Texting|| Hep Aklımdasın

2.3

Instagram| helly743

Boynumu tutarak yavaşça doğrulduğumda dizlerimin üzerinde gördüğüm saçlar, anlık kalp krizi geçirmeme sebep olmuştu. Bir an nerede olduğumu, kiminle olduğumu unutmuş, odamda olduğumu hayal ederek uyandığım için epey ürkmüştüm. Gözlerimi ovuşturarak haraket ettiğimde Peri'de doğrularak yüzüme bakmaya devam ediyordu.

"Ben..."

"Sorun değil sadece fazla ağırmışsın." Gözlerini kısarak hızlıca ayağa kalktığında, hırkasını üzerine geçirerek ellerini birbirine sürttü.

"Seni zorladığım için dönmeyeceksin değil mi benimle?" En çokta seni sevdiğim için, senden ayrılmamak için seninle dönüyorum diyemediğim için, bende üzerimi düzelterek ayağa kalktım.

"Saçmalama Peri. Onlara her şeyin hesabını sormak için gidiyoruz bunu unutma. Hem senin yol arkadaşın olmuş olurum fena mı?" Gözümü kırparak çapkın bakışımı gönderdiğimde, gözlerini devirerek konuşmak için dudağını ıslattı.

"Sana o bakışı yapmamanı söylemiştim. Çok itici duruyorsun!"

Battaniyeyi katlayarak kenara koyduğumda söylenmesine aldırışı etmeden etrafı toparlamaya başladım. Dün yemediğimiz pıtlağı ağzıma götürüken, bayatladığı için dişime yapıştığında yüzümü buruşturdum. 

"Fazla bayat!"

"Ölmessin merak etme!" Peri'nin sesi bir kulağımdan girip öbüründen çıkmasıyla elime aldığım kola bardaklarını mutfağa götürerek yıkayıp, rafın olduğu bölüme yerleştiridim.

"Sende baya marifetiymişsin."

"Öyleyimdir."

"Egomuzda tavan bakıyorum. Ben dışarıda bekliyorum seni o zaman." Gülümseyerek onayladığımda adımlarını dışarıya doğru yöneltti.

Birçok arkadaş çıkarmıştım hayatımdan, kendi isteğimle olmamıştı bu ama Peri gibi birisini kazanmıştım. Ve onu kaybetmemek için elimden ne geliyorsa yapacaktım. Ve onu çok seviyordum. Onu sevdiğimi söyleyip, onu kaybetmeyi göze alamazdım.

Tuvalete girip rutin işlerimi hallettiğimde Peri'nin yarı çığılık, yarı bağırtılı çıkan sesinine karşı yüzümü ekşittim. Bu kızda iyi hoştu ama çok dengesizdi. Etrafı kontrol edip adımlarımı dışarıya yönelttiğimde, göz kapaklarımdaki yorgunlukla Peri'nin tam karşısında durdum.

"Bence motoru burda bir yerde bırak. Birisine aldırırsın. Taksiyle direkt çarşıya inelim, ordanda otobüse bineriz. Öğlene doğru da Samsunda olmuş oluruz."

Rüzgardan dolayı uçuşan saçlarını bileğindeki tokayla toplayarak verceğim cevabı bekliyordu.

"Ben taksi çağırayım, Samsun'a da taksiyle gidelim o zaman. Ama evden ilk önce almam gereken eşyalarımı alayım."

"Zenginsin doğrusu. Sen bilirsin benimde işime gelir."

"İkizler burcu olabilir misin acaba?" dedim kaşlarımı çatarak. Kurduğum cümleye karşı aynı şekilde kaşlarını çatarak cevap vermişti.

"Hayır değilim. Ayrıca ikizler burcu sensin bence! Ne zaman ne söylediğin belli olmuyor." Dün söylediğim aşk itirafını duymuş olabilir miydi? Gözlerimdeki korku git gide daha da artarken, cevap vermeden taksi durağını arayıp olduğumuz yeri tarif etmeye çalıştım.

"Bir sorun mu var?"

"Ne gibi?" Sorduğum soruya soruyla karşılık vermesiyle ellerimi arkada birleştirdim.

"Bilmem. Sanki biraz...tuhaf davranıyorsun."

"Açken ve uykusuzken hiç çekilmem. Kusura bakma seni kıracak bir şey söylediysem." Kahkaham olduğumuz yerde yankılanırken o da gülerek karşılık vermişti.

Bir an her şeyi duydu ve benimle küstü diye o kadar çok korkmuştum ki onu kaybetme düşüncesini kaldıramıyordum.

"Üşüyorsun sen?" diyerek montumu üzerimden çıkartıp omzuna yerleştirdiğimde montun içinde resmen kaybolmuştu.

"Çokta centilmensin bakıyorum."

"Sadece değer verdiklerime." diyerek düzelttim. Yürümüyor resmen koşuyordum. Yanlış şeyler söylemek, yanlış davranışlarda bulunmak tam benlik haraket olduğu için bende artık kendime alışmıştım. 

Taksinin bir müddet sonra gelmesiyle Peri koşarak benden önce arka koltuğa yerleşmişti. Ben ise öne mi arkaya mı oturacağıma karar vermezken, düşüncelerimde taksici abinin sözleri olmuştu.

"Gel evladım öne otur." Tereddüt ederek ön koltuğa yerleştiğimde arkamı dönerek Peri'yi kontorol ettim. Cama başını yaslamış kulağına da kulaklarını yerleştirmişti. Bende aynı şekilde bir şey söylemeden cama başımı yasladığımda düşüncelerimden sıyıran telefonun sesi olmuştu.

0523*: Numaranı bulabilmek için o kadar çok uğraştım ki Çağın,

0523*: sana tüm gerçekleri anlatmam gerekiyor, çünkü artık geceleri uyuyamıyorum.

0523*: bunu senden sakladığım için özür dilerim ama,

0523*: Ceren yaşıyor.

-Bölüm Sonu-

(:'❣️