Moonlight: The Prophecy {Starterliste21}

|Κεφάλαιο 18|

                                                                                     ΚΕΙΤ

    Η Λιβ θεωρείται αγνοούμενη. Άσχετα που η μητέρα της είπε στο σχολείο πως έχει βαρύ κρυολόγημα και δεν μπορεί να πάει στο σχολείο για λόγους ασφαλείας των άλλων μαθητών. Θα τρελαθώ... Που μπορεί να την έχουν πάει;; Έχουμε ψάξει όλη την περιοχή! Μέχρι και την τελευταία άκρη της! Αλλά εκείνη πουθενά! Ούτε το χάδι του Τζάκσον μπορεί να με καθησυχάσει πλέον. Μόλις βρω αυτόν τον Ίθαν...θα τον κομματιάσω με τα δόντια μου και θα τον δώσω στην αγέλη να τον φάνε μια και καλή. Αν και δεν νομίζω πως θα προλάβω...

   Και ο Τάιλερ είναι πολύ άσχημα από τότε που εξαφανίστηκε εκείνη. Δύο ολόκληρες βδομάδες αγνοείται και εμείς...δεν ξέρουμε αν πρέπει να ελπίζουμε ακόμα...Εγώ, όμως, ξέρω πως κάπου είναι και μας περιμένει να την βγάλουμε από κει... Τις προάλλες, μπήκα στο γραφείο του Τάιλερ για να τον ενημερώσω για τις επιθέσεις στην αγέλη, μου ούρλιαξε ένα δυνατό "Φύγε!" και αμέσως μετά πέταξε με δύναμη στον τοίχο ένα από τα γυάλινα ποτήρια που βρίσκεις πλέον αμέτρητα πάνω στο γραφείο του. Ανησυχώ για αυτόν... Δεν τον έχω ξαναδεί έτσι.

   Πέρυσι, όταν χάσαμε μια πολύ σημαντική μάχη εναντίον των βρικολάκων της δύσης...ήτανε ψύχραιμος...σε σχέση με τώρα. Τότε, πήγε σχεδόν να βάλει φωτιά στο σπίτι από τον θυμό του. Ήτανε βέβαια ότι είχε και προβλήματα με τον λύκο του...Αλλά σε εκείνο ήταν 'ψύχραιμος'! Σε σχέση με αυτά που κάνει τώρα! Κάθε βράδυ, τον βρίσκω στο δωμάτιο της να κουλουριάζεται στα σεντόνια και να μυρίζει την μαξιλαροθήκη της. Λέει πως μυρίζει το άρωμα της... Τουλάχιστον αν όντως γυρίσει πίσω σώα και αβλαβής, θα έχει την καλύτερη συντροφιά. Πρώτη φορά βλέπω τον Τάιλερ να νιώθει έτσι για κάποια... Όλες οι άλλες ήταν μόνο για πληροφορίες. Τίποτα άλλο. Αλλά με την Λιβ είναι διαφορετικά...Κάθε φορά που κάποιος του λέει πως δεν βρέθηκε ίχνος της στο δάσος, ή έστω κάποιο στοιχείο που θα μας οδηγήσει σε αυτήν...εξφενδονίζει αντικείμενα στον τοίχο και αυτά διαλύονται σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομμάτια. Πόσα να αντέξει και αυτός ο τοίχος...!

   Ταυτόχρονα φαίνεται και μετανιωμένος... Που δεν της το είπε νωρίτερα; Το πώς νιώθει για αυτήν...



ΤΑΙΛΕΡ ΧΕΙΚΛΙΝ

   Την βλέπω τα βράδια στον ύπνο μου...Την βλέπω να κάθεται σε ένα κρεβάτι και να κλαίει χωρίς σταματημό. Την πλησιάζω για να την ηρεμήσω και η μορφή της εξαφανίζεται. Τότε είναι που ξυπνάω τρομαγμένος. Και ο κρύος ιδρώτας έχει αφήσει στίγματα στα σεντόνια. Ελάχιστες φορές με παίρνει ο ύπνος στο δωμάτιο της...και ξυπνάω το επόμενο πρωί αναζητώντας την.