Serzeniş (J.J.K) "Tamamlandı"

(24)

Mia:Hayır ufukta evlilik falan yok! Üzgünüm  hem evlilik bu o kadar kolay bir karar değil.. Henüz erken olduğunu düşünüyorum.!

Her ne kadar deli cesaretim olsada cümlelerimle eş zamanlı inmişti bakışlarım ellerime. Tırnaklarım bir birini kemirirken sözümün bitmesiyle bende ellerime diktiğim bakışımı kaldırıp karşımdaki kıza bakmıştım ama ondan önce karşımdaki kadının sağında duran ve sinirden çenesini ovuşturan Jungkookla göz göze gelmiştim.! Bu halinden korkmalı mıydım.! Başımı ona bakarak iki yana sallayıp, hafif tebessüm etmiştim..Çünkü ondan  korkmuyordum.. Koruması gereken birine zarar veremezdi öyle değil mi!?

Hara bir benim birde Jungkook'un yüzüne bakıp, anladığına dair başını aşağı yukarı sallayıp aynı zamanda da mırıldanmıştı.

Hara: Anlıyorum

Daha sonra bakışlarını ikimizinde üstünden çekip, hemen Jimin'in yanına geçip oturmuştu! Onun oturduğunu görünce bana bakıp, sinirli ifadesini bozmadan konuşmuştu Jungkook..

JK:Biraz konuşsak iyi olur!

Tabi..Tabiki konuşabiliriz.! Benden her hangi bir cevap beklemeden odadan çıkınca bende jimin ve eşine bakıp, izin istedikten sonra istemsiz adımlarımı Jungkookun ardından kapıya doğru yönlendirmistim

Misafirlerin ağırlandığı odanın kapısını kapatır kapatmaz Jungkook ile göz göze gelmiştim. Hala sinirliydi ama az önce ki kadar olmadığını da anlamıştım..

JK:Onlar benim arkadaşım!

Ne demek istediğini anlamamıştım.! Başımı anlamadığıma dair bir iki defa sallarken aynı anda hafifçe omuzlarımıda kaldırıp, indirmiştim.!

JK: Keşke istemediğini daha sonra belli etseydin. Onların yanında bunu konuşmak durumunda değildik.

Ellerimi göğsümde toplayıp, bakışım kısa süreli yüzünde oyalanmaştı.

JK:Belliki Jimin o geceden ona bahsetmemiş ve seni tanıtmak içinde böyle bir yola başvurmuş.

Başımı aşağı yukarı sallayıp, onu onaylamıştım tek taraflı konuşmasının son bulması adına bende cevap vermiştim.

Mia:Bende öyle olmadığını ona açıkladım. Bence bir sorun yok.

Ellerini cebine koyup, rahat bir tavır takılmıştı.

JK:Yok mu?

Ses tonuna bakılırsa bu bir soru değildi ama yinede cevap vermem daha doğru olur diye cevap vermiştim.

Mia: Yok.! Hara anlayışlı birine benziyor. Zamanımı almayacağını bilsem ona neler yasağımı anlatırdım ama ne onu sıkmaya nede kendime tekrar aynı acıları yaşatmaya hakkım yok öyle değil mi.?

Konuşmamızın benim için sorun yok kısmından bu yana gözlerini bir saniye gözlerimden çekmemişti. Elleri hala cebinde ve hala rahat tavrı üzerindeydi.

JK: Anladım.!

Sesinde bir  kırgınlık hissetmiştim gerçektende kırılmış mıydı? Tam konuşacağım sırada tekrar o konuşmuştu.

JK: Biliyor musun ilk defa birşeyde yanıldığımı hissediyorum!

Mia:Ney...

JK:İçeri girelim ayıp oluyor!

Benim konuşacak olmamı umursamadan gelip, kapı ağzında duran beni görmezden gelerek kapıyı açıp, içeri girmişti. Mecburiyetten bende onu takip edip, içeri geçmiştim

JM:Sanırım gerginlik yarattık.!

Jungkook Jimine bakıp, başını iki yana sallayıp, hafifçe yanına oturmadan sırtına pat pat yapıp konuşmasını sürdürmüştü.