Mirror ❦ KTH ✓

❦𝟐𝟑❦

Taehyung gözlerini açtığında karşısında Seonmi'yi uyurken görmüştü.

"S-Seonmi?" diyerek doğrulduğunda üstündeki battaniyeyi kenara atmış ve Seonmiye bakmıştı Taehyung.

Yere tamamen oturduğunda etrafa bakan Taehyung gülümsemiş ve Seonmi'nin üstündeki battaniyeyi açmıştı.

Seonmi'nin saçlarını geri doğru attığında onu kucağına alan Taehyung doğrulmuş ve onu yatağın üstüne bırakmıştı.

Geri dönüp yerdeki battaniye ve yastıkları aldıktan sonra yatağa geri dönen Taehyung yatağın üstüne bırakmıştı onları. Seonmi'nin başını nazikçe kaldırdıktan sonra da yastığı koyup Seonmi'nin üstünü örtmüştü.

Kırık aynaya baktığında  "Sonunda kurtuldum" demiş ve derin bir nefes almıştı. Sonra da yatağın diğer tarafına geçip battaniye'nin altına girmişti.

Elini Seonmi'nin yanağına koyduğunda yavaşça okşamaya başlayan Taehyung yüzünden uyanmıştı Seonmi.

"T-Taehyung, s-saat?"

Taehyung hafifçe kıkırdayıp "Artık saate bakmaya gerek yok Seonmi." dediğinde gülümsemiş ve "Beni kurtardın" demişti.

Seonmi gülümseyip Taehyung'a sarıldığında gözlerini açan Taehyung elini hemen Seonmi'nin beline atmış ve onu kandine doğru çekmişti.

Seonmi'nin üşümüş burnu Taehyung'un sıcak boynuna deydiğinde onu kendine daha da çekmiş ve yüzünü kapatmıştı.

"Nefes alabiliyor musun Seonmi?"

Seonmi olumlu anlamda kafa sallayıp "Sıcacıksın" dediğinde "Senin için her zaman sıcak olacağım" demiş ve geri çekilip Seonmi'nin burnuna küçük bir öpücük kondurmuştu.

"Beni bırakmayacaksın değil mi?"

Taehyung battaniyeyi bıraz daha yukarı çıkarttığında "Bunları şimdi konuşmayalım Seonmi" demiş ve gülümsemişti.

"Benden şans istemiştin... Beni bırakacaksan o şansı sana vermeyeceğim."

"Seni bırakmak istemiyorum ama sen gelmiyorsun Seonmi. Biliyorsun ki burada yaşayamam. Ama orda... Seni kabul edeceklerdir. Çünkü bu boyutu biliyorlar ve cygnusialar sorun çıkartmazlar. Ama insanlar... Orayı da istecektir. Beni anlıyor musun?

Seonmi derin bir nefes verdiğinde "Seni burada yaşatmayacaklarını biliyorum ama... Burdan vazgeçemiyorum. Annem, babam, kardeşim... İşim, arkadaşlarım... Ne yapacağım ben?" demişti Taehyung'a. Taehyung da "Biliyorum" demişti gözlerini kapatıp.

"Benim ve ailenin arasında seçim yapmak zorunda kaldığın için üzgünüm. Eğer beni seçmezsen... Sorun değil."

Taehyung Seonmi'den ayrıldığında doğrulup "Nereye?" diye soran Seonmi onun kolundan tutmuş ve yataktan inmesini engellemişti.

"Eğer böyle yaparsam bana bağlanabilirsin Seonmi. En iyisi seçimini yapana kadar senden uzak durmak... En iyisi bu"

Seonmi olumsuz anlamda kafa sallayıp "Gitmeni istemiyorum" dediğinde "Burdan gittiğimde yan odada olacağım Seonmi. Ama... Zamanı geldiğinde yan odada olmayacağım" demişti Taehyung. Seonmi'nin de gözleri dolmuştu.

"Sadece bu günlük birlikte yatsak?"

Taehyung olumsuz anlamda kafa sallayıp "İyi uykular" dediğinde ayağa kalkmış ve kapıya yönelmişti. Seonmi ise gözlerinden akan yaşı silip düşünmeye başlamıştı.

Odadan çıkıp yan odaya geçen Taehyung kapıyı kapatmış ve derin bir nefes almıştı.

Seonmi onu seçmese onsuz yapabilir miydi?