Instagram|helly743
🐛
Karşımda gördüğüm manzara o kadar midemin bulanmasına sebep olmuştu ki karnıma giren ağrıyla gözlerimi sımsıkı yumdum. Bu olanların hepsinin bir rüya olmasını diliyordum ama gözlerimi tekrar açtığımda gördüğüm her şey rüya olmayacak kadar gerçekçiydi.
Ceren kendini toparlayarak ayağa kalktığında Çağrı'nın hasta olduğuna üzülmeyi bırakmıştım. Hak ettiği hayatı yaşıyordu. O şerefsizden o an o kadar nefret etmiştim ki beni istemediği an bile gözlerimin hiç bu kadar ona karşı nefret dolu baktığını hatırlamıyordum.
"Sakin ol. Onlara malzeme verme sakın!" Peri'nin konuşmasıyla yutkundum. Nasıl sakin kalabilirdim? Bütün organlarım iflas etmiş gibi ne tek bir kelime söyleyebiliyordum ne de haraket edebiliyordum.
Kendimi toparlayarak gözümden akan yaşları sildiğimde Ceren'in yanıma gelip sarılmasıyla bütün vücudum titremişti. Her gün her gece öldüğünü sandığım, dilediğim kız bana böyle bir hainlik yapabildiğine hala inanamıyordum. Titrememi durdurmaya çalışarak kendimi settçe ondan uzaklaştırdım.
"Se...Sen!"
"Özür dilerim." Bir yıldır ne suratını görmüştüm ne de sesini duymuştum. Tek ihtiyacım olan şey onun sesi, kokusu olmuştu. Şimdi ise aylarca onun sesini beklemişken sadece özür mü diliyordu?
"Neden? Bana bunu neden yaptın? Ben her gece senin mezarının başında uyudum. Günlerce aylarca göz yaşı döktüm. Tek bir günüm bile mutlu geçmedi. Her bir günüm keşkelerle geçti. Keşke dedim o gün onu göndermeseydim. Her gün kendimi suçladım."Cümlemi tamamlayamadan dengemi kaybettiğimde, duvardan destek almaya çalışmıştım ama işe yaramadığı için titreyen bacaklarımı sabit tutamadan yere düşmüştüm.
"Çağrı!" Ceren'in bağırışı kulağımda çınlanırken Peri'nin göz yaşları içinde yere, başıma oturup ağladığını gördüm. Nefes alamıyordum. Haraket bile edemiyordum. Göz kapaklarım ağrılaştığımı hissettiğimde daha fazla dayanamayarak gözlerimi yumup öylece etraftaki sesleri dinledim.
Peri'den...
Gördüğüm şeyler o kadar canımı acıtıyordu ki hayatımda ilk defa birisine aşık olmuştum. İlk kez bu duyguları yaşamıştım. Annem her zaman hassas kalplerin daha çabuk kırıldığını söyler, benim birisini sevmemem için tonlarca bahane uydururdu.
Şimdi ise sevdiğim çocuğun gözlerimin önünde bir kule gibi yıkılışını seyrediyordum. Ona yardım etmeye ne kadara çalışırsam çalışayım, beni Ceren kadar sevediğine inanmak istiyordum. Onu unutamamıştı bunu biliyordum ama onu sevdiğim için yüzüne tek bir kelime bile edemiyordum.
Evde kaldığımda, onun kollarında uyuduğumda kulağıma beni sevdiğini fısıldamıştı . O an hiçbir tepki veremeden sadece uyuyormuş numarası yapmıştım ama bende onu seviyordum. Yüzünü bile görmeden sevmiştim ben onu. Kokusu o kadar mükemmeldi ki tüm sıkıntıları unutmuş, onun yanında kendim olmuştum.
Şimdi ise yere öylece uzandığını görünce yere çömelerek hıçkırıklarıma engel olamıyordum. O bunların hiçbirini hak etmiyordu. Her şeyin en güzelini, belki de en çok o hak ediyordu.
Sakin kalmaya çalışarak koşarak doktora haber vermek için ayağa kalkmıştım ki hemşirenin gelmesiyle yanına çömelerek yüzünü avucumun içine aldım.
Gözlerim Ceren'e kaydığında öfkeyle suratına baktım. Hepsi onun yüzünden olmuştu. Kendime hakim olamayarak sinirle yanına yaklaştığımda kolundan tutup ayağa kalkmasını sağladım.
"Sen nasıl bir yaratıksın? Madem yaşıyordun bunca zaman neden onun karşısına çıkmadın? İkiziyle yatacak kadar mı düştün?"
Söylediğim şeylerin ciddiyetini fark ettiğimde dimdik kalarak gözlerimi kıstım. Sadece ağlıyordu. O kadar acizdi ki her şeyden, tek bir kelime bile etmemesi canımı fazlasıyla sıkmaya başlamıştı.
"Sen kim oluyorsun tam olarak?" Arkamdan gelen sese doğru döndüğümde kolunu acıyla tutan Çağrı olduğunu görünce nefretle gözlerimi kıstım.
Çağın bayıldığı için onu götürüyorlardı ama onun söylemediği şeyleri benim söylemem gerektiğini hissediyordum. O iyi olduğunda buna izin vermeyecektim, bir daha asla karşılaşmayacaklardı. Belkide ona bu teklifi sunup buraya gelmesini bile sağlamamalıydım.
Kendimden emin bir şekilde ellerimi yumruk şeklime getirip cevap vermek için dudağımı ıslattım.
"En son cevap vereceğim insan sensin! Hatta en son olamayacak kadar bile bir karaktere sahip değilsin!" Söylediğim şeyle gözlerini kıstığında, Çağın'ın yere düşen telefonunu alarak sedyeyle götürdükleri koridora doğru baktım. Öylece yedi büklüm bir şekilde yatmıştı ve nefes aldığı bile muammaydı. Yanına gitmek için haraketlendiğimde Ceren'in tekrar konuşmasıyla ona doğru döndüm.
"Sizin aranızda bir şey mi var?" Ceren'in sorduğu soruyla yüz hatlarım hiçbir şekilde oynamamıştı. Ona cevap vermeyi bile hak etmiyordu ama sahte bir şekilde gülümseyerek elimi gevşettim.
"Oruspuluk yapacağına ..." Kendime hakim olup, lafımı yarıda keserek başka bir şey söylemek için yeltendim.
"Evet sevgiliyiz. Hatta onu o kadar çok seviyorum ki seni unutması için elimden ne geliyorsa yapıyorum." Dedim ama o göz yaşlarını silerek gidip Çağrı'yı öperek karşılık vermişti.
"Bu unutmuş hali mi?"
-Bölüm Sonu-
Lan lan yerimde sinir krizi geçiriyorum. Güleyim mi ağlayayım mı bilemdim. 🤦🏻♀️
Neysem bölüm nasıldı 💓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Texting|| Hep Aklımdasın
Fiksi Remaja[Tamamlandı] Peri: Bunu senin için yapacağım ve her ben hariç başka birini düşündüğünü hissettiğim zaman ona inat gülümseyeceğim. Çağın: Yanlış numaraya yazmış olmalısınız? Çağın: Ben bugün birisiyle konuştuğumu hatırlamıyorum. Peri: Hayır, aynısın...
