"Και δεν μου λες... Εσύ τελικά είσαι με τον Τζάκσον, έτσι;" Ρώτησα διστακτικά την Κέιτ καθώς πήρα ένα κομμάτι πίτσας στο χέρι μου δαγκώνοντας την κόρα.
"Εσύ τι κατάλαβες;" Ρώτησε παιχνιδιάρικα.
"Και έχετε προχωρήσει;"
"Τι εννοείς;" Έμπλεξε νευρικά τα δάχτυλα της και μπορούσα να διακρίνω τα μάγουλα της να κοκκινίζουν. Τουλάχιστον δεν ήμουν η μόνη που το παθαίνει.
"Νομίζω κατάλαβες." Της χαμογέλασα πονηρά και μου ανταπέδωσε το χαμόγελο.
"Λιβ, εγώ ήθελα εδώ και πάρα πολύ καιρό να σου μιλήσω για αυτά τα θέματα. Για εμένα, την αγέλη, το Τάιλερ. Αλλά έπρεπε να τα κρατήσουμε κρυφά από εσένα." Οι άκρες των ειλιών της κύρτωσαν προς τα κάτω και άφησε στην άκρη το κομμάτι πίτσας που κρατούσε.
"Άρα το κάνατε!" Αναφώνησα και μου έκανε νόημα με τα χέρια της να κάνω ησυχία.
"Καλέ μίλα σιγά μην μας ακούσουν!"
"Γιατί; Αφού δεν είχαν πρόβλημα να κοιμηθείς εδώ και να περάσουμε την νύχτα μαζί. Κοριτσοπαρέα!" χαμογέλασα και η συζήτηση κατέληξε σε χαχανητά.
"Ναι αλλά ο Τζάκσον είναι κάτω και παίζει βιντεοπαιχνίδια με τον δικό σου. Απορώ πως τους αρέσουν αυτά τα παιχνίδια στην τηλεόραση... Και μιας και μιλάμε για αυτούς... Εσείς έχετε προχωρήσει;"
"Τι να προχωρήσουμε καλέ; Μία βδομάδα τα έχουμε. Δηλαδή... νομίζω ότι τα έχουμε. Δεν είμαι και τελείως σίγουρη. Υποθέτω θα ξεκαθαρίσουν όλα αύριο στο ραντεβού." Της απάντησα και κοίταξε σκεπτική τον τοίχο πίσω μου. "Τι σκέφτεσαι;"
"Απλώς είναι πολύ περίεργο... Από τότε που ξέρω τον Τάιλερ δεν είχε καμία σοβαρή σχέση." εξομολογήθηκε και σούφρωσα τα φρύδια μου.
"Αφού τον Τάιλερ τον ξέρεις από το σχολείο και δεν μιλούσατε καθόλου!" Με κοίταξε με ένα ύφος όλο νόημα και τότε κατάλαβα. "Δηλαδή μιλούσατε και εκτός σχολείου;"
"Γνωριζόμαστε από πολύ μικρά. Απλώς ποτέ δεν είχα αναφέρει κάτι μπροστά σου γιατί άμα το έκανα, θα έπρεπε να αναφέρω και το όλο θέμα με τους λυκανθρώπους." Απάντησε άνετη και εγώ είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.
"Ελπίζω να μην έχεις και καμιά δεύτερη κολλητή..." Την κοίταξα σοβαρή και γέλασε.
"Μην ανησυχείς, δεν θα μπορούσα να σε αντικαταστήσω!"
Κοίταξα το παράθυρο του δωματίου και σκέφτηκα πως όλο αυτό μου ήταν λιγάκι δύσκολο να το συνηθίσω. Ο Τάιλερ και η Κέιτ γνωρίζονταν από παλιά και εγώ δεν ήξερα τίποτα. Δεν με πειράζει ιδιαίτερα... Καταλάβαινα πως το έκαναν επειδή ήθελαν να με προστατεύσουν και μόνο αυτό. Αν είχα μάθει νωρίτερα για τον κόσμο τους, και πλέον μας, ίσως να μην βρισκόμουν πάνω στην γη αυτή την στιγμή.
YOU ARE READING
Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}
ParanormalΣτεκότανε εκεί μπροστά μου. Το βλέμμα του συνάντησε το δικό μου και ένας περίεργος ηλεκτρισμός διαπέρασε το παγωμένο μου κορμί. Πλέον ήμουν σίγουρη. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. ~ Το καλοκαίρι τελείωσε.Όλα δείχνουν φυσιολογικά,τίποτα το περίεργο,το α...