CAMDAN KALP // #Wattys2017

6. BÖLÜM: YEMİN

Sabaha karşı uyandığımda karnımdaki sızıyla inledim. Babamın hıçkırıklarını tüm netliğiyle duyabiliyordum. Bizi dışarıdan izleyen biri babamın benim için ağladığını düşünebilirdi fakat bu onun rutiniydi. Belki de annemsiz geçen günlerini gözleri ıslanmadan bitirince rahat edemiyordu.

Karnımdaki acıya dayanmaya çalışarak doğruldum. Ellerim, gri kanepenin pürüzlü yüzeyine değince salonda olduğumu fark ettim.

Olabildiğince sessiz olmaya çalışarak ayağa kalktım. Babamın belli belirsiz konuşma sesleri geliyordu.

Yavaş adımlarla mutfağa doğru ilerledim. Buzdolabını usulca araladım. İçecek bölümünde duran kutu kolayı alıp masanın üzerine koydum.

Uyumak beni dinlendirmese de yarama iyi gelmişti. Kahve kutusunu çıkarıp koca bir kaşık dolusu kahveyi kutu kolanın dar ağızlığından içeri bırakırken Yasemin 'in ne halde olduğunu düşündüm.

Meleğim katlanabiliyor muydu? İçimde evlerine doğru koşmak, ona sarılmak ve her şeyi anlatma isteği uyandı.

Bunu yapmalıydım. Okulda onu gördüğüm an çekmeli, içimdeki her şeyi anlatmalıydım. Beni anlayacağını biliyordum.

Hak vermese bile anlayacaktı. O beni her zaman anlardı. Bu işkence her geçen saniye katlanarak artıyordu ve ben artık altından kalkamıyordum.

Asitli sıvı boğazımdan aşağı indiğinde kendimi daha iyi hissediyordum. Gözlerim fırının üzerindeki dijital saate takılmıştı.

6:48

Mutfaktan çıkarak merdivenlere yöneldim.

Hala banyoya girebileceğim kadar zamanım vardı. Basamağa adımımı atarken biran tereddüt yaşadım.

Babamı çağırırsam beni kolayca merdivenlerden yukarı çıkarabilirdi fakat banyo yapma iznim olduğundan emin değildim.

Suya girmeden okula gitmeye hiç niyetim yoktu. Basamağa adımımı attığımda katlanan dizim tüm ağırlığı karnıma verdi.

Müthiş bir sancı yaşıyordum. Merdivenin sonuna geldiğimde halim kalmamıştı. İlk defa banyoya bu kadar zor ulaşabilmiştim.

İçeri girip kapıyı arkamdan kilitledim. Musluğu açıp küvetin dolmasını beklerken üzerimdekilerden kurtuldum.

Sıra sargıma geldiğinde yavaş hareketlerle bandajı çıkardım. Kesik o kadar da kötü görünmüyordu artık. Yasemin yeniden zihnimde belirdi.

Bu işi bugün bitirecektim çünkü günden güne ben bitiyordum. Dün akşam ılık, kırmızı sıvı bedenimden aşağı süzülürken yaşadığım huzuru düşündüm.

Belki bir kesik daha...

Elimde banyo dolabından alınmış jiletlerden biriyle dururken, beynimde birileri kavgaya tutuşmuştu.

Biraz daha kanının beni rahatlatacağını biliyordum ama kendime zarar verme düşüncesi... Jileti hızla elimden bıraktım.

Küvet ağzına kadar suyla doluydu. İçine girip uzandım fakat çığlık atmamak için dişlerimi sıkmam gerekmişti. Buz küplerinin içine yattığım hissini veren soğuk su karnımdaki kesikten içeri dolarken etimin her santimini hissettim.

Kendimi çeneme kadar suya gömdüm ve titreyen vücuduma aldırmayarak gözlerimi kapadım. Bir balığa dönüşebilirsem eğer her şeyin düzeleceğini biliyordum.