The Billionaire's Heiress

Chapter 40

Nasa hapagkainan kaming lahat. At kapag sinabi kung lahat, andun si Mom, Dad, Shin at si Louie. We are eating a late lunch since natagalan kaming lahat ng gising. Oh baka sila lang. Kasi ako hindi ako nakatulog.

Pupunta pa si Dad ng presento dahil naka kulong na si Rafael at Carlotta doon. Namatay sa inkwentro ang babae na napag-alaman kung pinsan nila Rafael at Louie at ang Lolo nila.

Tanging ang mga kubyertos lang ang nag-iingay sa lamesa at wala ng mas aawkward pa dito.

"Louie. Is everything okay?" Dad asked.

Medyo natagalan ng sagot si Louie. At tinignan lang niya ang pagkain sa kanyang plato. "No, sir. I'm not okay." Louie answered honestly at Dad.

Tumango lang si Dad. "So you have not talked about it, yet?" Kumunot ang noo ko na tiningnan si Daddy.

"No, sir." Sagot ni Louie.

"Make it fast. I want it this instant." Sabi ni Daddy na may pinalidad sa boses niya.

Sa negosyo ata ang pinag-uusapan nila.

"Yes, Sir."

Ganito pala sila mag-usap. Parang subrang pormal. Kaya siguro naging strikto si Louie ngayon dahil na rin na impluwensyahan ni Daddy.

I can't blame Dad. That's how it works with business. You should be strict lalong lalo na sa harapan ng maraming tao. Para bigyan ka ng respeto at hindi ka basta-basta.

Matapos na kaming kumain at umalis na si Dad. Si Shin at Mommy ay nasa may sala at nanonood ng TV habang ako papuntang kwarto ko. At nakita ko si Louie na nakasandal sa pinto ng aking kwarto.

"Louie?" Tanong ko at tinignan na naman niya ako.

Lumapit siya sa akin.

At may ibinigay na maliit na kahon.

"Open it."

And me being obedient opened the small box. And to my surprise its a diamond ring.

"I was thinking maybe the reason why you did not answer last night is because I did not give you a ring. Sabi kasi ng Dad mo kapag nag popropose binibigyan ng sing-sing. So here comes your ring. I hope you like it. And please say yes."

He just casually say those things.

I just can't believe it.

He proposed last night and gave me a ring right now, calmly. Walang bahig ng pagkanerbyos o kung ano mang dapat mung maramdaman kapag nag popropose ka.

Really?

"Sagutin mo nga ako, hindi ka ba marunong mag propose?"

Kumunot ang noo niya. "Give a ring to the lady you love the most and ask 'will you marry me?'. That's what I read last night at the internet."

Natawa ako sa sagot niya. Unbelievable.

"Hindi mu ba nagustuhan ang sing-sing?"

Mas natawa pa ako.

"Syempre nagustuhan ko." I took off the ring from the box and put it on my finger. "See? Bagay na bagay sa akin."

"So, ibig ba sabihin, pumapayag ka?" Ngiting tanong ni Louie.

Tumango ako. "Yes, I will marry you."

Ngumiti siya ng napakalapad and said "Thank you."

Kumunot ang noo ko. "Anong 'thank you'. You are supposed to hug me tightly and said that words you wanted to say to me."

"Oh, okay."

And then he hugged me so tight. Kissed my forehead. "Mahal na mahal kita."

"AAAAAAH! MOMMY MAY NAGYAYAKAPAN DITO!"

Napatingin ako kay Shin habang yakap-yakap ko si Louie.

Kumaripas naman ng takbo si Mommy sa at nakangiting nakatingin sa amin.

Si Shin naman parang maiyak-iyak.

At walang sabi-sabing ipinakita ko sa kanila ang sing-sing na suot ko.

Mas sumigaw pa lalo si Nikki na siyang dahilan bakit mas lalo akong tumawa.

"Oh My God, Mommy they are engaged! AAAAH!"

Lumapit si Mommy sa amin at niyakap niya ako at si Louie. "Congratulations, anak. I am giving you my blessings and I am hoping for you both to be happy for as long as you live. Louie, please take care of my daughter."

"Nay naman. Hindi niyo na kailangan hilingin iyon. Mamahalin at aalagaan ko ang anak niyo. Gaya ng pag-aalaga niyo sa akin noon." And then Louie hugged my Mom.

Naiyak na si Mommy at si Shin naman ay tinitignan ang sing-sing ko.

Gaga talaga.

I have never been happier all my life until this day. Ito na ata ang naging reward sakin ng Diyos sa lahat ng nang yari sa akin noon.

A/N: Alam kung subrang ikli lang nito. Pero babawi ako bukas sa Epiloque. Yan napo nakayanan ng brain cells ko. Tsaka subrang pasensya. Alam kung nag promise akong matatapos siya before January ends pero hindi kinaya sa oras. Mahirap lumipat ng bahay sizst!

I hope you enjoyed the two chapters!

- Amy J.