Sigarasını içmeyi bitirdikten sonra yukarı çıkıp yüzüne sahte bir gülümseme kondurup Baturqy'ın odasına gider. Baturay uyuyordu sadece ailesi uyanıktı. Enes bir köşeye geçti ve yanındaki camı açıp camdan dışarıyı seyretti.
Baturay serumu bitmeye yakın uyanır. O sırada bir hemşire gelip durumu kontrol eder. O sırada Enes Baturay'a bakıp buruk bi şekilde gülümser. Baturay bişey olduğunu anlar. O sırada hemşire serumu çıkartıp yapılacak son işlemleri yapar ve "hastaneden çıkış işlemleriniz başlatıldı. Herhangi bir durum olursa en yakın hastaneye gidebilirsiniz" diyip çıkar.
Baturay: Anne, baba siz isterseniz yavaştan çıkın. Yani sizi kovmuyorum ama hani belki kimliğimi falan sorabilirler.
Annesi: Doğru söylüyorsun
Diyip Baturay'ın babasıyla beraber çıkarlar. Baturay hafif doğrulup ayağa kalkar ve Enes'e sarılır.
Baturay: Sen sigara mı içtin?
Enes:... hayır nefes almak için dışarı çıktım yanında dolayısıyla sigara içenler vardı.
Baturay: Sana güvenicem.
Enes: Bana güvenebilirsin.
Baturay: Bana anlatmak istediğin bişey olursa söyle senin her derdine yardımcı olmak için elimden geleni yaparım.
Enes: Baturay... şu an bu dediğimi anlayamayabilirsin ama inan bana yakında anlıcaksın. Ben ne olursa olsun başkasını seviyorum desemde hep seni sevicem. Asla senden başkasına bakmam
Baturay: Bunları biliyorum güzelim. Hadi gel çıkalım
Enes: Tamam ama bana kavga esnasını anlatacaksın
İkisi beraber hastanenin çıkışına doğru ilerlerle.
Baturay: Yusufla sakince neden böyle yaptığını konuşmak için kimsenin olmadığı bir yere çağırdım onu. Sonra olaylar ters gelişti kavga ettik kavga esnasında da yukarı kata çıkmıştık... yani terk edilmiş bi eve gitmiştik ve oranın ikinci katına çıkmıştık sonra beni aşağı attı. Yere düştüm ve ardından direk bayıldım.
Enes: ...Ya sen onu niye yanında kimse olmadan bir yere çağırıyorsun!?
Baturay: ...Amacım kavga etmek değildi, sende benimle kavga ediceksen eğer ben gidiyim o zaman
Enes: Özür dilerim... sadece seni korumak istediğim için kızdım.
Baturay: ...Bende özür dilerim sana haber vermeliydim.
Bunları konuşurken Baturay'ın ailesinin yanına gitmişlerdi bile. Beraber arabaya bindiler. Arabada derin bi sessizlik olmuştu. Enes Baturay'ın gözlerinin içine bakıyodu ama üzgün olduğu her halinden belliydi. Baturay Enese baktığında üzgün olduğunu anladı ve saçlarını hafif karıştırıp gülümsedi. Enes'te gülümsedi. Bir süre sonra eve vardılar. Beraber eve çıktılar hala sessizlerdi ama bu sessizliğini Baturay'ın annesi bozmuştu;
Annesi: İki gün üç gün evi size bıraktıp her yer çöp. Acaba üniversiteye gittiğinizde ne yapıcaksınız.
Diyip etrafı toplamaya başladı. Enes'te bir süre Baturay'a bakıp annesine yardım etti ardından Baturay hemen sonra da Enes odaya giderler.
Baturay: Enes, yolda suratın neden asıktı?
Enes: Söz veriyorum sana sonra anlatıcam lütfen sana sarılarak uzanabilir miyim?
Baturay: ...Ah, ama sen çok tatlısın seni kıramıyorum.
Baturay yatağa uzanır yanına da Enes. Birbirlerine sarılırlar bir süre sonra Enes uyuya kalır. Baturay Enes'i izler, Enes'in gözlerinde kaybolurken geleceklerini hayal etmeye başlar. Bi süre sonra Baturay'da uyuya kalır.
•
•
•
Sizi biraz beklettim kusura bakmayın...ama okuyanda yok zaten. Arkadaşlarınıza önerir misiniz hikayemi, ve lütfen yorum yapar mısınız? Kendimi dileniyo gibi hissediyorum ama hikayem güzel mi değil mi anlayamıyorum.
