(28)

218 26 26
                                    


MERHABALAR UZUN ZAMANDAN SONRA BEN GELDİM..AH AH SORMAYIN COK YOĞUN GUNLER GEÇİRDİM AMA SONUNDA GELDİM.

SİZDEN RİCAM.👇

Bölümü okumadan önce tanıtımı okuyun olur mu. ONEMLİ ÇÜNKÜ TANITIMIN YAŞANDIĞI AN BU BOLUMDE GEÇİYOR.

KEYİFLİ OKUMALAR. SİZİ SEVİYORUM.♥️♥️❤️❤️

Jungkook odadan çıkar çıkmaz tuttuğum göz yaşlarımın akmasına izin vermiştim. içimde çok büyük bir acı vardı. Ve ben buna engel olamıyordum Jungkook iyiliği mi düşünürken bile canımı yakıyordu Beni gerçektende hiç sevmiyordu. Sevseydi bir başkasını bana layık görmezdi. Yada sebep her ne olursa olsun gecenin bir yarısı, habersiz beni evde yalnız bırakıp, gitmezdi.!

Dizlerimi kendime çekip, az önce izlediğimiz filmin bitiş introsunu dinlemiştim. En sevdiğim film bile bugün bana anlamsız gelmişti. Sevmek neden bu kadar acı verirdi ki. Hani guzeldi sevmek hani aşk insanı havalara uçururdu. Neden benim için öyle değildi. Neden karşılıksız da olsa sevgim, mutlu değildim. Aşk sadece karşılıklı sevildiğin zaman mı güzeldi.!

Hala oturmuş öylece kapanan televizyona bakıyordum film bitmiş televizyon çoktan kapanmıştı. Bı anda duyduğum farklı bildirim sesiyle bu telefonun benim olmadığını anlamış, masanın üzerinde duran bildirim gelen telefona bakmıştım. Jungkook'undu. İkinci bildirimde gelince merakım gittikce artıyordu. Tam elimi atacağım sırada kendi kendimi durdurup, özel olabileceğini düşününce bakmamıştım. Aglamam dinmiş yerini meraklı bakan gözlere ve tırnak kemiren dişlere bırakmıştı. Arada bir bakışlarım telefonu buluyor ve hemen anından vaz geçiyordum. Odada bir ileri bir geri giderken üçüncü bildirimde tekrar bakışlarım telefonu bulmuştu. Gördüğüm isimle aklımda hala aynı şüphe oluşmuştu.

Hara:
Cevap vermeyecek misin?

Bildirim çubuğunda gördüğüm isim ve mesajla merakım gittikce artıyordu. Bakıp bakmamak arasında gidip, geliyordum. Deli gibi Haradan gelen bir önceki mesajları merak ediyordum.

Belkide aralarında ki bağı bir nebzede olsa çözebilirim düşüncesi vardı içimde. Hara'yı tanıdığım andan beridir aklımdaki tek düşünceydi Jungkook ve onun arasındaki ilişki.
Dayanamamış ve elime almıştım Jungkook'un telefonunu. Hemen kilidini açıp, bakmak istemiştim ama karşıma bir şifre çıkma olasılığını düşünmemiştim. Hemen tekrar tuş kilidini kapayıp, bildirim çubuğundan bakmıştım mesajlara. ilk mesajın tamamı, ikinci mesajın ise bir kısmı gözüküyordu. Heyecanlıydım bir yandan da Jungkooka veya birine yakalanma korkum vardı. Gözlerim hızlıca mesajları tararken Hara'nın bu mesajlarla ne demek istediğini çözmeye çalışıyordum.

Hara:
Dün gece için üzgünüm Jungkook!
Hara:
Böyle olacağını düşünmemiştim ben sadece..

Jungkook dün gece Haranın yanında mıydı? Tüm bu mesajlar ne anlama geliyordu. Elimde telefonla hala düşünüyordum. Ayrıca ikinci mesajı hala çok merak ediyordum çünkü devamı beni bir çok sonuca götürebilirdi. Tam elimden telefonu bırakacağım sırada dördüncü mesaj gelmişti açıp baktığımda beni şüphelerimde haklı çıkaran bir mesajla karşılaşmıştım. Hayal kırıklığım fazlaca artırmıştı.

Hara:
Jimin, ona bu durumdan bahsetmeyelim lütfen..

Yine devamı görünmeyen bir mesajdı. Derken bir mesaj daha.. Tekrar heyecanla mesajı açmıştım.

Hara:
Öğrenirse bunu açıklayamam!

Şüphelerim beni korkutuyordu. Ne olup bittiğini anlamak için artık uğraşmayordum bile çünkü biliyordum eğer şüphelerimde haklı çıkarsam bunu kaldıramayabilirdim. Hara'nın Jungkooka karşı birşeyler hissettiğini düşünmek Jimin'e yapılabilecek en büyük hakaretti. En azından benim nezlimde öyleydi. Olayın tabi birde Yu-Jin kısmı vardı.! Birinin ağlamasına dayanamayıp, bir diğerini yakın arkadaşı olarak görüyordu. Jungkook'un hangi birine bir hissi vardı bilmiyordum. Elimdeki telefonu tekrar aynı yerine koyup, hızla odadan çıkmak için ilerlemiştim. Tam çıkacağım sırada kapı açılmıştı.

Serzeniş (J.J.K) "Tamamlandı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin