Clexa ll Wanna Be Yours 2

10

—

—

Yıllar sonra onun yanında uyumak...Kafamın karışacağını bilsem de onun ile birlikte uykuya dalmayı özlemiştim.Üzerimdeki kıyafetleri değiştirmekle uğraşmadım.Kalkıp yatağın diğer tarafına gittim ve yanına uzandım.Hafif gözleri doldu.Eskiden beraber uyuduğumuz zamanları hatırlamış olmalıydı.Yavaşça arkamı döndüm.

Ona daha fazla bakarsam dudaklarını öpebilirdim.Ve bu ikimiz için de oldukça içinden çıkmaz bir hal alırdı.Arkamı döndüm.Tişörtümün sırt kısmı açıktı.Sırtıma parmaklarını götürdü.Derin bir nefes alıp vermek zorunda kaldım.Ellerini vücudumda hissetmek oldukça kalbimi hızlandırmıştı.

"Sırtın neden yara oldu ?"

"Bunun hakkında konuşmak istemiyorum."

"Lexa seni zorlamak istemiyorum ama bu izler hiç iyi gözükmüyor."

"Önemli değil."

Sırtımda hissettiğim dudaklar ile içimi çektim.Tam yaramın olduğu yere dudaklarını bastırmıştı.O yara izleri dört beş sene önce olmuştu.

4.5 SENE ÖNCE-

Bileklerimde hissettiğim acı ile gözlerimi açtım.Gözüme vuran keskin beyaz ışıktan acilde olduğumu anladım ve hemen ayağa kalktım.Octavia beni durdurmaya çalıştı ama dinlemedim.Burada durmamın bana bir faydası yoktu.

"Lexa dur."

"Ne var ne ? Ne istiyorsun benden ? Rahat bırak beni.Uğraşma.İlgilenme.Kendi hayatına bak."

"Seni böyle bu halde bırakamam."

"Neden ? Bırak.Kimim ki ben ? Kimse için hiçbiri değilim."

"Birinin gözümün içine baka baka ölmesine izin veremem."

"Vereceksin.Ver."

Masanın üstünde bulunan neşteri boğazıma götürdüğümde beni kollarımdan tutup duvara yasladığında acıyla inledim.Duvardaki yangın söndürme tüpünün yanındaki kullanım tablosunun parçaları kırılmıştı ve birçoğu sırtıma saplanmıştı.Octavia'nın da eline cam parçaları saplandı.Korkulu gözlerle beni hemen oradan çekti ve sedyeye yatırdı.

"Benim yüzümden."

SON-

Dudaklarını bastırdığı yerden yavaşça çekti.

"Yanında olsaydım,bunların hiçbiri olmayacaktı."

"Düşünme artık bunları.İyi geceler Clarke."

"İyi geceler Lexa."

Bana doğru döndüğünü saçıma vuran nefesinden anlamıştım.

"Yarana bir şey olmasın.Düz yat."

"Sen-Tamam Lexa."

Gözlerimi kapatıp eskiden birlikte sarılarak uyuduğumuz yatağımızda uykuya daldım.

Clarke'ın sayıklamasıyla gözlerimi açtım.Daha önce geceleri bazen nefesi hızlanıyordu ama sayıkladığını ilk kez görüyordum.Sağıma döndüğümde nefes nefese bir şekilde aynı şeyi söylüyordu.

"Gitme Lexa."

"Gitme.Bırakma.Hayır !"

Bir anda sıçrayarak yataktan kalktı.Hemen Ellerimi omzuna götürdüm.