Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}

|Κεφάλαιο 32|

"Θα πας;"

   Τι έπρεπε να του πω; Ότι θα έμενα και θα προσπαθούσαμε να αντέξουμε; Ο Λουκ ήταν αδίστακτος. Σκότωσε την ίδια του την γυναίκα. Θα σκότωνε και την Κέιτ και τον Τάιλερ... Αλλά μπορούσα να τους προστατέψω. Με όλη τη βοήθεια της αγέλης. Έτσι;

"Φυσικά και όχι Τάι! Απλά... Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε..." Είπα και μου πέρασε τα μαλλιά πίσω από τους ώμους για να μην πέφτουν μπροστά στο πρόσωπο μου.

"Φυσικά και θα τα καταφέρουμε! Μαζί."

"Μαζί."

   Όλα πήγαιναν καλά! Οι προπονήσεις γινόντουσαν κανονικά, με επικεφαλή πάντα τον Τάιλερ. Λίγο καιρό μετά από το πάρτι του Τάιλερ, ο Άρθουρ μας αποχαιρέτησε και γύρισε πίσω στον τόπο του. Η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα. Όσο ήταν μαζί μας,  υπήρχε αυτό το μυστήριο... Καλά όχι ότι από μόνοι μας δεν προκαλούσαμε  την τύχη μας! Αλλά τουλάχιστον σε αυτόν δεν είχαμε αποκαλύψει ότι τις πρώτες μέρες που είχε έρθει στην αγέλη, εμείς δεν ήμασταν πραγματικά μαζί. Αλλά δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς, τι σημασία έχει αν το μάθαινε μετά από τόσο καιρό;

   Η Κέιτ και ο Τζάκσον συναντιόντουσαν σχεδόν καθημερινά και κάθε φορά που τους πρότεινα να συναντηθούμε και οι τέσσερις κάπου, απαντούσαν πάντα με ένα "Δεν μπορούμε γιατί σήμερα έχουμε κανονίσει να περάσουμε την μέρα μαζί..."

   Και γω με τον Τάιλερ τα πηγαίναμε πολύ καλά. Φανταστικά θα έλεγα... Βγαίναμε συχνά οι δυο μας και το απολαμβάναμε κάθε φορά! Απλώς... Από κει που δεν το περιμέναμε.... Εμφανίστηκε μία λυκάνθρωπος από την αγέλη του νότου και συμφώνησαν όλοι να μείνουν μαζί μας. Έτσι ξαφνικά! Κανείς δεν είχε ενημερώσει τον Τάιλερ ή, έστω, την Ρόουζ. Και επειδή είχε τα προσόντα και τις ικανότητες να βοηθήσει κάπου στην αγέλη, ο Τάιλερ της είχε αναθέσει ό,τι έχει να κάνει με χαρτιά και συμβόλαια που έπρεπε αυτός ο ίδιος να συμπληρώσει και να υπογράψει ως Αρχηγός της αγέλης. Αλλά επειδή ήταν από πάντα τεμπέλης... Βάζει άλλους να κάνουν τις  δουλειές του!

   Ο καιρός περνούσε και οι εξετάσεις πλησίαζαν. Ήμουν πολύ αγχωμένη και η ψυχολογία μου είχε πέσει δραματικά. Μόνο τα παιδιά ήταν μια χαρά. Δεν ανησυχούσαν καθόλου. Ε βέβαια... Αυτοί και να μην περνούσαν κάπου, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι στην αγέλη. Ειδικά ο Τάιλερ! Αλλά εγώ ήμουν διαφορετική περίπτωση. Εγώ ήθελα να περάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο και να σπουδάσω! Μόνο που δεν ήξερα τι... Αλλά ένα ήταν σίγουρο. Δεν πρόκειται να εγκατέλειπα τα όνειρα μου μόνο και μόνο επειδή υπήρχε η πιθανότητα να μην περάσω στην πόλη όπου βρισκόμασταν! Αν και αυτό ήταν κάτι που δεν είχα πει στον Τάιλερ... Δεν ήμουνα σίγουρη. Οπότε κρίμα ήταν να τον ανησυχήσω χωρίς λόγο!