လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၃၈ ) ( Zawgyi )

ေလးဆက္တစ္ေယာက္ COE ေအာက္ထပ္ အားကစားခန္းမမွာ အသိညီေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာၿပီး အခန္းထဲက ထြက္အလာ သူ ခ်စ္ရသည့္တီခ်ယ္ႏွင့္ အမွတ္မထင္ ဆုံလိုက္ရသည္။

Second Semester က တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ ေလးဆက္ စာဘက္ကို အာ႐ုံစိုက္ေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ဈာန္ဆိုသည့္ ဂ်စ္ကန္ကန္ကေလးဆိုးေလးအတြက္လည္း သီးသန႔္အခ်ိန္ကို မနည္းဖဲ့ေပးေနရသျဖင့္ တီခ်ယ္ဆီကို မသြားျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ေလၿပီ။

စာေမးပြဲမေျဖခင္ တစ္ရက္ေလာက္ တီခ်ယ့္ကို သြားေတြ႕ဦးမည္ဟု စဥ္းစားေနစဥ္မွာ အခုလိုမ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဆုံလိုက္ရသည့္အတြက္ သူ အရမ္းဝမ္းသာသြားရသည္။

တီခ်ယ္ကေတာ့ ေဘးဘီဝဲယာကို သိပ္မၾကည့္ဘဲ သူ႔ထုံးစံအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္လမ္းေလွ်ာက္ကာ ေလွကားေပၚတက္ဖို႔ျပင္ေနသည္။ တီခ်ယ့္လက္ထဲမွာလည္း စာအုပ္ေတြ စာ႐ြက္ေတြ အထပ္လိုက္ႏွင့္ မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ တီခ်ယ္ရွိရာဆီသို႔ အလ်င္စလိုေျပးသြားလိုက္သည္။

“ တီခ်ယ္ ! ”

သူ ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ေလွကားသုံးထစ္ေလာက္အထိ တက္ၿပီးေနသည့္ တီခ်ယ္က ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္။ သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ တီခ်ယ့္မ်က္ႏွာထက္မွာ အၿပဳံးေတြ ေဝေဝဆာဆာေပၚေပါက္လာၿပီး

“ ဟယ္ ! မေတြ႕ျဖစ္တာေတာင္ ၾကာၿပီ သားရယ္ ... မင္းႏွယ့္ အေတာ္ေနႏိုင္လိုက္တာ ... တီခ်ယ့္ကိုေတာင္ လာမေတြ႕ဘူး ... ၿပီးေတာ့ ျမတ္သူတို႔‌ေမာင္ႏွမေရာပဲ ”

တီခ်ယ္က သူ႔ကို အနည္းငယ္ ဆူေျပာေလးေျပာလာသျဖင့္ ေလးဆက္လည္း ၿပဳံးစိစိႏွင့္ ဇက္ပိုးကိုသာ အသာပြတ္ရင္း တီခ်ယ္ ေျပာသမွ်ကို ၿငိမ္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။

“ ဒါနဲ႔ သား မင္း ဘယ္သြားမလို႔လဲ ”

“ ဟင့္အင္း ... ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္မွ မသြားဘူး ... တီခ်ယ့္ကို ေတြ႕လို႔ ေနာက္က လိုက္လာတာ ”

“ ေအး ... ေအး ... သား စာေမးပြဲအတြက္ေရာ ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီလား ... ဘယ္လိုလဲ ... အဆင္ေျပရဲ႕လား ... ျမတ္သူတို႔ေရာ ... ”