Clexa ll Wanna Be Yours 2

12

—

—

Hızlıca dışarı çıktığımdan dolayı nefes nefese kalmıştım.Gerçekten dudaklarını dudaklarıma götürecek cesareti bulmasına şaşırmıştım.Böyle bir şey yapmasını beklemiyordum.Karşılık vermedim.Daha doğrusu veremedim.Ne yapacağımı bilemez haldeydim ve gitmek en doğrusu gibi geldi.Şu an üzgün olduğuna emindim.Üzülmesini istemiyordum ama bunu yapamazdım.Başım döndü.Ayakta durmakta zorlandığımı hissettim ve yanımdaki duvara elimi dayadım.Bir süre sonra Raven yanıma geldi.

"Lexa iyi misin ?"

"İyiyim."

"Hiç iyi gözükmüyorsun."

"İyiyim dedim Raven."

Duvara elimi dayamayı bırakıp yürüdüm.Sadece uzaklaşmak istedim.Nefes almak istedim.Birkaç adım attım ve sığınağı gördüğüm an koşmaya başladım.Neden koştuğum hakkında bir fikrim yoktu.Herkesin bana baktığını hissedebiliyordum.

Başımı Clarke'ın olduğu binaya çevirdim.Camdan bana bakıyordu.Bir şey söylemek için dudaklarını hareket ettirdiği an daha hızlı koştum ve birkaç dakika sonra geldiğim tek yer çöldü.Çölün ortasıydı.Yani neredeyse bir boşluktu.Çok fazla terlemiştim.Üzerimdeki ceketi atıp daha fazla dayanamayıp dizlerimin üzerine çöktüm.

Her şey üst üst gelmişti.Clarke'ı altı yıl sonra yeniden gördüm.Gördüğüm gün vuruldu.Ve geleli neredeyse iki hafta olmasına rağmen beni öpmüştü.Nerede yaşayacaktık ? Bilmiyordum.Geleceğimiz tamamen belirsizdi.Ne yapacağımı da bilmiyordum.Hiçbir şey bilmiyordum.Onunla ilgili her şey belirsizdi.

Her şeyin acısını çıkarmak için avazımın çıktığı kadar bağırdım.Çok yoruldum.İyiymiş gibi gözükmekten yoruldum.Her şey sanki yolundaymış gibi davranmaktan yoruldum.

Ona dokunamamaktan yoruldum.Kendime engeller koymaktan yoruldum.Onsuz geçirdiğim her güne lanet ettim.Ona üzüldüğümü belli etmemek için elimden geleni yaptım.Her şey denedim.Ama olmuyor.Onsuz hiçbir şey olmuyor.Geri çekilsem de ne kadar engel koysam da onsuz yapamam.Ama şimdi de onunla da olamıyorum.Çok belirsiz bir durumdayım ve bu beni çok yoruyor.

Sıcağa daha fazla dayanamayıp kendimi tamamen yere bıraktım.Artık nefes almam gittikçe zorlaşmıştı ve teslim olup gözlerimi kapattım.

Başımda hissettiğim ağrı ile gözlerimi araladım.Elimi başıma götürdüm.Susuzluktan olmalıydı diye düşünüp aldırmadım.Birisi hemen elimi tuttuğunda kim olduğunu anlamak için baktım.Clarke'tı.Endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Lexa iyi misin ?"

"Her-herkes bunu soruyor.İyiyim."

"Ben sadece merak ettim."

"Etme Clarke."

Hızlıca ayağa kalktım.Duş almam gerekiyordu.Yine sığınaktaydık.Yine hatırlamak istemediğim anılarımın arasındaydım.Ona belli etmemeye çalışsam da yaşanan çok şey vardı ve hiçbiri kolay değildi.Her bu odaya girdiğimde daha kötü oluyordum.

"Neler oluyor Lexa ? Bir şey demedim."

"Neden beni öptün ki ?"

O da bu sorumla birlikte ayağa kalkıp tam karşıma geçti.

"Ben sadece-"