Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}

|Κεφάλαιο 46|

   ΟΛΙΒΙΑ ΤΖΟΝΣΟΝ

Έστρεψα το σώμα μου προς το μέρος των βρικολάκων και έγυρα το κεφάλι μου προς τα πίσω.

"Όχι, όχι, όχι... Μη Λιβ!"

   Οι φωνές του Ίθαν δεν με εμπόδισαν από το να τους δείξω τον πραγματικό μου εαυτό. Και να τους δώσω να καταλάβουν πως σε καμία περίπτωση δεν θα επιχειρούσα να κάνω κακό στον Τάιλερ ή σε οποιονδήποτε δικό μου.

   Όρμησα πάνω τους και εκείνη την στιγμή, μερικοί άρχισαν να τρέχουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτοί που έμειναν, επιτέθηκαν στην αγέλη του Τάιλερ. Φωνές, τσιρίδες και ουρλιαχτά λύκων γέμιζαν το σκηνικό, ενώ η εικόνα του βαφόταν με ένα κόκκινο χρώμα.

   Έτρεξα προς το μέρος του Ίθαν για να τον προλάβω πριν απομακρυνθεί από το μέρος όπου βρισκόμασταν. Δεν έπρεπε να τον αφήναμε να περάσει το όριο το οποίο χώριζε όλους εμάς από τον υπόλοιπο ανθρώπινο πληθυσμό. Αν περνούσε το όριο, θα ήταν καλό για αυτόν. Αφού δεν θα μπορούσαμε να του επιτεθούμε μπροστά στους θνητούς.

   Ξαφνικά, ένιωσα ένα γυμνασμένο σώμα να πέφτει πάνω στην πλάτη μου και να με ρίχνει με δύναμη στο έδαφος. Βρικόλακας ήταν, πως γινόταν να ήταν πιο δυνατός από μένα;;! Θα έπρεπε ήδη να τον είχα κατατροπώσει! Γύρισα ελάχιστα το κεφάλι μου και τον κοίταξα. Στεκόταν από πάνω μου και έδειχνε πεινασμένος. Προσπάθησα να τον σπρώξω με τα πίσω μου πόδια όσο ήταν καιρός. Αλλά πονούσαν πάρα πολύ. Σα να είχα κάποιο σπασμένο κόκκαλο. Ωραία ώρα βρήκε! Εμφάνισε τους κοφτερούς κυνόδοντες του και έκανε μια κίνηση να πλησιάσει τον λαιμό μου. Τον κοιτούσα έντρομη καθώς προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να απομακρυνθώ από κοντά του.

"Ίσως πονέσει αυτό..."

   Τότε, τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και έμεινε ακίνητος στην θέση του. Μέχρι που σωριάστηκε στο έδαφος δίπλα μου και εγώ έμεινα να τον κοιτάω μη μπορώντας να καταλάβω τι είχε μόλις συμβεί.

"Πίστεψα πως χρειαζόσουν ένα χεράκι!" Άκουσα την βραχνή του φωνή και γύρισα απότομα το κεφάλι μου προς το μέρος του.

   Ήρθε κοντά μου και τοποθέτησε το ένα του χέρι στην κεφαλή μου. Χάιδεψε την λευκή μου γούνα και έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντας το. Μπορεί εκείνη την στιγμή γύρω μας να χανόντουσαν δεκάδες ζωές και το τοπίο να καλυπτόταν από αίματα αλλά... Είχα τόσο καιρό να νιώσω το άγγιγμα του. Ένιωθα το δέρμα του πάνω στο δικό μου. Μου είχε λείψει...