Clexa ll Wanna Be Yours 2

24

—

—

Clarke'ın Bellamy demesiyle tüm vücudumu sinir hissi kaplamıştı.Gözlerimi ona çevirdim.Onu öldürmek istemem normal miydi ? Bilmiyordum.

Hızlıca Clarke'ın cebindeki bıçağı alıp ona doğru gittim ve boğazına dayadım.

"Lütfen bana kızmayın sadece yardım etmek istiyorum."

"Senden yardım istedim."

"Özür dilerim.Hatalıydım.Şu bıçağı çeker misin ?"

"Sen özür dileyince seni affedeceğimizi falan mı düşündün ? Sen gerçekten salaksın."

"Salak falan olmuyor ama-"

Boğazına biraz daha bıçağı dayadım ve bir iki damla boğazından kan aktı.

"Evet evet salağım ben.Oldu mu ?"

"Olmadı."

"Ne istiyorsunuz ?"

"Ölmeni."

Clarke'ın elini omzumda hissettiğim an başımı ona çevirdim ve Bellamy elimdeki bıçağı alıp beni çevirdi ve boğazına bıçağımı dayadı.Clarke ona saldıracakken ayağı ile tekme attı ve Clarke yere düştü.

"Clarke ?"

Sinirli bir şekilde başını ona doğru kaldırdı.Clarke'a elimle sakin olması için hareket yaptım ve dirseğimi sert bir şekilde Bellamy'nin karnına geçirdim.Dengesini kaybetti.Ben de elindeki bıçağı aldım ve yere düştü.Hemen Clarke'ı yerden kaldırıp sandalyeye oturttum.

"İyi misin ?"

"İyiyim merak etme."

Bellamy hala yerde yatarak bize bakıyordu.Yanına doğru gittim ve başının önünde çömeldim.

"Ne istiyorsun ?"

"Yar-yardım et-etmek."

Clarke'ı ittirdiği aklıma gelince öfkelendim ve yumruğumu yüzüne geçirdim.Birkaç kez ona vurdum.Ne kadar vurduğumu bilmiyordum.Clarke yanıma gelip elimi tuttuğunda elimin üstü yara olmuştu.O kadar sinirliydim ki bunu farketmemişim.Clarke yara olan elimin yavaşça öptü.

"Yeter."

"Ama Clarke-"

"Hiçbir şeyin bizden daha önemli değil."

Beni elimden çekerek ayağa kaldırdı.Bir bakıma haklıydı.Ama Bellamy gerçekten çok yüzsüzdü.Başımı aşağı eğip ona baktım yüzü gözü kan içinde bize bakıyordu.

"Ne sana ne de yardımına ihtiyacımız yok.Kilitli olduğun yerden çıktığın için cezalandırılacaksın.Cezanı ben vermeyeceğim Clarke da vermeyecek.Çünkü sen bizden gelecek cezayı bile haketmiyorsun.Sen hiçbir şey haketmiyorsun."dedim.

Onu saçlarından tutup kapıyı açtım ve dışarı atıp çok sesli bir şekilde bağırdım.

"Bunu kilitleyin.HEMEN !"

Hızlıca adamlar alıp onu götürdüler.Güzel bir anımızı bozmuştu.Clarke'ı ittirmesi,Clarke'a dokunması ona olan sinirimi birkaç kat daha arttırmıştı.İçeri girdim ve Clarke'ı koltukta oturup ayağına bakarken gördüm.Acele bir şekilde yanına gittim.

"Clarke doktor çağırıyorum şimdi."

"Hayır.Gerek yok."

"Olmaz."

Gideceğim sırada sert bir şekilde beni kolumdan tutup koltuğa oturttu.

"Ben doktor istemiyorum ki seni istiyorum."

"Ama kötüleşecek-"

"Hayır.Lexa bu yara bile değil."

"Cla-"

"Endişelenmene gerek yok."

"O şerefsiz seni ittirdi farkındasın değil mi ?"

"Benim ona yaptıklarımın yanında bir hiç."

"Nasıl yani ?"

"Boşver.Az önce söylediklerinde haklıydın.O bizim tarafımızdan cezalandırılmayı bile haketmiyor."

"Nasıl çıktığını öğreneceğim."

"Çok basit Gaia çıkarmış belli."

"Bunu nasıl düşündün ?"

"Amacı bizden özür dilemek değildi.Aramızı bozmaktı.Onun için de Bellamy'yi çıkardı ve kavga etmemizi istedi."

"Bilmediği bir şey var."

"Neymiş o ?"

"Bizi artık hiçbir şey ayıramayacak."

Başını yerden kaldırıp gözlerini açarak bana baktı.

"Lexa gidelim."

"Ne ?"

"Sadece seni öpmek ve sarılarak uyumak istiyorum."
— —

Odaya geldiğimizde yatağa yatar yatmaz dudaklarımızı birleştirdi ve yanıma doğru yan bir şekilde yattı ve elini boynumda gezdirdi.Ben de ona doğru döndüm.Birbirimize gülümsedik.Onun yanındayken daha fazla gülüyor,daha iyi hissediyordum.Onu ensesinden tutarak kendime çektim ve alnını öptüm.

"İyi geceler Clarke."

"İyi geceler sevgilim."

Vücudunu diğer tarafa çevirip kendini benim kollarımın arasına aldı.Saçlarını hafifçe öptüm ve gözlerimi kapattım.

—

—