Clexa ll Wanna Be Yours 2

30-Final

—
Artık uzatmak istemedim.Yazacak bir konu da kalmadı.

Yeni bir Clexa kurgusu aklımda var en kısa sürede yazıp atmaya çalışacağım.
—

7 GÜN SONRA-

Alnımda hissettiğim dudaklar ile gözlerimi araladım.Clarke elini omzuma atmıştı.Uykulu gözlerle bana bakıyordu.Bu hali çok tatlıydı.Ben de ona gülümsedim.

"Günaydın."

"Günaydın."

Yataktaki boşluğa oturdu.Ellerini kolumun üstünde gezdirmeye başladı.

"Nasıl bakalım benim bebeğim ?"

Ellerimi penyesindeki açıklıktan göğüslerine doğru götürdüğümde sesli bir şekilde güldü.

"Sana dokunmayı çok özledim."

"Biliyorum ben de özledim ama biraz sabretmen gerek."

"Ben artık beklemek istemiyorum."

Onu ensesinden tutarak kendime doğru çektim ve dudaklarımızı birleştirdim.O da bana karşılık verdiğinde daha da tutkulu bir şekilde öpüşmeye başladık.Clarke'ın da bunu istediğini biliyordum ama hep korkarak bana yaklaşıyordu.Bir süre sonra yavaşça dudaklarımızı ayırdı ve alnını alnıma dayadı.

"Lexa yaran tam olarak iyileşmedi.Bunu biliyorsun."

"Ama ayağa kalktığıma göre bunu da yapabiliriz."

"Lexa-"

"Yoksa annene mi sormalıyım ?"

"Ha-hayır saçmalama."

Tekrar dudaklarımızı birleştirdim.Dikişlerim alınmıştı.Kendimi zorlamamam gerekiyordu biliyordum.Ama ona dayanamıyordum her zaman olduğu gibi.Elini penyesine götürdüğümde elini elimin üstüne atıp beni durdurdu ve dudaklarımızı nefes almakta zorlanarak ayırdı.

"Le-Lexa."

Dudaklarına tekrar yaklaştım.Ama kendini geri çekti.Bu sefer zorlamamaya karar vererek kendimi yatağa bıraktım.

"Tamam Clarke.Sorun değil."

"Lexa sadece sana bir şey olsun istemiyorum."

"Tamam.Biliyorum."

Bu sırada kapı çaldı ve içeri Octavia ile Raven girdi.

"Günaydın."

"Günaydın kızlar."

"Lexa dediğin gibi bütün her şey hazır.Ne zaman istersen o zaman kapsüllerimizde uyuyabiliriz."

Raven burayı araştırırken bu kapsülleri bulmuş ve uyuyabileceğimizi söylemişti.Dünyamız yoktu.Uzayda da yeterli yiyeceğimiz.Bu yüzden uyumak zorundaydık.100 yıl.Kulağa fazla geliyor ama basit bir uyku olacak dedi Raven.Birkaç gündür hazırlıkları yapıyordu.Bu sırada da ben iyileşmiştim.İyi hissediyordum.

"Tamam Raven.Yaram iyileşti.Yine Abby ile konuşuruz ona göre haberleşiriz."

"Hayır şimdi olmaz Lexa.Birkaç gün daha lazım."

"Tamam Clarke sakin ol.Abby ile konuşacağım."

"Mahkumları geri kilitledik.Sorun kalmadı."

Buraya ilk geldiğimizden beri mahkumlar sürekli sorun çıkarmışlardı.Octavia onlarla ilgilenmişti.Ben doğru düzgün odadan çıkamadığım için geçici olarak işleri ona devretmiştim.Gerçekten de yardımcı olmuştu.