Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
°°°
"Günaydın."
Steve, evinin kapısının önünde ayakkabılarını giyerken duyduğu sesle başını kaldırdı, en yakın arkadaşı hemen onunkinin yanındaki evinden çıkmış ona el sallıyordu.
"Günaydın Buck."
Her sabah yaptıkları gibi biraz laflayıp sonra da işe gitmek üzere ayrılmak için iki adam da evlerinin önündeki ufak merdivenleri inip arabalarının yanında buluştular.
"Dün gece sokakta yine sesler duydum—" Bucky, Steve'nin gülmeye başlamasıyla somurtarak kollarını gövdesinde kavuşturdu.
"Ben ciddiyim! Yarın kesinlikle bahçeye bir kamera yerleştireceğim."
Bucky uzun tasarrufların sonunda alabildiği ve gözü gibi baktığı arabasına bir şey olacak diye çok korkuyordu ve Steve de bununla alay etmeye bayılıyordu ancak dostunu daha fazla sinirlendirmemek adına dudaklarını birbirine bastırıp omuzlarını silkti.
"En azından için rahat eder."
"Öyle."
"Natasha bugün geç mi çıkacak?"
"Evet, öğlene kadar randevusu yokmuş."
Bucky'nin eşi Natasha, Steve'nin çocukluk arkadaşıydı ve birkaç kişiyle birlikte açtığı özel bir psikoloji bürosunda çalışıyordu.Ayrı şirketlerde ayrı pozisyonlarda çalışmalarına rağmen mesai saatleri birbirine benzeyen Bucky ve Steve'nin aksine Natasha'nın saatleri epey belirsizdi.
Sustuklarında Bucky aklına yeni gelmiş gibi Steve'yi süzdü.Üzerinde takımı yerine bir gömlek ve ince bir ceket vardı, saçları da nemliydi.
"Bu akşam birlikte maç izleriz diyordum ama sen yine barda olacaksın galiba?"
"Üzgünüm..."
"Neredeyse seni oraya götürdüğüme pişman olacağım Steve, adama biraz rahat ver." dedi Bucky gülerek.
"Onu rahatsız etmiyorum ki..." diyerek kendini savundu Steve.
"Peki peki.Bir sorun olursa ara.Tony'e de selamımı söyle."
Bucky Steve'nin omzuna hafifçe vurup arabasına ilerlerken, Steve de işe gitmek üzere onu taklit etti.
°°°
Steve, işlerini bitirdikten sonra kendisini o hafta üçüncü kez aynı bar sandalyesinin üzerinde bulduğunda, bir şeyleri inkar etmek için çok geç olduğunu biliyordu.
Bucky, tanıştıklarından bu yana Steve'nin başarılarını takdir etmeyi bilmişti ve şimdi de bu durum değişmemişti ancak bazen Steve'nin nerede durması gerektiğini bilmediğini düşünüyordu.Bu yüzden yaklaşık bir buçuk ay önce Steve'nin işyerini aniden ziyaret etmeye karar vermiş ve arkadaşını iş çıkışında işlek bir bara sürüklemişti.İşler o noktada Steve için epey değişmişti.
