KİMLİKSİZLER ŞEHRİ +18 (KİTAP OLDU )

BÖLÜM 20

İyi okumalar

Dokundular dokunulmaması gereken tenime.

Hep saklıydı oysaki içimdeki acı kendimde.

Gökyüzü gibi maviydi hayallerim.

Bembeyazdı düşlerim.

Sonra karardı gökyüzüm.

Kaydı umutlarım, sanki gökyüzünde bir yıldız gibi.

Düşlerim ise üstüne basılmış çamur gibiydi.

Ne istemişlerdi benden?

Sessizdi çığlıklarım, ben attıkça kapattılar kulaklarını.

Duymadılar sağır oldular bana.

Yıllarım gitmişti, çocukluğum ölmüştü.

Mezara bile koymadan atmışlardı uçurumdan.

Acımadan beni karanlığa vermişlerdi.

Ne istemişlerdi tenimden?

Ben ben değildim artık.

Tanrı neden kovmuştu cennetinden beni?

Oysaki en masumu ben değil miydim?

Bitmiştim, tükenmiştim artık.

Yıkansamda çıkmıyordu tenimden bu leke.

Mühürlenmişti bana.

Sadece cennet suyu temizlerdi bedenimi.

Onuda haram etmişlerdi.

Ateşe laik görmüşlerdi, bu çelimsiz bedenimi.

Ben Ahsen, iki dünyada da yanmayı laik görmüşlerdi bana.

Korkuyordu genç kız, ilk kez sanki üstünde kıyafet olduğu halde kendini çıplak hissediyordu. Bilmediği bir toplumun önüne çıkacaktı. Sebebi de sadece daha hayatına bir ay olmadan giren adamının gözlerinde gördüğü o duyguydu, hayatı boyunca muhtaç olup tek zayıf yönü olan bunca zaman ona verilmeyen o duygu, adı sevgi olan onun tek eksik, yarım tarafı. Gözlerinde ölüm olan adamın gözlerinde gördüğü o duygu...

Arabaya bindiklerinden Zebani istediğini alma mutluluğu varken Ahsen için öyle değildi, içi huzursuz bir karmanın içine düşmüş gibi hissediyordu.

Arabanın yanından geçtikleri her yer bomboş ve sakindi, bu durum Ahsen'i iyice korkutuyordu. Araba durduğunda dışardaki kalabalığı görünce korkusunda haklı çıkmıştı, tüm şehir buradaydı. Ahsen hayatı boyunca böyle bir kalabalık ne görmüş ne duymuştu. En korkutucu olan ise bu kalabalık sadece onun için gelmişti. Zebani, Ahsen'in korktuğunu gördüğünde önce cebinden çıkardığı küçük hançeri ona uzatmıştı, başta Ahsen şaşırmış sonra onu alıp kuşağının yanına sıkıştırmıştı. Zebani'nin neden onu verdiğini biliyordu, herhangi bir durum olursa kendini korumasıydı sonra elini o güzel ince parmaklarına sardı.

"Korkma ahsen dik dur." Demişti...

Ahsen, Zebani'den aldığı güçle onun gözlerine baktığında içindeki o küçük kız yerine bu kez bir kadın girmiş gibi davranmış hayatı boyunca korkak yaşamış biri olarak şimdi en büyük cesareti sergileyecekti.

Arabanın kapısı açıldığında dışardaki kalabalık çıkacak kişiyi merakla bekliyordu. Bunca zaman şeytanın sağ kolu tek başınayken bir anda bir kadınla beraber olduğunu tanıtmak istemesi herkesi heyecanlandırmıştı aslında heyecanlanma sebepleri böyle bir adamı hangi kadın avuçlarının içine alır çünkü Zebani bu zamana kadar herhangi bir kadınla ne beraber olmuş ne de yan yana görünmüştü, hayatı boyunca yalnız tanınan bir adamdı ama şimdi ise böyle bir durumda olması o şehir için farklıydı...