"Ben bu saatten sonra en azından birkaç günlüğüne bu tarz hiçbir şeyi düşünmeden kendi sorunlarıma odaklanmak istiyorum." Jungkook'un dedikleriyle kaşlarım çatıldığında hızlıca zihnimi yokladım. Ne sorunundan bahsediyordu? Sorup sormamak arasında ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onuncu Bölüm : "Git!"
Yatağımda uzanmış komodinde duran gece lambasının aydınlattığı tavanı izliyordum. Olayı diğerlerine açıkladığımda bir süre durum üzerinde düşünmüş sonra, sabah sakin kafayla tartışmanın daha yararlı olacağına karar vermiştik.
Eğer Yunho katilse etrafındaki herkes tehlikedeydi. Ve tabii ki buna Chaeyoung da dahildi. Olabilecek ya da olmayabilecek her şeyi düşünmüştüm. Olaylarla hiçbir bağlantısı olmamasını, kitapların sadece bir rastlantı olmasını diledim defalarca. Çünkü eğer Yunho katil çıkarsa bunu Chae'ye kabul ettirmek biraz zor olacaktı ve hayal kırıklığına uğrayacağına da emindim.
Ben dalmış bir şekilde tavanı izlemeye devam ederken telefonum çaldı. Saat çok geç olmuştu. Bu saatte kim aradıysa iyi bir sebepten aramış olması düşük bir ihtimaldi. Uzanıp şarjdaki telefonumu aldım ve ekrana baktım.
'Chunja arıyor'
İşte o an içime bir korku düştü. Anneme bir şey olma düşüncesi bile nefesimin daralmasına yetiyordu. Korkuyla telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.
"Alo?"
"Alo Lisa, öncelikle korkma annene bir şey olmadı. Şu an gayet iyi durumda. Uyuyor..." derin bir nefes aldım, "...şey diyecektim, yarım saat önce bir adam gelmiş. Danışmaya annenin durumunu sormuş. Kim olduğunu sormuşlar ama söylememiş. Senin haberin var mıydı birinin geleceğinden?" Kaşlarımı çattım.
"Hayır. Kamera kayıtları var mı, bana göndersen baksam."
"Ben de bunu isteyebileceğini düşündüm ama adam sanki kameraların hangi açıları gördüğünü çok iyi biliyormuş gibi hareket etmiş. Hiçbir görüntüde yüzü belli olmuyor. Saat geç olduğu için mesaiye kalan tek biri vardı, o da adamın kafasında gözlerini kapatan bir şapka olduğunu söyledi. Çok çıkaramamış yüzünü." Kaşlarımı yumuşatarak iç çektim.
"Tamam Chunja, teşekkür ederim. Eğer yine gelirse lütfen adam gitmeden beni ara."
"Ararım. İyi geceler." Telefonu kapatıp geri aldığım yere koydum. Şimdi kafam daha karışıktı. Kim olabilirdi ki? Burada sadece annemin birkaç tanıdığı vardı. Onlar olsaydı bana haber verirlerdi ya da bu saatte gitmezlerdi ziyaretine.
"Şapka taktığına göre tanınmak ya da görülmek istemeyen birisi olmalı." diye geçirdim içimden. Yarın zaten annemi görmeye gitmeyi planlıyordum.
Kafamı boşaltıp biraz uyumaya çalıştım.
❖
"Yunho'yu tekrar sorgulamalı mıyız?" diye sordu Minseok.
"Kitap yazdı diye adamı sorgulayamayız ayrıca eğer olayla bir bağlantısı varsa ve ondan şüphelendiğimizi anlarsa kaçabilir. Bunu göze alamayız." diye karşılık verdi Taehyung.
