❤️Herkese merhaba ❤️
Uzun zamandır yoktum sebebini profilimde yazmıştım. Umarım bölümü beğenirsiniz ❤️
Oy sınırı 450 Yorum sınırı 2000 🤗
Vurgun adlı kitabıma da beklerim ❤️
Buraya 💙 bırakırsanız sevinirim ☺️
.....................
Hilal arabasından inerken müthiş bir heyecan ve öfkeyle harmanlanmıştı. Kapıyı kapatma gereksinimde bile bulunmazken önünde durduğu arabanın içinden Yılmaz’ın inişini izledi. Ona şaşkınlıkla bakan adam hemen sonrasında bakışlarına kırgınlıklarını, üzüntüsünü serpiştirdi.
“Gerçekten gideceksin öyle mi!?”
Boş yolda sesi yankılanan Hilal beklediğinden daha sinirliydi ve adamın üzerine yürümeye başladı. Bu saçma hayatın içinde tek başına mücadele etmek zorunda bırakılacağı için kızgındı.
“Evet gideceğim!”
Bağıran adama inat yeniden adım atan Hilal başını dikleştirip kendinden emin çıkan sesiyle karşılık verdi.
“Boşa beni.”
Adamın yüz ifadesi anında değişirken Hilal yine durmadı.
“Terk edip giden adamın nikahı altında yaşamaya niyetim yok. Hadi boşasana!”
Bir adımlık mesafeleri vardı aralarında. Yılmaz gözlerini kısa süreliğine kapatırken Hilal derin bir nefes alıp verdikten sonra adamın eline uzanıp tuttu. Gözlerini açan kocası ne yapacağını öylece bekliyordu.
“Parmağındaki yüzüğün bir hükmü yok çıkar at.”
Yılmaz hızla elini çektiğinde Hilal alayla onu süzdü.
“Bir de bana diyorsun ki, Cihangir gelse bırakmam seni!”
“Karşında ölüyorum diyorum sen dönüp onun için ağlıyorsun. Beni sevmeyecek bir kadını kendime mahkûm edemem.”
İki kolunu kaldırıp dolu gözleriyle isyan eden adamın söylediklerini duymak içini acıtmıştı.
Başını belli belirsiz sallarken dudaklarını dişledi. Hayır ağlamayacaktı ama niye gözlerinden akan yaşlar onu dinlemiyorlardı ki!
“Evet haklısın seni sevmeyeceğim niye biliyor musun?”
Başını ondan çeviren adam niye diye kısık sesiyle sordu. Hilal yaşlarını hızla elinin tersiyle kuruladı. Aralarındaki mesafeyi tamamen kapatıp Yılmaz’ın elini tutup kalbine götürdü. Gözleri birbirine değmiş kopmaya niyeti yok gibiydi her ikisinin de.
“Ellerimden tutamıyorsun ki Yılmaz, ben sana nasıl ‘Yüreğimden Tut.’ diyebilirim?”
Bir adım dahi atmasına izin vermeyen güçlü kol tarafından hızla Yılmaz’ın bedenine çekildi. Kokusu burnuna gelirken ilk kez içine çekmemek için kendisiyle savaşa tutuşmuştu.
“Defalarca tuttum ellerinden defalarca! Yüreğimi aldım önüne koydum Hilal. Ne sen bunu fark ettin, ne de ben daha fazla bu yangına dayanabilirim.”
Yılmaz öyle bir bırakmıştı ki Hilal yaz ayının sıcaklığına rağmen adeta buz kesmişti. Sol gözünde akan bir damla yaşı hızla silen Yılmaz’ı sessizce dinliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Tut
Fiksi Umumİkinci kez parmağına alyansı taktılar. İçten içe kavrulurken sesini çıkaramıyordu. Nefesini kesen, ruhuna diz çöktüren kaderine boyun eğmekten başka şansı yoktu. Daha dört ay önce kocasını kaybetmişti. Şimdi ise kendisine hem tanıdık hem de bir o k...
