KIRLANGIÇ | Tamamlandı ~ Kısa Hikaye

6. Bölüm

Multi: Yiğit Şah Çakır

Keyifli okumalarrr🌼

Yiğit Şah'tan...

Onu ilk gördüm ya... Nefesim kesildi. Sonunda hasretim bitmişti. Gözleri gözlerime değdi, kokusunu aldım ya şimdilik bana yeterdi bu.

Tüm gece kaçırdı gözlerini benden, bana gülümsemedi. Ben sadece etrafa saçtığı gülümsemeleriyle yetindim.

Biliyordum, bana kırgındı, dargındı. Gözleri eskisi gibi bakmıyordu. Ama her şeyi düzeltecektim.

Gerekiyorsa kendime tekrar aşık eder, kapısında yatar yine de onu bırakmazdım. Artık olmazdı, ben daha fazla onsuzluğa dayanamazdım.

Tüm gece gözümü kırpmadan Umut'un hareketlerini izlemiştim. Özgür arada homurdanıp dürtsede onu umursamadım. Umut, yanındaki Barış denen çocukla ilgilendikçe sinirlerim gerildi ama bir şey diyemedim. Ailelerimiz burda olmasaydı ben yapacağımı bilmiyordum.

Barış denen lavuğa ve söylediklerine katlanamayıp yanlarından ayrıldıktan sonra arka bahçeye doğru yürüdüm. Biraz sakinleşip düşünmem gerekiyordu. Umut, üç yıl boyunca bu insanlara gülmüş, vakit geçirmişti. Ya biri onu seviyorsa... Daha kötüsü ya Umut artık başkasını seviyorsa?

Özgür sürekli bana Umut'la ilgili haberler vermişti ancak yine de her şeyden haberdar değildik. Umut yaşadıklarını sadece istediği kadar anlatıyordu. Bu gece bunu daha iyi anlamıştık. Başına kim bilir neler neler gelmişti ama hiçbirini bilmiyorduk.

Özgür'e hayatımda biri yok demişti. Ne kadar doğruydu?

Sirkelenip kendime geldim. Ne olursa olsun, önüme çıkan engellerde bu sefer pes etmeyecektim. Bu defa ben onun için savaşacaktım. Usanmadan sıkılmadan birer birer yaralarını saracak kendimi tekrar sevdirecektim.

Yanlarına geri döndüğümde bir kişi hariç, herkes gitmişti. Umut telefonla konuşarak bahçede yürüyordu. Yanına gidip tam arkasında durdum. Hafif esen rüzgârla kokusu burnuma doldu.

"Önemli bir şey yok ya?"dedi Umut

Bu saatte kiminle konuşuyordu. Bir süre karşı tarafı dinledi.

"Tamam ex patron sakin ol, çözeceğiz bu işi."  dedi tatlı sesiyle

Patron dediği kişi Barış'ın abisiydi ve bu saatte telefonda konuşuyorlardı.

"Önemli değil. Merak etme biz hallederiz, için rahat olsun."

Anlayışlı yumuşak sesi tüm sinirlerimi bozdu. Umut bu şekilde hanım hanımcık konuşan biri değildi. Ne özelliği vardı bu adamın?

Telefon konuşmasını bitirip arkasını döndüğünde bana çarpıp çığlık atacakken refleksle bir elimi beline atıp kendime çektim, diğer elimle de ağzını kapattım. Ahu gözleri kocaman olmuş bana bakıyordu. Nefes alış verişleri hızlanmış göğsü hızla inip kalkıyordu. Yıllar sonra ona bu kadar yakın olmak, tarifsiz bir mutluluk veriyordu. Yutkundum. Şimdi öpsem çok mu kızardı?

Birden bire beni itip, uzaklaştı.

"Manyak mısın lan sen?!" Fısıldayarak ne kadar bağrılabiliyorsa o kadar bağırdı.
Elini kalbine koyup derin bir nefes verdi. Konuşmaya ne kadar daldıysa artık çok korkmuştu.

"Konuşmaya o kadar dalmıştın ki geldiğimi fark etmedin." dedim

Yaptığım vurgulara ve iğneleyici sözlerimi anlamamış gibi suratıma bakıyordu.

Kaşlarını çattığında içinden 'ne diyo la bu' dediğine emindim. Çünkü o Umut'du, onu herkesten çok iyi tanırdım.

"Neyse, herkes odalarına çekildi. İyi geceler." dedi geçiştirmeye çalışarak ve yanımdan geçip gitmek istediğinde izin vermedim.

Kolundan tutup tam gözlerinin içine baktım. Yüzüne bu kadar yakın olmak ve öpememek işkence gibiydi.

"Yeniden savaşa hazır mısın?"

Kaşları çatıldı, gözleri gecenin karanlığına rağmen daha da bi parladı.

"Bu ne demek şimdi?" Sesi ifadesiz çıkmış olsa da yüz ifadesi hafiften sinirlenmeye başladığının habercisiydi. Zalımın kızı nasıl güzel göründüğünün farkında bile değildi.

"3 yıl önce bitirdiğin savaşı bu sefer ben başlatıyorum, demek." Afalladı.

Çatık kaşları düzelmiş, dudakları hafif aralanmıştı. Şaşırdığı her halinden belliydi. Tepki veremediğinden -boşluğundan yararlanıp- yüzüne daha çok yanaştım, Umut engel olmadan yanağından koklayarak öptüm. 

O beni itmeden geri çekilip gülümsedim. Yumuşak ve pürüzsüz yanağı, mis gibi kokusu... Yanağından öpmek bile beni bu derece etkiliyorken... İlerisini şimdilik düşünmemeye çalışıyordum.

"İyi geceler."

Umut'un bir şey demesini beklemeden içeriye girip onu arkamda bıraktım. 
Bu daha başlangıçtı. Asıl hedefime ulaşmak için ilk adımı atmıştım.
Bu yıl bitmeden Umut ile evlenecektim.

Rüzgâr yine kokunu getirdi.
Anlayacağın yine canım burnumda.

- İlhan Berk

Oy vermeyi unutmayın lütfen 🌸