Time Traveler✓

30

Celandine's POV

Bumuntong hininga ako habang nakatanaw sa papalubog na araw. It's happening. It will happen any minute from now.

"There's nothing you can do"

Napatingin ako sa kanan ko at nakita si Arch na katulad ko ay nakatanaw rin sa araw. He choose to stay out of it. He choose to stay out of the war because of me.

But...

There's something in me that wants to get out of this place and help those people.

"What are they to you anyways?" Tanong nya pa. Bumaling ulit ako sa araw. Memories flash in my eyes.

"Friends. Companion. And great people that i didn't know exist" sagot ko at kapangiti. Bumaling ako sa kanya.

"You, have been part of my past. And that's it, Arch. There's nothing i could do in our love story," sagot ko. At naalala ang taong handa akong sagipin kahit ano mang mangyari, alam kong kaunti lang ang panahon namin, pero hindi oras at panahon ang batayan sa isang pagmamahalan. "But there's something i could to for them. For him" dagdag ko. Habang magkasama kami, unti unti kong napagtanto, na kahit na magsama kami, wala na ang dating...kami.

Pero sya, alam kong may pag-asa pa. At alam kong handa kong gawin ang lahat para sa kanya.

"You love him?" Tanong nya. Ngumiti ako sa naging tanong nya saka bumaba sa tree house namin.

Pumikit ako at nawala ang barrier na ginawa ko sa buong forest. Pagkadilat ko ay nakita ko si Arch sa harap ko.

"You'll risk everything for him?" Tanong nya na may pag-aalala. Hindi ko mabasa ang nararamdaman nya, pero alam ko. Naiintindihan nya ako, dahil una palang, nawala na ang nararamdaman naming dalawa. Pero ang mga taong napatay at sinaktan nya, hindi ko na sya maisasalba sa kamay nang mga Deities. Sa kamay ni Zeus.

'Kill him'

Napapikit ako sa utos ng ama ko. Mapait akong ngumiti kay Arch.

"Yes" sagot ko at nilabas ang espada. Tumingin sya sa espada at bumuntong hininga. Tila alam na kung ano ang gagawin ko. Tanggap na nya ang katapusan nya. Kung tutuusin, pwede na syang tumakas, pero hindi. Pinili nyang magpaiwan.

"Then take me with you" sagot nya. Nangunot ang noo ko at agad natauhan sa sinasabi nya. Agad nya akong nilapitan at hinawakan sa balikat. "Make me your offering in order to change their fate" dagdag nya. Napapikit ako at napayuko.

"Walang kasiguraduhan, Arch" sagot ko. Dumilat ako nang iangat nya ang mukha ko para salubungin ang mga mata ko.

"You want to save them right? You can do it. I know you can" salita nya. Tumitig ako sa itim nyang mga mata, na kasing itim narin ng langit ngayon. Tumango ako. I want to save them.

Hinawakan ko sya sa kamay saka pumikit.

"Cela, no."

Napahinto ako at tumingin sa taong tumawag sakin. He came. Ngumiti ako.

"Protect them. Protect them while I'm gone." Salita ko kay Alastair. Yes, he came. I know it is to save me but he knows he can't stop me.

Nakipagtitigan pa sya sakin ng ilang minuto. Bagsak ang balikat syang bumuntong hininga. Tila bigo ang mga mata nyang nawalan ng kulay nang mapagtantong hindi nya na ako mapipigilan sa gusto kong mangyari.

"You'll come back right?" Tanong nya. Ngumiti ako.

"I'll be right back. I promise" sagot ko. Tumango sya ng dahan dahan.

Bumaling ulit ako kay Arch at hindi ko napigilan ang pagagos ng luha ko bago pumikit at nawala na sa harapan ni Alastair.

Kumapit ako ng mahigpit kay Arch habang patuloy na gumagalaw ang paligid namin.

Tumingin ako kay Arch ng unti unti syang naglalaho. Napakagat labi ako habang mas lalong lumalakas ang ihip ng hangin.

Like, going back in the past. But nows different. I am trying to change the fate through time.

I once ask my Ananke how to change someone's fate. And this is what she said.

'It is impossible for you to change fate because you are just a demigod. Your limitations are already written.'

'But i want to save them' sagot ko sa kanya. My voice is pleading, i know. Because i am desperate.

'The only way to change fate is to sacrifice one fates. Yet there's no guarantee you can do it, cela. You have to have the will and power in order to wrap with the fate.'

'It may cause your life if you fail, and it you can be stuck in time forever if you succeed'

It means, i have to sacrifice one life that has fate. I know it is impossible for me to succeed, but if there's one in a million chance i can save them, I'll do it.

Umagos ang dugo mula sa ilong ko at nanghina ako. Pumikit ako ng hindi ko na makayanang makita si Arch na maglaho. Unti unting naging mahirap ang paghinga ko habang malakas parin ang hangin, hindi ko na maramdaman si Arch.

"S-sorry" nanginginig at paos na ang boses ni Arch. Napaluha ako at mas lalong pumala ang boses ko.

I am tearing apart inside. My powers, my mind. My energy, my life force. Tila nagwawala ang loob ko at tila mababaliw ako sa kakaibang pakiramdam. Hindi ko kaya.

Pinanatili ko parin ang mga alaala ko nina Zeph at Alastair. Pinanatili kong maalala ang mukha nya. Nila.

Hanggang sa wala na akong maramdaman na Arch at humandusay ako sa invisible na sahig. Dumilat ako at ganun parin ang eksena, mga imahe ang patuloy na umiikot sa paligid ko, mga imahe nang nakaraan, nang kinabukasan at ng kasalukuyan. Wala na si Arch. At gusto kong isalba sina Zeph sa propesiya. Gusto kong makita si Aileen. Gusto kong makita ang kapatid ko. Ngumiti ako ng hanggang ngayon, sa kabila ng panghihina ko at pagdurusa ko sa loob ay nagagawa ko paring tingnan ang kasalukuyan kung saan ginagawa at nakikilaglaban sina Zeph. Masaya akong nakilala ko sila, masaya akong tinadhana akong makilala sila.

Masaya akong nakilala ko sya. Marami akong gustong sabihin sa kanya, kung gaano sya kagwapo, kung gaano sya kabait, kung gaano sya kahalaga sakin. Ang presensya nya lang ay nakakapagpahinto na ng maraming tao, ang kanyang mga tingin na nakakapanlinlang. Ang pagkatao nyang hinahangaan ko hindi dahil anak sya ni Aphrodite, kundi dahil isa syang mabuting tao.

Mabuting tao na handang tumulong sa kahit na sino kahit hindi nya ito iparamdam. Isa sya sa magandang ginawa ng bathala.

And i want to see him. I want to see them. I want to save them. But, will i be able to see them again?

No. I guess.

How can i, when i don't have energy to survive? When my body is drained inside. It's tormenting.

I breathe again and smiled.

"You'll come back right?" narinig kong muli ang boses ni Alastair mula sa huling usapan namin.

"N-no. I guess." Bulong ko gamit ang nanghihinang boses.

I can't keep my promise. Pumikit ako ng mariin, at napaluha sa sakit na nararamdaman. I still keep the memories flashing, in that way, my will of time of their fate will change.

But you will always be my only..

"Ace" bulong ko. Humugot ako ng huling hininga.

I wish to see you again. Someday.

Prim_rose7