Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}

|Κεφάλαιο 26|

  ΟΛΙΒΙΑ ΤΖΟΝΣΟΝ

   Είδα τα τετραγωνισμένα του ζυγωματικά να χαλαρώνουν και το βλέμμα του μαλάκωσε. Με τράβηξε από το χέρι και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε γρήγορα τα σκαλιά που οδηγούσαν στον πάνω όροφο του σπιτιού.

"Που πάμε;" Τον ρώτησα ξαφνιασμένη από το τράβηγμα του αλλά εκείνος δεν σταμάτησε το γρήγορο βάδισμα του.

"Θέλω να σου δείξω κάτι που είμαι σίγουρος πως θα σου αρέσει."

    Έκλεισε γρήγορα την πόρτα του δωματίου και πάτησε τον διακόπτη που βρισκόταν δίπλα από την πόρτα. Ξαφνικά, σκοτάδι σκέπασε το δωμάτιο.

"Τάι;" Τον αναζήτησα μέσα στο δωμάτιο αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω την μορφή του πουθενά μέσα στον χώρο. Ξαφνικά, αισθάνθηκα το ζεστό του άγγιγμα να έρχεται σε επαφή με την επιδερμίδα του χεριού μου.

"Κλείσε τα μάτια σου." Τον άκουσα να μου λέει ψιθυριστά και αν και δεν μπορούσε να το δει, πήρα ένα ερωτηματικό ύφος.

"Γιατί;" Ρώτησα, αλλά απάντηση δεν πήρα. Έκλεισα τα μάτια μου ηττημένη και περίμενα να δω τι θα κάνει. Ή μάλλον... να ακούσω τι θα κάνει. Αφού είχα τα μάτια μου κλειστά.

   Ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνάει όταν έκλεισε τα χέρια μου στις παλάμες του. "Μην τυχόν και ανοίξεις τα μάτια! Θα χαθεί όλη η μαγεία"

   Δεν είχα ιδέα για τι πράγμα μιλούσε, αλλά δεν τα άνοιξα. Περίμενα να κάνει κάτι που λογικά θα με άφηνε έκπληκτη, όπως κατάφερνε άλλωστε να κάνει και τον τελευταίο καιρό. Κράτησε και με τα δύο του χέρια τα δικά μου και ένιωσα κάτι σαν σπίθες να βγαίνουν από μέσα τους. Η θερμοκρασία ανέβηκε και ένιωσα το σώμα μου να τρέμει.

"Τώρα μπορείς να τα ανοίξεις." Μου απευθύνθηκε τελικά και τα άνοιξα φοβισμένη.

   Ο φόβος μέσα μου άρχισε να εξασθενεί όταν ανοιγόκλεισα τα βλέφαρα μου για να σιγουρευτώ ότι όντως το έβλεπα αυτό μπροστά μου. Μία κόκκινη λάμψη φωτός μας περιτριγύριζε και έκανε την παρουσία και των δυο μας φανερή μέσα στο δωμάτιο του Τάιλερ. Ο καθένας θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτό που βλέπαμε ως αέρινα κύματα που κινούνταν γύρω μας βγάζοντας κάτι το παιδικό από μέσα μας. Κατευθείαν, ένιωσα την επιθυμία να το αγγίξω.

   Άγγιξε το. Δεν θα πάθεις κάτι, μην ανησυχείς.

   Δεν έχασα την ευκαιρία και έτεινα το χέρι μου για να το ακουμπήσω. Το χέρι μου πέρασε από μέσα του και το τράβηξα αμέσως πίσω νομίζοντας πως ίσως έκανα κάτι που δεν έπρεπε και για αυτό δεν μπορούσα να το νιώσω να ακουμπάει τα δάχτυλα μου.