Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}

|Κεφάλαιο 45|

ΤΑΙΛΕΡ ΧΕΙΚΛΙΝ

   Μας είχαν ενημερώσει ήδη για το πού θα συναντιόμασταν. Πήρα μαζί μου όλους τους άντρες της αγέλης. Η αλήθεια είναι πως φοβόμουν. Ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω. Και, σίγουρα, η Λιβ δεν θα έκανε πίσω σε καμία περίπτωση. Θα απολάμβανε την εικόνα του άψυχου σώμα μου στο χωμάτινο έδαφος. Ειδικά με τα νεύρα που έχει! Αν και όταν ήρθε πριν λίγες μέρες στο σπίτι μου για να δει την Κέιτ... αισθάνθηκα διαφορετικά μαζί της. Ένιωθα πως είχα δίπλα μου την γλυκιά παλιά Λιβ. Και όχι τoν ψυχρό απότομο εαυτό της. Αλλά μπορεί να ήταν και ιδέα μου.

   Φτάσαμε στο ανοιχτό ξέφωτο στην καρδιά του δάσους και αμέσως τους είδαμε και αυτούς να έρχονται προς το μέρος μας. Το φως της πανσελήνου αποκάλυπτε τα πρόσωπα όλων τους. Είχε φέρει και αυτός τους δικούς του.

"Είναι πολλοί..." Άκουσα τον Τζάκσον να ψιθυρίζει ανήσυχος από πίσω μου. Πράγματι ήταν πιο πολλοί από εμάς.

   Ξαφνικά, παρατήρησα μία φυγούρα να εμφανίζεται πίσω από την πλάτη του Ίθαν. Μία γνωστή μορφή αποκαλύφθηκε στο παρασκήνιο.

"Ωραία θα περάσουμε και σήμερα!" Αναφώνησα χαμηλόφωνα με έναν σαρκαστικό τόνο να χρωματίζει την φωνή μου.

   Όλοι μας σταματήσαμε το βάδισμα μας και κοιταχτήκαμε κατάματα. Έδειχναν όλοι τους τόσο ψυχροί και ήταν παγωμένοι στις θέσεις τους. Μας κοιτούσαν με ένα ύφος αηδίας. Σιωπή επικρατούσε και αυτό, για να είμαι ειλικρινής, μου έφερνε μια ανακούφιση. Σε άλλη περίπτωση θα έλεγα κάτι του τύπου "Άντε να τελειώνουμε!" ή "Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο!". Αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μου έβγαινε να πω κάτι τέτοιο. Μετά από αρκετή ώρα, ο Ίθαν αποφάσισε να σπάσει την σιωπή με τον κατάλληλο τρόπο.

"Βλέπω Τάιλερ έφερες την φρουρά σου! Χαίρομαι που ακολουθείς τις συμβουλές μου!" Είπε δείχνοντας περήφανος. Άκουσα αυτό που είπε, αλλά προτίμησα να μην ασχοληθώ με τα σχόλια του.

"Να και κάτι που θα μου λείψει!" Είπα ειρωνικά και αυτός έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου. Αντέγραψα και γω τις κινήσεις του και πλέον βρισκόμασταν ο ένας απέναντι από τον άλλον.

"Λοιπόν, δεν θα φάμε και όλη την νύχτα! Ας ξεμπερδεύουμε με αυτό!" Έκανε νόημα με τα χέρια του σε κάποιον από τους υπόλοιπους βρικόλακες να πλησιάσει. Μία γυναικεία φυγούρα κατευθύνθηκε προς το μέρος μας.

   Ήταν τόσο όμορφη. Φορούσε ένα μαύρο φόρεμα και τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν ψηλό σφιχτό κότσο. Τα μάτια της γυάλιζαν. Μου θύμισε την Λιβ που είχα δει στο όνειρο μου τότε... Ήταν ακριβώς ίδια. Αλλά θα ήταν σύμπτωση. Έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν μέντιουμ. Αλλιώς θα πίστευα πως ήταν κάποιο είδος οράματος ή κάτι τέτοιο, τώρα όμως δεν το πίστευα. Αν και στο όνειρο το πρόσωπο της, όπως και το φόρεμα της, ήταν καλυμμένο με αίματα...