17.Bölüm

140 55 77
                                        


Bazı imkansızlar sadece
birini görene kadardır...

🪷🪷🪷

Gözlerimi ondan aldım ve ondan aldığım güçle bir anda göz kapaklarımı sıkarak elini tuttum bir kaç saniye sonra göz kapaklarımı korkakça açtım.

Hiçbir şey olmamıştı sevinçle Ejdere baktım ve ona sarıldım. Mutlu olmuştum gerçekten hastalığım geçmiş miydi?

Ejder bana sarılmamıştı. Ona sarılmayı bıraktığımda bana;

-Bence sen... Sadece bana... Dokunabiliyorsun.

-Nasıl? Neden?

-Seninle ilk tanıştığımız zamanı hatırlıyor musun daha doğrusu kazayla tanıştığımız zamanı. Hani çarpışmıştık senin saçın benim bilekliğime dolanmıştı o zaman benim elimi tutmuştun. Ama ondan sonra partide panik atak geçirdin ertesi günü körebe oynarken yine bana dokundun ama bişi olmadı ve en son o kavgada da bana dokundun en belirgini de buydu.

Demişti. Şuan duşununce bunlar gerçekten olmuştu ama ben neden  nöbet geçirmemiştim.

Kelimeler boğazımda düğümlendi ama aklima bir çare geliyordu o da Batu ile denemek istiyordum aynı şeyi.

-Oo zaman Batu ile temas edersem yine aynı şey olacağı anlamına mı geliyor bu? Ama Ejder sende niye olmuyor?

Diyince Ejder bir şey biliyormuş gibi baktı ama bilmiyorcasına kafasını salladı.

Batunun önünde durmuştum. O bana elini uzatmıştı ama ben kendimde o cesareti bulamıyordum. Yavaşça elimi kaldırdım Batu'nun eline  götürdüm.

Elimi onun eline koyarken başım dönmüştü dengemi kaybetmiştim tek buda değildi o an gelen bir miğde bulantısı daha fena olmamı sağlamıştı. Dengemi kaybettiğim de Ejder omuzlarımdan beni desteklemiş hasta yatağına oturtmuştu.

Lila bir bardak su uzatmıştı ama içecek halim yoktu denebilirdi. Biraz gözlerimi kapatmıştım. Bu his hastalığımın geçmediğini doğrulamıştı.

Eğer orda Batu ya dokunsaydım şuan büyük ihtimalle ataklar geçiriyordum. Beş dakika sonunda gözlerimi rahatlamış bir halde açmıştım.

Onlar ise sadece bana bakıyordular. "İyiyim."diyebildim. Benimde kafam karma karışıktı onlarında.

Daha sonra ise doktorumla bu durumu konuştuğumda bana;

-Önceden tanıdığın biri olabilir mi?

Diye bir soru yöneltmişti. Bende olumsuz bir cevap vermiştim. Doktorum ise bu duruma başka bir soru yöneltmemişti oda bu durumu garip bulmuştu.

🪷Bir kaç gün sonra 🪷

Sabah yatağımdan kalktığımda yanı başımda büyük süslü bir kutu duruyordu.

Kutunun önünde şirketin logosu vardı. İçini açtığımda çok güzel bir abiye, ayakkabı, takılar, maske ve küçük bir not kağıdı vardı.

Tahmin ettiğim gibi şirketin her yıl yaptığı bir kutlama vardı. Maskeli baloya her zaman annem giderdi ama bu yıl annem hasta olduğu için bana düşmüştü tahminimce.

Balo bir hafta sonraydı. Üstüme bir hırka alıp annemin çalışma odasına gittim. Annem beni gördüğünde

-Nasıl beğendin mi balo elbisesini.

-Çok beğendim müthiş.

-Tasarımı Hilal ailesine ait onlar benden yapmak için rica etti bende kabul ettim.

GEÇMİŞİN İNTİKAMIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin