Yüreğimden Tut

33. Bölüm Yüzük

Herkese Merhabalar ❤️❤️
Oy sınırı 350 💥  Yeni kitabıma da beklerim VURGUN ❤️

Dakikalar artık geçmek bilmezken Hilal içeriye giren doktor ile oturduğu yerden kıpırdadı. Oldukça gergindi. Doktor elindeki kağıtlar ile masasına geçip oturdu. Yüzünde sıkıntılı bir ifade olan kadın elindeki dosyaya bir kez daha bakıp başını kaldırdı.

"Hilal hanım maalesef yaptığımız testlerin sonucu pek iç açıcı değil. Eğer hamileliğinizi sonlandırırsanız bir daha anne olamayacaksınız. Lütfen düşünün ve ona göre karar verin."

Tüm bedeni duyduklarıyla ürperirken yutkundu. Zaten asla anne olamayacağını biliyordu. Derin bir nefes alıp verdi.

"Aldırmak istiyorum."

Doktoru elindeki kağıtları ona uzatıp kalem verdi.

"İmzalayın bunları son..."

"Hayır imzalamayacak!"

Yavuz genç kadına şaşkınlıkla bakarken onun sağır olduğunu düşünmeye başlamıştı. Bir daha anne olamayacağını bile bile bunu nasıl yapardı? İtiraz ettiği gibi bileğinden tutup ayağa kaldırdı. Doktor hanıma hitaben konuştu.

"Size kolay gelsin ama bebeğini aldırmayacak."

Peşinden çekiştirerek odadan çıkaran Yavuz'a durmasını söyleyen Hilal hastaneden çıkıp arabanın önüne geldiklerinde Yavuz dişlerinin arasından adeta tıslamıştı.

"Tek kelime etmeden bin arabaya!"

Hilal bu tavrına şaşırırken bir şey demeden arabaya bindi. Gözlerini hiç yoldan ayırmadı. Aklı karma karışık haldeydi. Ne yapacaktı şimdi? Olmuyordu işte ne kadar kurtulmak istiyorum dese de bir yandan da bebeğini aldırmak zoruna gidiyordu. Kalbi paramparça olmuş bir kadındı Hilal, bebeğine neyin sevgisini verebilirdi ki?

Yavuz yanında oturan kadına göz ucuyla bakarken oldukça sinirliydi. Delirmiş olacağını düşünüyordu. Anne olamayacağını bile bile nasıl bebeğini aldırmak isterdi! Zaten onun dediğini yapıp hastaneye kadar gelmeleri saçmaydı. İçeriye girdikleri andan itibaren bin pişman olmuştu. Doktorun dedikleri ise son damlaydı.
Sessizce yolu izleyen Hilal boş boş yola bakarken Yavuz arabayı yol kenarında durdurdu.

"İn konuşacağız."

Etrafına bakınan genç kadın cevap vermeden arabadan indi. Tam karşısında duran adama neler olduğunu sormak istediğinde bundan vazgeçti. Yavuz o kadar kötü bakıyordu ki Hilal korkmadan edemedi.

"Sen gerçekten benim kardeşim olamazsın! Kendi canından olan bebeği aldıracaksın öyle mi!? Hiç mi suçluluk hissetmeyeceksin? Sen bu değilsin Hilal! Acımasız, bencil birisi asla değilsin. Bu dünyada senin kadar çocukları seven, anne olmak isteyen kim var? Günah değil mi bu yaptığın? Göz göre göre katil olmak istiyorsun."

Hilal ellerini yumruk yaparken boğazına çöken yumruları yutkunup durdu ama nafileydi. Sözler daha çok ezerken ellerini kaldırıp ona bağırıp çağıran adama gösterdi.

"Bana yazık değil mi he değil mi! Bak yaralarımın izleri geçmiyor. Kalbim paramparça... Sen ne biliyorsun benim yaşadıklarımı!?"

Ellerini güçsüzce iki yanına indiren genç kadın gözlerinden akan yaşları bile silemedi. Zaten hayat ona çok zordu bir kez daha suçlanmak zoruna gitmişti.