Clexa ll Wanna Be Yours 2

13

—

—

"Biliyorum Lexa.Biliyorum ama
bitirdin mi yani her şeyi ?"

Lexa derin bir nefes alıp verdi.Düşünceli bir hale geçmişti.

"Belki de bitmemiştir.Yarım kalmıştır."

Sesli bir şekilde yutkundu.

"Mesela yaşanmayanlar daha doğrusu yaşanamamışlar her gün ama her gün aklımda."

"Clarke altı yıl geçti.Zaman-"

"Birlikte olana kadar zaman hiçbir şey Lexa.Sana nasıl sarıldığımı hatırlamıyor musun ?"

Kapı çaldı ve içeri Octavia girdi.Lexa hemen gözünü sildi.Octavia koşarak ona sarıldı.

"Lexa iyi misin ?"

"Merak etme iyiyim."

Lexa kollarını ona sarmayı bıraktı.Gözlerim sadece ondaydı.

"Kusura bakma Octavia duş almam lazım.Sonra konuşuruz."

"Nasıl istersen."

Lexa banyoya girdi.Octavia ile konuşmaya başladım.

"O hiç iyi değil."

Octavia beni kendine çekti ve gözyaşlarımı sildi.Gerçekten yardımcı olmaya çalışıyordu.Az önce söylediği her şey kalbimin daha da acımasına sebep olmuştu.Bizim yaşayamadığımız altı yılımız vardı.Bunu geri getiremezdim ama belki düzeltebilirdim.

Bir süre sonra birlikte koltuğa oturduk.Merak ettiğim bir şeyi ona sormak istedim.

"Bu oda nasıl böyle kaldı ? Hiç ellenmemiş,dokunulmamış gibi sanki."

"Öyle zaten."

"Nasıl ?"

"Sen gittikten sonra Lexa,bu odaya giremedi.Kapısını kapatıp kitledi.Bazen buraya girer saatlerce çıkmazdı.Siz gelmeden birkaç gün önce de girdi ve yirmi dört saat boyunca buradan hiç çıkmadı.Üzgün olduğunu biliyordum ama kendisinden başka kimsenin bu odaya girmesine müsaade etmedi.Anahtarı sadece ondaydı."

"Octavia bu çok üzücü.Ben ne yaptım ona böyle ?"

"Clarke sana kaçıncı kez söylüyoruz bilmiyorum.Bellamy suçlu sen değil."

"Bilmiyorum.B-ben-"

Nefesim daraldı.Konuşamadım.Cümlemi tamamlayamadım.Bana kollarını sardı bu ne işe yarayacaktı ki ?

"Tamam.Şşş.Sakin ol.Gözlerini kapat."

"Nefes-"

"Gözlerini kapat."

"Dışarıda olduğunu hayal et.Bir ormandasın.Etrafında ağaçlar var.Açık bir alandasın.Su sesi duymanla o tarafa doğru gidiyorsun.Orada bir şelale var.Şelale aktıkça rahatladığını hissediyorsun.Şelalenin sesini duydukça daha da iyileşiyorsun."

Gerçekten de nefes almam düzelmişti.Daha iyiydim.Gözlerimi açıp ona baktım.

"Octavia sen çok iyi bir insansın.Sakın bunu kaybetme.Çok teşekkür ederim."

"Ne demek.Annem abime yapardı.Tabi o zaman dünyayı bilmiyorduk."

"Abine benim yüzümden kötü davranmanı istemiyorum."

"Senin yüzünden değil yaptığı şeylerin cezası."

Lexa kapıyı açıp banyodan çıktı.Üstünde temiz kıyafetleri vardı.Bize doğru geldi.Kokusunu da bu uzaklıktan hissetmiştim sanki.Bir süre gözlerini benim üzerimde tuttuktan sonra Octavia'ya döndü.

"Ben çalışma odasındayım.Bir sıkıntı olursa haber verirsin."

"Tamam Lexa.Görüşürüz."

Hızlıca odadan ayrıldı.

"Yaran nasıl ?"

"Geçti."

"Sevindim."

"Ben sevinemiyorum."

"Neden ?"

"Lexa benimle ilgileniyordu ve şimdi yabancı gibi davranıyor."

"Clarke ne yapsın ? Sen yaralıyken başka yerde duramazdı biliyorsun."

"Bana böyle davranmasına dayanamıyorum.Keşke her şey daha kolay olsaydı.

"Buraya geri gelirken hiçbir şeyin kolay olacağı sana söylenmedi ki Clarke.Nereden bilebilirdin ?"

"Haklısın bilemezdim.Sana bir şey sormam lazım."

"Bu Sığınakta ne yaşandı.Lexa'nın sırtındaki izler ne ?"

Bir anda düşünceli bir hale geçti.Tek bir noktaya bakıyordu ve gözleri dolmuştu.İyi gözükmüyordu.

"Octavia iyi misin ?"

"İyiyim.İyiyim."

"Ne yaşandı ?"

"Clarke Lexa sana anlatmadığı sürece ben hiçbir şey söyleyemem Üzgünüm."

"En azından sırtındaki izler-"

"O hiç olmaz."

"Bunları bilmeye hakkım yok mu ?"

"Lexa karar verir."

"Anlatmayacağını biliyorum."

"Belki anlatır."

"Octavia bir şey söyle bir tane söyle bari."

"Sen gittiğin gün seni almak için dışarı çıkacaktı.Ona zorla sakinleştirici verdik.Hala senin verdiğin notu saklıyor."

"Ben onu yırtıp atmıştır diye düşünmüştüm."

"Hayır.Her sabah alır onu okurdu."

Sana anlattı mı o gün yaşananları ?"

"Bir kısmını evet.Peki o not nerede ?"

"Lexa yerini bize söylemedi."

"Anladım.Of."

"Clarke bir şeyleri düzeltmek istediğini biliyorum ama bazen bazı şeyler yetmez."

"Ne yapmam gerek.Ne lazım ?"

"Sen her şeyi yapsan da Lexa'nın da bunun için hazır olması lazım ve o daha hazır değil."

"Onun hazır olmasını mı bekleyeceğim ?"

"Altı yıl onu görme umudu ile yaşadın.Biraz daha beklemekten zarar gelmez bence."

"Ama onu görüp dokunamamak çok zor."

"Biliyorum.Onun için de hiç kolay değil."

"Gerçekten mi ? O kadar güçlü duruyor ki...O güçlü görüntüsünün altında neler yaşıyor bilmiyorum."

"Lexa tanıdığım en güçlü kadın neler yaşarsanız yaşayın siz ayrılmazsınız Clarke ben biliyorum."

"Eskiden birbirimize söylediğimiz bir şey vardı."Sanırım asla birbirimizden uzak kalamayacağız."Şimdi de öyle.Ben hala ondan uzak kalamıyorum."

—

—