Time Traveler✓

14

Celandine's POV

Malakas ang katok mula sa pintuan ng kwarto ko when i was about to leave. Agad ko itong binuksan at nadatnan ang nagaalalang mukha ni aileen.

"Why do i have this feeling that you will do something bad?" Tanong nya. Napabuntong hininga ako at lumabas ng kwarto.

"I have to do this aileen" sagot ko. Sinundan nya ako sa paglalakad at at sinabayan na makababa ng hagdan. Nakita ko ang buong grupo na nakaupo sa couch at kami nalang dalawa ang hinihintay.

I asked Alastair to summon all the members because i have an urgent announcement for them.

"Cela! Alam mo ang magiging kapalit nito!" Giit nya. Huminto ako sa paglalakad ng mabilis at nakatapat na kami ngayon sa buong grupo.

"Alam ko aileen. Now sit and listen to what i am saying" salita ko at mariin syang tinignan. Sinamaan nya ako ng tingin pero naupo narin sa couch. Naupo ako sa harapan nila.

"Someone is committing treason. And this time, the Olympian's reign will end" seryoso kong salita ikinaseryoso nila.

"That's a strong accusation cela. Sino naman ang magtatangka?" Tanong ni gin. Humugot ako ng hininga at nalatingin kay aileen na umiiling sakin.

"I can't tell. But, one things for sure, the supreme leader of mercenaries are helping it and they are planning to put someone on the throne" sagot ko at napatingin kay Alastair.

"Ikaw na ang bahalang mag sabi kay Professor Violet. I'll be gone after this" salita ko. Hindi naman nya ako sinagot o hindi sya nagpakita ng kahit na anong reaksyon.

"Bakit? San ka pupunta?" Tanong ni Zeph. Bumuntong hininga ako.

"I will not be able to help you all for your next journey, but I'll be there when you need me which is actually impossible dahil maiiwan naman si Aileen" sagot ko at tumayo na.

"So that's it? Anong kapalit?" Tanong ni jet na ikinatingin ko sa kanya.

"Don't even ask, son of Athena" seryoso kong salita. Tinalikuran ko na sila at nagteleport sa kwarto ko.

'aileen let's talk'

I called aileen on my mind pero ilang segundo lang ay lumitaw na sya sa harap ko.

Tumalikod ako at nagtungo sa balkonahe ng kwarto ko at sinundan naman nya ako.

"You will be facing him, one of this days aileen" may lungkot kong salita habang nakatanaw sa gubat.

"It's okay" salita nya at narinig kong lumanghap sya ng hangin.

"And i will not be there to help you" dagdag ko.

"You shouldn't have just told us" may inis nyang salita. Bumuntong hininga ako. Kung hindi ko sila sinabihan kanina sa paparating na delubyo, hindi sila magiging handa. Hindi nila aasahan ang mangyayare, mananatili silang walang alam at magugulat nalang isang araw na iba na ang mundong ginagalawan nila.

"I need to and i have to. I'll be gone for 1 week only, all of you need to face this alone" sagot ko. Narinig ko ang paghugot nya ng hininga.

"He will try to stop us, didn't he?" Tanong nya. Tumango ako kahit hindi naman sya nakatingin sakin.

"Monarch will be our greatest downfall" huli kong sinabi bago mawala sa harapan nya.

Yung sinabi ko sa kanila ay labag sa batas namin, lalo na sa ama ko. Kaya may kapalit ang bawat paglabag ko, dipende sa bigat ng sinabi ko. Kaya mawawala ako ng isang linggo dahil kukunin ako ng ama ko at ikukulong at pahihirapan ng isang linggo.