Herkese merhabalar ❤️
Hilal ve Yılmaz ağırlıklı kısa ve öz bir bölüm olduğunu düşünüyorum 🤭 Yeni bölümlerde görüşmek üzere ❤️ Kendinize iyi bakın❤️❤️
Vurgun adlı kitabıma da beklerim 💥
Buraya 💙 bırakırsanız sevinirim 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Hilal odanın kapısını açtığında yüzüne büyük bir gülümseme yerleştirdi. Boya yapan kocası söylediği türkü ile keyifle işini yaparken Hilal kollarını göğsünde bağlayıp sadece izledi. Memlekete geldikleri günün ikinci günü Yılmaz ile birlikte bebeklerinin odasını düzenlemeye koyulmuşlardı. Kocasının aniden ona dönmesiyle yakalandığı için utandı.
“Dünyam.”
Kalbine ılık ılık işleyen ses tonun sahibine sadece adım adım yaklaştı.
“Çok güzel olmuş.”
Elindeki boya fırçasını bırakan kocası etrafa kısa bir göz attıktan sonra yanağına dokundu.
“Beğendin mi?”
Sesi kısık mıydı kocasının, yoksa yine hormonları mı Hilal ile oyun oynuyordu? Başını salladı ve kocasının yanağına bulaşmış olan boyayı parmaklarıyla sildi.
“Yoruldun mu?”
Bir yandan da sorusunu soruyordu. Yılmaz boynundan öpüp çenesinden tutarak gözlerinin içine baktı.
“Gözlerindeki mutluluğa şahit olduğum an yorgunluk kalmıyor.”
İkisi de birbirinde tutulmuş kalırken Hilal başını omuzuna koydu. Beline yerleşen el ile gözlerini huzurla yumdu.
“Yılmaz.”
Diye söylenen Hilal bir elini kocasının göğsünde gezdirirken devam etti konuşmasına.
“Akşam babamlara gidelim mi?”
“Gidelim dünyam.”
Kendisine güzel güzel bakan kocasının yanağını avuçlayıp dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Geriye çekilip hızlı adımlarla kapıya doğru yürürken Yılmaz bileğinden tutup kendisine çevirdi.
“Nereye dünyam?”
Sorusundaki ima utandırırken Hilal hemen cevap verdi.
“Annem çağırmıştı onun yanına gideceğim.”
Bir adım daha atan kocası yüzünden sırtı kapıya değen Hilal nefesini tutmuş ona bakıyordu.
“Biraz seveyim öyle git.”
Arsız arsız konuşan adama kocaman gözlerle baktı. Başındaki örtüyü usulca çeken kocası burnunu saçlarına daldırdı. Nefesi yakıp yıkarken Hilal son anda tutundu Yılmaz'ın kollarına.
“Ah be kadın! Neden bu kadar güzel kokuyorsun?”
Heyecandan dizleri titreyen Hilal üst üste yutkundu durdu. Kocasının söyledikleri ayrı, dokunuşları ayrı kalbini hızlandırıyordu.
“Yılmaz...”
Diye söylenirken bile derin bir iç çekmek zorunda kaldı. Bu adam onu dokunuşlarıyla yakmaya niyet etmişe benziyordu.
“Git yoksa buradan çıkamayacağız.”
Acı çekercesine söylenen kocasının sözleri bedenini titretirken yana doğru adım attı. Kocasının elinde duran örtüyü alıp başını tekrar bağladı. Kaçarcasına odadan çıkıp gitmişti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Tut
Fiksi Umumİkinci kez parmağına alyansı taktılar. İçten içe kavrulurken sesini çıkaramıyordu. Nefesini kesen, ruhuna diz çöktüren kaderine boyun eğmekten başka şansı yoktu. Daha dört ay önce kocasını kaybetmişti. Şimdi ise kendisine hem tanıdık hem de bir o k...
