⭐⭐⭐⭐ Lütfen⭐⭐⭐⭐⭐⭐
⭐⭐⭐⭐Okumadan ⭐⭐⭐⭐⭐
⭐⭐⭐⭐⭐ Önce⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
⭐⭐⭐⭐⭐⭐OY⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
⭐⭐⭐⭐⭐Verin⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐Yere düşen tepsiyi kaldırıp, yerdeki kırılan bardağın parçalarını da içine toplamaya başlamıştım. Görünürde olan son büyük parçayıda tepsiye koymak için elime alınca kısa bir parçaya bakıp düşünmüştüm..Neden burdaydım..! Daha güzel bir hayatım olabilirdi.. Tamam yine güzel muameleler görmezdim ama en azından evimde olurdum..
Son parçayı da tepsinin içine koyup ayağı kalkmıştım..Bir karar almıştım ve bunu yarın Bay Jeon la konuşacaktım..***
Sabaha yine huzursuz açmıştım gözlerimi.. Bu artık alışkanlık haline gelmişti bende, artık ilk geldiğim gün ki kadar umutla bakıyordum bu eve, daha soluktu gece gözlerimi kapatırken kurduğum hayaller.! Artık hayallerimde bile mutlu değildim..
Dışardan baktığım ve herşeyin düzeleceğine inandığım, inandırılığım bu evin bir odasındaydim.. Geldiğim, geçen zamana rağmen olan umudumuda kaybetmiştim..Hazırlığım bitince odada masanın üzerinde duran saatte bakmıştım..Daha yeni yediyi çeyrek geçiyordu. Bay Jeon'un ilaç saatine bir saatten az bir zaman vardı. Kahvaltı yapmama yeterli bir süreydi bu.
Odamdan çıkıp, hızla mutfağa girmiştim..Benden hariç 4 çalışan daha vardı Hari,Bay Kim , Minho ve Maria'ydı..Hari ve Maria mutfak isleri ve ev işleriyle ilgileniyordu Bay Kim ise bahçe işleriyle ilgileniyordu ayrıca Bay Jeon'un sağ koluydu 40lı yaşların sonunda olduğunu tahmin ettiğim adam nice gençlere taş çıkarır tarzdaydı. Minho ise Jungkook beyin şoförüydu, üstelik Mariadan fena halde hoşlanıyordu. Kısacık bir zamanda geçmiş olsa bunu anlamıştım..
Girdiğim mutfakta, kahvaltı hazırlanmıştı. Öyleki Bay Kim ve Minho o masaya çoktan oturmuştu bile..Tam onların karşısındaki sandalyeye oturacağım sırada, Hari'nin tiz çığlığıyla oturma işlemimi yarıda bırakmıştım..
Hari:Dur dur.! Senin yerin burası değil artık kuzum..! Hem görmüyor musun dört sandalye var..
Onun söylenmesi ve gözleriyle hem sandalyeleri hemde kendilerini göstermesi üzerine bende sanki sayıdan emin olmak için hem sandalyelerin hemde masada oturan ve ayakta olan kişilerin sayısına bakmıştım.. Gerçektende ben haricinde dört kişi ve dört sandalye vardı.. Anlam verememiştim..Artık buradada mı istemiyordum acaba..!
Mia:Peki ben nerde yiyeceğim yemeğimi..
Minho:Sanırım Bay Jeon'un emri, Jungkook beyle kahvaltı yapacaksın!
Bu defa, elinde tuttuğu lokmayı ağzına atıp, konuşan taraf Minho olunca tüm dikkatim ona kaymıştı. Ama yinede beni tatmin edecek cevabı anlamamıştım..
Hari:Hadi hadi..Yemek odasına.. Jungkook beyde seni bekliyordur zaten.
Beni zorla mutfaktan çıkarırken saniyelikte olsa gözlerim Bay Kim'e kayınca tebessüm ettiğini görmüştüm. Bundada bir iş vardı ama..
Yavaşça yemek odasına doğru yürümüştüm..Hizla kahvaltı yapmak için girdigim mutfağın aksine agır adımlarla girmiştim bu odaya..
Kapıyı açınca nedensiz bir süre kapının ağzında dikilmiştim..Yemek masasında arkası bana dönük Jungkook beyi görünce girip girmemek arasında gidip gelmiştim..Girmesem ilaç saatine kadar aç kalacaktım. Bay Jeon'un beni o odada da ne kadar tutacağıda meçhuldü..Üstelik konuşacağım derin konularda vardı..Tabi tüm bunlar yinede Jungkook beyle aynı masaya oturacağım anlamına gelmiyordu..Biran önce bu odadan çıksam iyi olacaktı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Serzeniş (J.J.K) "Tamamlandı"
FanficSana karşı olan askima bile bir serzenişin var...Ne acı...! Oysa ben senin. Belki, bana olacak aşkını beklemeyi sevmiştim. Değilmiş...! Bir insan hemcinsinden farklı değilmiş...Ve ben farkli olmadığını bile bile sevdim seni... ...