"Τι στο καλό...;"
"Την θέλεις όσο την θέλω και εγώ."
"Είσαι σίγουρος ότι μπορείς να την προστατέψεις;"
"Θα δεις ότι σύντομα θα σε παρατήσει και θα διαλέξει εμένα."
Αυτά και άλλα πολλά έγραφαν τα χαρτάκια που βρήκα μέσα στο τσαντάκι. Σοκαρίστηκα όταν τα διάβασα. Τόσο καιρό απειλούσαν τον Τάιλερ και εγώ δεν ήξερα τίποτα απολύτως! Δεν μου είχε πει κανένας τίποτα! Μα γιατί να με κρατήσουν έξω από αυτό; Ήταν απαράδεχτοι.
"Σε εσένα αναφέρονται ξέρεις." Άκουσα την βραχνή του φωνή από πίσω μου και γύρισα γρήγορα το κεφάλι μου αντικρίζοντας τον.
Αν και δεν υπήρχε κανένας φωτισμός που να τονίζει την φυγούρα του μέσα στο σκοτάδι που επικρατούσε μπόρεσα και διέκρινα τα μελανιασμένα του χέρια.
"Τάιλερ, τι έπαθες;" Τον πλησίασα και έτεινα το χέρι μου προς το ένα του μελανιασμένο χέρι. Αυτός δεν έκανε πίσω. Ίσα ίσα με πλησίασε και αυτός. Σταμάτησα στην μέση του δωματίου. Λίγα εκατοστά μακριά του. "Σωστά..." μουρμούρισα. "Εσύ χτύπησες τον Όστιν, έτσι;"
Χαμήλωσε το βλέμμα του, αποφεύγοντας το βλέμμα μου. Γέλασα δυνατά. Δεν μπορούσα να πω πως δεν το περίμενα. Δεν ξαφνιάστηκα καθόλου. Όλο το βράδυ ήτανε μέσα στην τσίτα και τα μάτια του έβγαζαν σπίθες από τον θυμό που ένιωθε μέσα του.
"Είπες πως έχει πολύ όμορφα μάτια. Όλο το βράδυ, δεν σταμάτησες να χορεύεις μαζί του. Βρισκόσασταν σε απόσταση αναπνοής... Πραγματικά περίμενες να μην αντιδράσω;" Στην τελευταία του πρόταση ύψωσε τον τόνο της φωνής του και ήρθε ακόμα πιο κοντά μου.
"Ναι αλλά δεν άντεξες τόσο που τον τραυμάτισες στον ώμο;; Με τι, με μαχαίρι; Ή ήθελες να τον περιποιηθείς λιγάκι παραπάνω;" Τον ρώτησα σε ειρωνικό τόνο και αυτός σούφρωσε τα φρύδια του καθώς έκανε ένα βήμα πίσω.
"Μα εγώ δεν τον τραυμάτισα." Ομολόγησε και εγώ γέλασα για ακόμα μια φορά. "Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να τον χτυπήσω στο πρόσωπο και στην κοιλιά... Και ομολογώ πως βγήκα εκτός εαυτού, αλλά το ευχαριστήθηκα, τουλάχιστον!"
Κάθισε στον δερμάτινο καναπέ και κάθισα και εγώ δίπλα του. Δηλαδή, αν δεν τραυμάτισε με αυτό τον τρόπο τον Όστιν ο Τάιλερ... τότε ποιος το έκανε;
"Σκότωσα την μητέρα σου με τα ίδια μου τα χέρια, θανάτωσα λυκανθρώπους από την αγέλη του καλού σου μόνο και μόνο για να σου δείξω πόσο νοιάζομαι για εσένα."
YOU ARE READING
Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}
ParanormalΣτεκότανε εκεί μπροστά μου. Το βλέμμα του συνάντησε το δικό μου και ένας περίεργος ηλεκτρισμός διαπέρασε το παγωμένο μου κορμί. Πλέον ήμουν σίγουρη. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. ~ Το καλοκαίρι τελείωσε.Όλα δείχνουν φυσιολογικά,τίποτα το περίεργο,το α...
