လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၂၇ ) ( Zawgyi )

ဒီဇင္ဘာ ၃၁ရက္ေန႔ျဖစ္၏။

တစ္ကမာၻလုံး ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို စည္စည္ကားကားကားက်င္းပၾကမည့္ေန႔ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ လူတိုင္းနီးပါး စိတ္ဓာတ္ခြန္အားတက္ႂကြေနၾက၏။

မနက္ခင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးက သာမန္ေန႔တစ္ေန႔လို ထူးျခားမႈသိပ္မရွိေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းအေမွာင္ရိပ္သန္းလာသည္ႏွင့္အမွ် လူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာထက္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ၏အရိပ္အေယာင္က ႀကီးစိုးလာၾကသည္။

ည ၇နာရီအခ်ိန္ခန႔္ ... ။

တိုက္ငါးလႊာအခန္းငယ္ေလး၏ဝရန္တာဆီမွ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းေသာ၊ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ တစ္တီတူးသံေလးက ရယ္သံလြင္လြင္ေလးႏွင့္အတူ ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။

“ ေမာင္ ဒီည ဘယ္သြားဖို႔အစီအစဥ္ရွိလဲ ”

“ ေမာင္ ဒီည ဘယ္မွ မသြားဘူး ... အိမ္မွာပဲ အိပ္မွာ ... ဇလပ္ေရာ ဘာလုပ္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိလဲ ”

“ အိမ္မွာပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး မုန႔္လုပ္စားၾကမလို႔ ေမာင္ရဲ႕ ... အခုေတာင္ သူတို႔ကို ခဏထားခဲ့ၿပီး ေမာင္နဲ႔စကားလာေျပာေနတာ ... ေမာင္ေရာ ဇလပ္တို႔ဆီလာဦးမလား ... လာမယ္ဆို မုန႔္ခ်န္ထားေပးမယ္ေလ ”

ခ်စ္သူေလး၏စကားေၾကာင့္ ေလးဆက္ရဲ႕မ်က္ႏွာထံ အၿပဳံးေတြ တန္းစီေပၚေပါက္လာသည္။

“ ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ ... ဇလပ္တို႔ပဲ ေအးေဆးေပ်ာ္ၾကပါ ... ေမာင္လာရင္ ဇလပ္တို႔ ေနရထိုင္ရခက္ဦးမယ္ ... ၿပီးေတာ့ ေမာင္က ညဆို ေစာေစာအိပ္တတ္တာ ဇလပ္သိရဲ႕သားနဲ႔ ... ”

တစ္ဘက္လူရဲ႕ၾကည္လင္ေနသည့္ ရယ္သံေလးကို ဖုန္းထဲကေန မတိုးမက်ယ္ၾကားလိုက္ရသည္။

“ ဟုတ္ပါၿပီ ... ဟုတ္ပါၿပီ ... ကိုလူလိမၼာႀကီးရဲ႕ ... ဒါဆိုလည္း ဇလပ္ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ... ေမာင္ ေစာေစာအိပ္ေတာ့ ... ဂြတ္ႏိုက္ ”

“ အင္း ... ဂြတ္ႏိုက္ ... ဒါပဲေနာ္ ဇလပ္ ”

စကားေျပာလို႔ၿပီးဆုံးသြားသည့္ဖုန္းေလးကို ၾကည့္ရင္း ေလးဆက္ ၿပဳံး‌မိေနတုန္းျဖစ္သည္။ သူ႔ရဲ႕အၿပဳံးေတြက ဒီေန႔မွ ပို၍ပင္ အသက္ဝင္ေနသလို။