Serzeniş (J.J.K) "Tamamlandı"

(7)

Evet Serzeniş 7. Bölüm ilk burdan paylaştım birazdan da instagrama atacağım Rica ediyorum burdan okuyan ordanda beğenip yorum yapsın burdanda..

VE LÜTFEN OKUMADAN ÖNCE OY VERİN.! OY OY LÜTFEN..

⭐⭐⭐⭐⭐OY⭐⭐⭐⭐⭐

Kavga etmek düzelmesini istediğiniz şeyler için geçerlidir. Eğer bitsin, düşünceler değişmesin istiyorsanız ve yorulduysanız. Susarsınız...

Benim içinde aynı şey geçerliydi.. Susuyordum.. Susuyordum çünkü birşeyler değişsin istemiyordum.. Susuyordum çünkü bitsin istiyordum.. Susuyordum çünkü yorgundum..

Tüm bunları düşünürken, o odadan nasıl ve ne kadar hızlı çıktığımı kendi odama ilerlemek için iki oda adasındaki mesafeyi nasıl bitirdiğimi bilmiyordum.. Odama girip sanki az önce ki çıktığım odanın kapısına yapmam gereken işkenceyi kendi odamın kapısına yapmıştım..Kapı sesini duymam ile yere yığılmam aynı anda aynı saniyede olmuştu.. Titriyordum..Dizlerim, eklerim hatta ağlamamak için çenem bile titriyordu..Çenemin aksine gözlerim pınarlarının çatlamasında ısrarcıydı belli ki..Yanağıma düşen damladan anlamıştım bunu..

Delirmek üzereydim.. Duyduğum sözler ağırdı.. Edindiğim ithamlar yine öyle.. Metres muamelesi görmüştüm..Bu genç ve henüz eli karşı cinsten birinin eline değmemiş bir kız için ağırdı..Hemde çok ağırdı..

Kaç dakikadır burda hu halde ağladığımı bilmiyordum.. Eşyalarımı toplamış hepsini bir valize doldurmuştum..İssizde olsa, zor durumdada olsa bu ev katlanılacak bir yer değildi..

Tanımadığım bir adamdan metres muamelesi göreceğime, babamdan dayak yer yada hakaret işitirdim..

Hazırladığım valizimi, benim olamayan sadece bir süre bedenime ev sahipliği yapmış yatağımın üzerine koymuştum ve son kalan bir kaç parça eşyasını da içine koymuştu..
Kapımin bir iki defa tıklatılması ile içeri giren yüze bakmıştım..Hariydi..

Hari: Kuzum Bay Jeon seni bekliyor.. İlacıni henüz vermemişsin sanırım..!

Hari'nin hatırlattığı şeyle elimi ağzıma koyup gözlerimi açmıştım.. Evet unutmuştum..

Mai:Ben unuttum..!

Belkide hayatımda İlk defa birşeyi, bu kadar önemli birşeyi unutmuştum..
Hızla odamdan çıkıp, bir tepsiye su ve sabah içmesi gereken ilaçları koyup, hızla odasına gelmiştim Bay Jeon'un..

Kapıyı bir kere tıklatıp, odaya girmiştim.. Uyanıktı..Hem yanına ilerliyor hemde kendimi açıklıyordum..

Mia: Bay Jeon.! Üzgünüm. Nasıl oldu bilmiyorum.. Unutmuşum..

Bay Jeon gülümsedi ve hafifçe doğruldu..

BJ: Sorun değil..Bugün sanki daha iyiyim..Hem ilaçlarımıda aldım. Jungkook getirdi..

Gün ışığının içeri dolmasını sağlayan boydan boya olan perdeleri açık penceresine çevirdi yüzünü.. Gökyüzünün manzarasını izlerken sanki mutluydu. İlk defa.. Geldiğim günden beridir ilk defa mutlu görünüyordu..

BJ:Sanırım Jungkook bugün seni fazlasıyla incitmiş...

Bunda tebessüm ederek söylenmesi gereken ne vardı acaba..!
Mutluluğunu bozmamak adına olacak ki başımı hızla iki yana salladim..Amacım söylediklerini değiştirmek değil kuracağım cümleme zemin hazırlamaktı. Ama başarılı olamamıştım..

BJ:Az önce Jungkook buradaydı..

Söyleyeceği cümleden çok günlerdir babasının yanına uğramayan adamın bugün neden uğradığını merak etmiştim..