen vardı ne giden Yağmur'un da telefonuna halen ulaşamıyordum

Rüzgar sakin Olmamı söylüyor ama yok ne gelen var ne giden telefonlar da ulaşulamıyor

Yani biraz daha bekledik artık saatte geç olunca gittik eve akşam oldu halen ses seda yok ne yemek yedim ne bişe içimde ki sıkıntı yüzünden.

Yani evdekilerke sofraya bile oturamadım Rüzgar da beni öyle görünce oda yemedi.

Beraber dışarı çıktık dışarı adımımı atar atmaz telefonuma gelen bi mesajla irkildim.

Heyecan ve korku içinde cebimden Çıkardım telefonu ve bilmediğim bi numara gelen mesaj da şöyle yazıyor du.

Yusuf Ben Yağmur'un kuzeni Zümrüt Yağmur'un annesi dün akşam sizin mesajları görmüş bunun üzerine Yağmur'un elinden telefonu aldı bişe yap yoksa başkasına verecekler.

Ben bu mesajı gördüğüm gibi başımdan aşağıya sanki kaynar sular döküldü hemen bende mesaj attım Zümrüt'e

Yarın annemleri gönderecem Yağmur'a haber ver onu kimselere yar etmem

Bu mesajın ardın dan gözlerim hafiften dolmaya başladı sevdiğin ömrünü vermek istediğin kızı başkasıyla

Allah düşmanıma göstermesin ki çok acı birşey
Direk içeri girdim zaten o gözlerimden annem babam anladı ben konuşacak durumda olmadığım için Rüzgar Anlattı olayı

Annem de yarın sabah ilk işim olarak gidip konuşcam dedi içim biraz da rahatladı.

Yarın işe gitmiyip Yağmur'u bana isticektik.

O gece nasıl bitti anlamadım gece boyunca uykumdan uyanıp değişik değişik kabusalarla geçen Bi gece

Çok şükür o günde sabahı gördük Allah'ın izniyle
Saat 10 civarı biz tüm hazırlıklarımızı yaptık ve evlerine doğru yola koyulduk kapılarına vardığımızda kardeş kapıyı açtı içeri girdik annesi evdeydi babası yoktu anneside öyle suratsız öyle soğukkanlı bş kadına benziyordu ki Yağmur'uma Üzüldüm yani
Annem lafa Girdi işte çocuklar birbirlerini seviyor. Daha tam lafını bitirmeden annesinin terlemesi bir oldu ne olduğunu anlamadan kendimi kapıda bulduk
İşte o an yıkıldım ne biçim aile bu dedi annem.

Resmen kovulmuştuk annemle babama o kadar mahçup oldum ki ne yapacağımı ne diceğimi bilemedim kafamı öne eğip eve doğru gözüm de biraz öfke biraz da üzüntüyle evimize vardık.



ZEMHER-İ AYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin