လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၄၇ ) ( Zawgyi )

အခုဆို ကိုကိုႏွင့္သူ တရားဝင္ခ်စ္သူေတြျဖစ္တာ တစ္လတိတိရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။

အတိအက်ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဒီေန႔ကား သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္လျပည့္ ... ။

အႏွစ္ႏွစ္အလလ သေဘာက်ေနခဲ့ရသည့္လူက ယခုအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ေနသည္ဆိုေသာ အခ်က္က ဈာန္ေရာင္ခအတြက္ အရမ္းကို စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို ေတြးၾကည့္မိ႐ုံနဲ႔တင္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းက ၾကည္ႏူးမႈမ်ားျဖင့္ ေကာ့တက္သြား၏။ မ်က္ဝန္းအၾကည့္မ်ားကလည္း ခ်စ္ရိပ္ခ်စ္ေယာင္မ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနလ်က္ ... ။

လူတစ္ေယာက္ဟာ တကယ့္ကို စိတ္ခ်မ္း‌သာၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီအရိပ္အေယာင္က ထိုလူရဲ႕မ်က္ႏွာထက္မွာ လာထင္ဟပ္ေလ့ရွိသည္ဟု လူအမ်ားက ေျပာၾကသည္။

ယခု ဈာန္ေရာင္ခ၏မ်က္ႏွာမွာလည္း ထိုအတိုင္းကဲ့သို႔ျဖစ္ေနသည္။ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားျဖင့္ ထုံမႊန္းထားလ်က္ ပ်ားသကာရည္လို ခ်ိဳျမေန၏။

မည္မွ်အထိ စိတ္လက္ၾကည္လင္ေနသလဲဆိုလွ်င္ ကားေမာင္းရင္း ဖြင့္ထားသည့္သီခ်င္းအတိုင္း စီးေျမာကာ လိုက္လံသီဆိုေနမိသည့္အထိပင္။ ပုံမွန္ဆို ဈာန္ေရာင္ခက အဲဒီ‌လိုမ်ိဳး လုပ္ေလ့မရွိေပ။

ဒီေန႔ ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္လျပည့္အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ကိုကို႔ကို သူ ကိုယ္တိုင္ ေဆာက္ထားသည့္ အိမ္ေလး‌လက္ေဆာင္ေပးမည္ဟုလည္း စဥ္းစားထားသည္။

ဟိုတစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္လာကတည္းက ကိုကိုက သူ႔အိမ္ေလးကို သေဘာက်ေၾကာင္း ဝန္ခံသြားသည္ေလ။ သူကလည္း တစ္အိမ္လုံးကို ကိုကို႔စိတ္တိုင္းက် ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားသည္ကိုး။

ကိုကိုကေတာ့ သူ႔လက္ေဆာင္ကို ေသခ်ာေပါက္ လက္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ အခု ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနတာေတာင္ ကိုကိုက သူ႔ကိုဆို အားနာေနတုန္းျဖစ္သည္။ ဒီလူ၏အားနာတတ္သည့္ အက်င့္စ႐ိုက္ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ ျပဳျပင္၍ရမည္မထင္ေပ။

ထို႔ေၾကာင့္ သူ ေပးသည့္လက္ေဆာင္ကို လက္ခံေအာင္ ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုေဖ်ာင္းဖ်ရင္ေကာင္းမလဲဟု ကားေမာင္းေနရင္း ႀကံစည္ေတြးေတာေနမိသည္။