Herkese merhabalar ❤️
Yeni bölüm biraz gecikti tamamen fırsat bulamamış olmamdan kaynaklıydı.
Keyifli okumalar dilerim 💥
Oy sınırı ve yorum sınırı koymuyorum bu bölüm 🤭
Buraya 💙 bırakırsanız sevinirim 🌼
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Hilal eve döneceklerini düşünürken Yılmaz’ın ablasının evinin önünde durmuşlardı. Sorusunu sormak üzereyken kocası buna izin vermeden arabadan inmişti. Hilal peşinden hemen sonra iner inmez Yılmaz yanına geldi.
“Bizi bekliyorlar güzelim.”
Elini kavrayan sıcak elin sahibiyle yan yana yürüdükleri an merak dolu sesini saklayamadı.
“Neden buraya geldik?”
Zili çoktan çalan kocasından bakışlarını kaçıran Hilal açılan kapıyla elini çekti. Nurcan büyük bir gülümseme ile sarılırken aynı şekilde karşılık verdi genç kadın.
Üçü birden salona geçtiklerinde Hilal gördüğü kişilerle oldukça şaşkındı. Aileleri gelmişti! Başını hızla kocasına çevirdiğinde Yılmaz’ın tebessüm edişinde kaldı. İstemsizce gülümsemesi büyürken gözlerini tekrar ona seslenenlere çevirdi.
Tüm aile bireyleriyle sarılmış son olarak içeriye kayınpederi girmişti. Karşılıklı durduklarında Hilal konuşmalarını tekrar tekrar hatırlayınca derin bir nefes alıp adım attı.
“Baba hoş geldin.”
Namık ona baba diyen gelinine sarılıp başının üzerinden öptü. Hilal’i her gördüğünde aklına rahmetli oğlu Cihangir geliyordu. Dolan gözlerini kimseye göstermeden gelinin kollarını tuttu.
“Hoş buldum kızım. Nasılsın?”
Hilal ona baba şefkati gösteren adama yıllar sonra içten gülümsemesini sundu.
“İyiyim baba... İyi ki geldin.”
Bu sözler adamı sevindirirken koltuğa oturdular. Herkes ikisini izlerken Hilal’in gözleri kocasıyla kesişti. Yılmaz’ın kimseyi umursamadan göz kırpması utandırmıştı.
“Kendi babanı gördüğüne bu kadar sevinmedin?”
İma dolu soruyu soran kişi Hacer’den başkası değildi. Hilal mutluluğunu bozmak isteyen kadına daha sonra babasına baktı. Belki diye geçirdi içinden belki bir tek kelime eder diye ama olmamıştı. Yine susmuştu babası kadına karşı. Acı acı haline gülerken Yılmaz’ın sesini duydu.
“Karımın sevinci seni hiç alâkadar etmez!”
Sözleri herkesi şaşırtırken araya hemen sonra annesi girmiş ortamdaki gerginliği yok etmişti. Muhabbetler devam ederken Nurcan kaş göz yaparak Yılmaz’ı mutfağa çağırdı. Hilal’de ayaklanıp onların ardından gitti.
İki kardeş konuşurken Hilal mutfağa girdiğinde susmuşlardı.
“Eğer özel konuşacaksanız...”
“Hayır canım, Yılmaz biraz gerildi diye çağırdım.”
Az önce olanlar yüzünden moreli bozulan Hilal mahcup bir hâlde sesini duyurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Tut
Ficción Generalİkinci kez parmağına alyansı taktılar. İçten içe kavrulurken sesini çıkaramıyordu. Nefesini kesen, ruhuna diz çöktüren kaderine boyun eğmekten başka şansı yoktu. Daha dört ay önce kocasını kaybetmişti. Şimdi ise kendisine hem tanıdık hem de bir o k...
