Τα μάτια μου καρφώθηκαν πάνω στην λέξη "λυκάνθρωποι". Ένας ηλεκτρισμός διαπέρασε το κορμί μου με αποτέλεσμα να με κάνει να ανατριχιάσω. Άρχισα να διαβάζω τα πέντε κεφάλια που ήταν αποκλειστικά για το συγκεκριμένο είδος.
Σε ορισμένες σελίδες υπήρχαν και φωτογραφίες που απεικόνιζαν τα μεγάλα κοφτερά δόντια των λυκανθρώπων, αλλά και τις σκούρες αποχρώσεις που είχανε οι γούνες τους. Εμένα με έλκυσε περισσότερο η απόχρωση του καφέ. Κάτι μου έβγαζε... Κάτι γνώριμο και ασφαλή.
Ξαφνικά, ακούστηκε η πόρτα της αποθήκης να ανοίγει. Σίγουρα από μέσα θα ξεπρόβαλλε ο γνωστός Τάιλερ μαζί με εκείνη την κοπέλα. Μάζεψα όπως-όπως τα πράγματα μου και βγήκα γρήγορα από το διώροφο κτήριο της βιβλιοθήκης. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να τον αντικρύσω. Δεν ήθελα να έχω flashbacks από αυτόν και εκείνη την κοπέλα από όταν τους πέτυχα στην αποθήκη να κάνουν ακατανόμαστα!
Περπάτησα προς το σπίτι μου. Όταν έφτασα η μαμά μου έλειπε. Ένιωθα την κλυσούρα να με κατακλύζει, έτσι ανέβηκα βιαστικά στο δωμάτιο μ
Η Κέιτ δεν είχε έρθει να με πάρει. Ξαφνικά, χιλιάδες σταγόνες νερού άγγιξαν το έδαφος και το μπουφάν μου δεν είχε κουκούλα.
Είχα γίνει ήδη μούσκεμα στα μισά της διαδρομής. Άκουσα από πίσω μου έναν δυνατό ήχο και γύρισα να αντικρύσω την μαύρη Μερσεντές που με ακολουθούσε. Ο οδηγός κατέβασε το τζάμι και με το που είδα το πρόσωπο του, επιτάχυνα το βήμα μου. Καθώς περπατούσα, άκουσα μια πόρτα να κλείνει και λίγο αργότερα, ένα χέρι με τράβηξε από το μπράτσο με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να τον κοιτάξω.
"Μπες μέσα!" Μου είπε ελαφρώς τσατισμένος.
Εγώ απλώς τραβήχτηκα και συνέχισα να περπατάω. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Το βήμα του γινόταν όλο και πιο έντονο καθώς με πλησίαζε. Με άρπαξε και με ανέβασε στον ώμο του.
"Άφησε με τώρα κάτω!" Άρχισα να χτυπιέμαι.
Αυτός απλώς με αγνόησε. Με έβαλε με το ζόρι μέσα στο αυτοκίνητο. Πάτησε απότομα το γκάζι, μη δίνοντας σημασία στην βροχή που εξελισσόταν σε καταιγίδα.
Κανείς μας δεν μίλησε για αρκετή ώρα. Περάσαμε από το σχολείο, αλλά δεν σταμάτησε.
"Που με πας;" Τον ρώτησα ανήσυχα. Αυτός δεν γύρισε να με κοιτάξει. Ούτε πήρε τα μάτια του από τον δρόμο.
"Θα σε πάω στο σχολείο την τρίτη ώρα." Με πληροφόρησε αδιάφορα. Τρίτη; Δηλαδή τι θα κάναμε τις επόμενες δύο ώρες;
YOU ARE READING
Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}
ParanormalΣτεκότανε εκεί μπροστά μου. Το βλέμμα του συνάντησε το δικό μου και ένας περίεργος ηλεκτρισμός διαπέρασε το παγωμένο μου κορμί. Πλέον ήμουν σίγουρη. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. ~ Το καλοκαίρι τελείωσε.Όλα δείχνουν φυσιολογικά,τίποτα το περίεργο,το α...
