Herkese Merhabalar ❤️❤️
Oy sınırmız 380 ve yorum sınırı da 1000 ☺️🤗 (emojileri saymam yorumdan)
Bölümü yazarken aşirete gelin olasım geldi 🤭🤭
Keyifli okumalar ♥️
(Düğün halayı) dinlerken oynamaya da ne bileyim😂😅)
&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Bir türlü uyuyamayan Hilal yattığı yerden doğruldu. Kardeşi bu gece Selvi ile sabahlayacağı için Yılmaz odaya gelmişti. Yer yatağı kurmak istediğinde buna izin vermemişti. Aklından çıkmak nedir bilmeyen çikolatalı pasta yüzünden ağlamak üzereydi. Yatakta uyuyan adama baktı ve Yılmaz ona canı bir şey çektiğinde saat kaç olursa olsun söylemesini istemişti.
Koluna dokunduğu adamın ismini kısık sesle söylediğinde Yılmaz uyanmıştı. Hemen doğrulurken merakla konuştu.
“Ne oldu? İyi misin sen?”
“Yılmaz hani demiştin ya bana, canın bir şey isterse söyle diye...”
Elleriyle oynarken elini tutan elin sahibi yüzünde gülümsemeyle baktı.
“Ne çekti canın?
“Çikolatalı pasta.”
Söylerken bile görüntüsü gözünün önüne geliyordu. Dudaklarını iştahla yalarken ağzındaki pasta tadı git gide çoğalıyordu.
Üzerindeki örtüyü kaldıran adam yataktan kalkınca o da kalktı. Burada bekleyip zaman kaybetmek istemiyordu.
“Ben de geleceğim.”
“Bekle ge...”
“Bekleyemem... Gidelim mi artık?”
Yılmaz ilk defa onu böyle görünce şaşırmadan edemedi. Üzerini değiştiren kadına daha fazla bakmadan pantolunun cebinden anahtarını ve cüzdanını aldı.
“Hazırım.”
“Gidelim o zaman.”
Odadan çıkarken Hilal dudaklarını ısırıp duruyordu. İstediği çikolatalı pastaya kavuşacaktı. Arabaya binerken Yılmaz’a baktı.
“Ya bulamazsak...”
Aniden gözleri dolarken yanağına uzanan ele müdahale etmedi.
“Bulacağım.”
Dolan gözleri yerini umuda bırakınca koltuğa yaslandı. Kucağında duran elini karnının üzerine götürmek istediğinde durdu. Buna hiç hazır değildi. Bir anda birçok duyguyu aynı anda yaşadığına inanamıyordu.
Geldikleri pastanenin de kapalı olduğunu görünce yüzü düşmüştü. Yanında duran adama üzgün sesini duyurdu.
“Bu da kapalı... Çok canım istiyor.”
Gözlerinden akan yaşlara engel olamazken pasta için kendisine hem kızıyordu hem de üzülüyordu.
“Ağlama adamın evi dükkanın üzerinde.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Tut
Fiksi Umumİkinci kez parmağına alyansı taktılar. İçten içe kavrulurken sesini çıkaramıyordu. Nefesini kesen, ruhuna diz çöktüren kaderine boyun eğmekten başka şansı yoktu. Daha dört ay önce kocasını kaybetmişti. Şimdi ise kendisine hem tanıdık hem de bir o k...
