Chapter 11

1.7K 14 2
                                    

"By any chance, b-binasa mo ba ang aking talaarawan?" There I finally asked, and it felt so thrilling.

"Anong talaarawan ang iyong pinagsasabi?" His response surprised me.

'Ibig sabihin ba nito'y hindi niya binasa?'

I tried reading his eyes.

'Or he's pretending he knows nothing?'

I can't read him.

"Hindi ko alam na nagsusulat ka pala ng ganoon," sabi pa niya. It brights up my mood.

'Ibig sabihin hindi nga niya binasa!!!'

"Kung nagkataon ba'y, may dapat ba akong hindi mabasa o malaman?"

'Yes, that's right. Dahil sa lahat ng babasahing maari kong ipabasa sa'yo, iyon lang ang hindi.'

Hindi ko siya kaagad nasagot. 'Paano nga ba?'

'I can't believe I just built my own dead-end.'

"Oi, Vanjoss!!!" Both of us stopped and looked at the person who interrupted us. It was Gloria.

'Oh! Thank goodness, she's here! Mamamatay-matay na ako dito sa kaba!'

"Pinatatawag ka pala ni sir sa opisina niya."

"O? Ako? Okay. Salamat, aking kaklase." Tanging sambit ni Vanjoss and turned to me.

"Uh, maya-maya nalang siguro natin ito ipagpatuloy, Joy." He gave me a smile before leaving.

Somehow, I feel bad about myself. Naisip ko kasi, hindi pala ako nagtitiwala kay Vanjoss. I doubted his respect for value of privacy.

"Iba talaga no, kapag nangunguna sa klase? Laging tinatawag ng guro?" Gloria commented before sitting fixing her seat and sit on it.

"Ah, oo. What do you expect? He deserves good treatment." I smiled, and continued, "Mabuti nalang at okay na kayo ni Filimon."

'Thank you for saving me back there, Gloria.' It's what I truly meant from deep inside.

"Anong okay? Hindi ko na nahabol kasi nagkataong tinawag ako ni sir. Mamaya lang talaga pagbalik no'n. Nakakainis."
"Hay naku, kailan kaya kayo magkakasundo?"
"Kapag lumipad na ang baboy."

Natawa nalang ako sa kaniyang sinabi na puno ng tabang, but then her face expressed intrigue not too long.

Nakapalumbaba pa siya at napatingala, "Pero pansin ko lang ha."

"Hmmn?" I sounded.

"Pansin ko lang nitong si Vanjoss, lahat ng mga tao rito sa klasrum, hindi niya tinatawag sa kanilang pangalan."
"Huh? Paano mo naman nasabi, Gloria?"

"Tawag niya kasi lagi sa amin ay 'klasmeyt', 'oi', o 'binibini/ginoo.'" Natawa ako nang bahagya nang ginaya niya pa talaga ang gestures at postura ni Vanjoss. She paused and looked at me, "Pwera nalang sa'yo."

"Ikaw lang ang tinatawag niya gamit ang pangalan, Joy."

That hit me real grave. My heart skipped a beat.

'Come to think of it, bakit hindi ko iyon napansin?'

It was as if the breeze of August came through the windows to flip my hair.

Napairap si Gloria nang makitang pumasok na rin si Filimon sa loob.

"Nga pala, sa susunod na linggo na pala ang araw ng wika. Joy, handa ka na ba?" she asked me.

Now, that lured me into anxiety again.

I looked down. Nagkataon ding bumalik na rin si Filimon sa kaniyang upuan.

The Papers Know Your Name [LIGHTNOVEL|UNDER REVISION]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon