Demigods Affection: Internal Battle (Completed)

DAIB 39: Blanks and Errors

K R Y P T E U S

Diyro chuckles, "Okay I would. Just for tonight."

Tsk! Like hell I would let him near Arei after tonight. Again, she's mine.

"Subukan niya lang–Aww! What was that for?" Sinuntok ni Arei ang sikmura ko at sinamaan ng tingin.

"Krypteus! Ano bang trip mo?! Bakit naman ganun ang pakikitungo mo kay... ahh... ano ulit pangalan niya?"

"Kay Diyro," Pagpapaalala ko sa kaniya sa pangalan ni Diyro.

"Yeah! Diyro!"

Tumuwid ako ng tayo sa tabi niya. "Tsk! I'm not playing, Arayiell. I'm dead serious about what I said. Kung ayaw mo maniwala may ipapakita ako sa'yo."

"Ano naman iyon?" Intriga nitong tanong.

"Secret." Ngumisi ako at iginaya siya patungo sa mga magulang namin na nag-uusap. Minsan lang magkaroon ng maayos na usapan ang mga magulang namin. I pull her by the waist and continue to walk straight towards our parents.

"Krypteus, aanhin natin dito?" Nagugulahan na tanong ni Arei. Pilit niyang tinatanggal ang kamay ko sa kaniyang beywang pero hindi ko pinagbigyan. "Krypteus!" Singhal na nito.

"Shh! Let me show you how serious I am, Arei." Diin ko sa kaniya. Hindi na siya nakasumbat pa ng makaharap namin ang mga magulang namin.

"Ares, mother," catching our parent's attention. Their eyes wide in shock. Who wouldn't? Especially Ares, who's eyes wandering all iver us. Me, my hand wrap around his daughter's waist, and Arayiell herself. Umigting pa ang panga nito. Like what a father would act when he sees his daughter with a guy who is casually touching her.

I'm going to kiss my ass in victory if I survive from Ares's wrath.

Si Mama naman ay nakangiti ng malawak sa akin.

"Anong kailangan niyo, Krypteus, Arayiell?" Tanong ni Ares, pero diniin niya ang tanong na ito sa kaniyang anak.

Humugot ako ng lakas ng loob at tinignan siya ng diretso sa mata. Wala ng bawian sa pangyayari na ito. Pero kung sakaling buhay ko ang nakasalalay dito ay matatanggap ko naman na bawiin niya kung hindi ako magtagumpay kay Ares.

"I love Arei. Bless us or not, Arei will be the only girl I love," I confess.

Bumalot ang nakabibingi na katahimikan sa aming apat. Hinintay kong magsalita si Arei sa tabi ko pero wala rin siyang imik.

Shoot! Did I die without me noticing it?

"Krypteus, anak, talaga ba?" Tanong ni Mama.

Nakahinga ako ng maluwag at nasabi sa sariling buhay pa ako.

"Kree, si Arei na talaga ang mahal at mamahalin mo?" Naaaliw na tanong ni Mama.

Tumango ako at hinalikan ko si Arei sa harapan ng mga magulang namin. I pull her closer. Pressing our bodies into each other. I heard my mother gasp. Meanwhile, Ares laughs.

Bumitaw ako at tinitigan si Arei. Hinalikan ko siya sa kaniyang noo at umiwas ito ng tingin sa akin. Bumaling siya sa kaniyang ama na may pag-aalala sa kaniyang mukha.

"I see. All of these tension is because of your affection for one another." Enthusiasm was visible in both his tone and facial expression. "I don't oppose to your current relationship. You can be lovey-dovey all you like."

My mother nodded her head and smiled. "I don't oppose as well, brother," she agreed.

"But I have warning though, young man," nangatog ang mga tuhod ko sa katagang iyon. "Once I see another tear from my daughter's face, I will be your enemy. Lintik ang walang ganti, Kree. Nawalan ako ng asawa noon, hindi ko hahayaang mawalan ako ng anak dahil masasaktan siya ng ibang tao."