Demigods Affection: Internal Battle (Completed)

DAIB 34: Pataasan

R I E T I F N

Natapos ko na ang potion na pinapagawa sa akin ni Chet. A potion for her 'beauty'. That's what she said.

Bumuga ako ng hangin at bumaling ng tingin sa isang frame ng litrato. Sa larawan na iyon ay kasama ko si Artrisse at pareho kaming nakangiti na buhat ko ang regalo niya sa akin – ang pana.

I really feel uneasy when I don't have the bow. To my dismay that I have to see it on my favorite photo.

"Bwisit! Ang mahal naman ng kagustuhan ng Wheel ni Chet! Pati pana na niregalo sa akin ni Tris gusto nila!" Ginulo ko ang buhok ko at hinampas ang lamesahan ko.

May iba akong apparatus na nahulog sa aking lamesa. Kaysa pulutin ko iyon ay dumako ang tingin ko sa paa ng isang babae. I have no time to entertain people, but I have to erase this person's memory of what she heard about Tris.

"Rietifn?"

Oh, fuck me! Why does it have to be her?

"Iyan ba ang dahilan kaya hindi ka namamansin o nagpapakita kay Artrisse?" Napalunok ako at hindi inangat ang aking ulo para matitigan ang mga mata niya. "Rietifn, huwag kang matakot sa akin. Kung kailangan mo ng tulong ay tutulungan kita." Pinulot niya ang apparatus ko na nahulog at nilapag sa lamesa ko. May hinugot siya sa kaniyang bulsa at inabot sa akin. "May naghihintay sayo. Lagi ka niyang hinihintay. And by the way, this is something precious to me. My mother's necklace. Ares gave this to her. An engrave letter 'G' on the heart. It stands for Gwaitell, that is ny mother's name."

Doon ko na inangat ang aking tingin. Nakangiti siya sa akin at siya na mismo naglagay ng kaniyang kwintas sa kamay ko.

"Hey!"

"Just so you know, Tris is a sweet girl. Caring too. She doesn't want to lose someone so close to her heart... and that's you." Pagkasabi niyang iyon ay hinampas niya ang balikat ko. "Cheer up! Pinapunta niya ako rito para sabihin na kakain na tayo ng meryenda na magkakasabay. Simula kanina raw umaga ay hindi ka pa lumalabas sa hawla mo."

"Why are you doing this, Arei?" I cut her off but her smile remains.

"Hindi ba obvious? Mahal ko kayong lahat. Gagawin ko rin ang lahat ng makakaya ko para makatulong sa inyo. Magkakaibigan tayo, e."

Napangiti na ako at tumango. "Maraming salamat. Pero hindi ko matatanggap itong regalo sayo ng iyong ina. Lalo na at galing pa kay Tito Ares."

She snorts. "Pero paano yung pana mo? Katumbas na nitong kwintas ang panang kinuha sayo."

"Pero importante 'yan sa iyo."

May kinapa ito sa kaniyang leeg at pinakita sa akin ang kwintas. The owl's feather of Athena. Tanging isang hero lamang ang mayroong ganito.

"I'm fine with this one. Tsaka may terno na earrings iyang kwintas na binigay sa akin ni Mom. Kaya ayos lang kahit hindi ko suot iyang kwintas niya." Tinuro niya ang kaniyang tainga at naroon ang earrings na nakahugis espada. "See? Kaya ayos lang kung iyan ang ibigay mo sa Wheel kapalit ng pana na bigay sayo ni Artrisse."

Kinuha ko ang kaniyang kwintas at nagpasalamat ulit. Umalis na ito at muli akong binilinan na sumabay ng kain sa kanila. Napabuntong hininga ako at binuksan ang isang drawer sa aking lamesa. Tinago ko ang kwintas doon at umiling-iling.

"May usapan kami ni Chet. Hindi ko na kailangan ito. Itatago ko na lang para sa kaniya."

Dali ko na kinuha ang potion na pinagawa sa akin ni Chet saka lumabas sa aking bahay. Pumunta ako sa camp upang makasabay ang iba.

🩸🩸🩸

A R T R I S S E

No freaking way! Why is this bitch here again!?